'We trekken uit iedere
Zeeland
Zelzate en
Assenede in
kasopleiding
Corveleijn blij met
afgelasting smaadzaak
Messen blikkeren in Koegorssoap
Belangstelling voor
opleidingen
glastuinbouw groeit.
Spijkerbroek
26 Zaterdag 19 april 2008 PZCZ
door Conny van Cremberghe
TERNEUZEN - De Vlaamse gemeen
ten Zelzate en Assenede willen
meedoen aan het opleidingsinsti
tuut voor de glastuinbouw. Met
Zelzate hebben de Zeeuws-Vlaam-
se gemeenten en de stad Gent, de
initiatiefnemers van het project, in
middels een principe-akkoord.
Met Assenede wordt daarover nog
onderhandeld. Wethouder Co van
Schaik (arbeidszaken) van Terneu-
zen wil binnenkort ook nog in de
slag met de gemeente Evergem.
Van Schaik: „Ik weet dat daar ook
interesse bestaat, maar andere pro
jectpartners staan wat huiverig te
genover deelname van Gentse
grensgemeenten aan het project,
omdat de aanwezige glastuinbouw
in die plaatsen vooral bloemen
teelt behelst, een teelt die we in de
Zeeuws-Vlaamse Kanaalzone niet
binnen willen halen. We gaan ons
hier bezighouden met komkom
mers, paprika's en aubergines. On
ze opleidingen zullen zich dan
ook op die teelten toespitsen."
Met Zelzate en Assenede erbij gaat
PW Het reïntegratieproject glastuin-
bouw lijkt de eerste grensover
schrijdende samenwerking te
worden die echt wat oplevert
voor veel grensgemeenten.
AARDENBURC - Eduard Corveleijn
is blij dat oud-burgemeester Ben
Straatsma en voormalig colle
ga-ambtenaar Rob de Vrieze af
zien van verdere pogingen om
hem te laten vervolgen voor
smaad.
Corveleijn beschreef vorig jaar zijn
werkzaam leven in het boek Vele
ambachten, maar nauwelijks onge
lukken. In dat boek gaf hij onver
bloemd zijn mening over zaken en
personen. Straatsma, destijds waar-
nemend-burgemeester van
Sluis-Aardenburg, werd onder
meer 'idioot' genoemd en Corve
leijn vond De Vrieze een 'rotte ap-
Hirarrrgjt almanak
Na acht weken Sonja Bakkeren
vonden ze het welletjes. De Terneu-
zenaar is dertien kilo lichter, zijn
eega is tevreden met acht kilootjes.
Allebei behoorlijk strakker in het
vel dus, maar niet in hun kleding.
Broeken lubberden, truien Jlubber-
den... hoog tijd vooreen dagje win
kelen dus. Zo belandde het stel in
een zaak in Axel, waar vrouwlief
het opleidings- en kennisinstituut
voor de glastuinbouw werklozen
uit alle Kanaalzonegemeenten,
Hulst en Sluis opleiden voor een
baan in het nog aan te leggen tuin-
bouwcomplex in de Smidsschor-
re- en Autrichepolder.
Eind dit jaar zal met de bouw van
de eerste kassen begonnen wor
den. Het opleidingscentrum wordt
voor die tijd uit de grond ge
stampt. Deze week zijn de bouw
vergunningen aangevraagd.
Het centrum verrijst aan de Fin
landweg bij de Axelse Sassing en
kost twee miljoen euro. De exploi
tatie van het centrum komt in han
den van het Zeeuws-Vlaamse reïn-
tegratieschap Dethon. Voor de op
leidingen kan gerekend worden op
de inbreng van het ROC Wester-
schelde uit Terneuzen en het
Groen College uit Goes. Wethou
der Van Schaik is aangenaam ver
rast door de Vlaamse belangstel
ling. Het project werd in eerste in
stantie als een werkgelegen
heidsproject voor de
Zeeuws-Vlaamse gemeenten en
Gent opgetuigd. Voor dat doel
werd een grensoverschrijdende sa
menwerking aangegaan. „Gaande
weg bleken er toch nog al wat be
stuurlijke verschillen te bestaan
tussen Gent en de Zeeuws-Vlaam
se gemeenten. Gevolg was dat we
iets anders te werk moesten gaan.
Nu werken we met zogenaamde
projectpartners en daar krijgen we
er steeds meer van."
pel in de mand'. Het Openbaar Mi
nisterie - en in een eerder stadium
de voorzieningenrechter - vonden
Corveleijns aantijgingen niet-colle-
giaal, maar juridisch niet over de
schreef gaan. Hoewel ze het er niet
mee eens waren besloten beide ge
kwetsten de zaak te laten rusten,
mede omdat ze in hun dagelijks le
ven nauwelijks last hebben gehad
van de publicatie.
Corveleijn zegt het boek, waarvan
zo'n 120 exemplaren zijn verkocht,
alleen te hebben geschreven om ei
gen herinneringen vast te leggen.
Hij had niet de intentie anderen te
gen zich in het harnas te jagen.
Tip? redactie@pzc.nl
met wat broeken en een blouse een
pashokje indook. Twee minuten la
ter ging het gordijntje weer open.
„Nou, die broek mag zeker nog een
maat kleiner", zei de verkoopster
onomwonden, terwijl de Terneu-
zense de blouse eens strak trok.
„Dat is nu precies waarom ik hier
ben", reageerde ze. Dit is namelijk
mijn eigen spijkerbroek."
Om de vier jaar knapt Dow
Benelux in Terneuzen een
van zijn drie krakers op. Een
mega-operatie die in zes
weken wordt uitgevoerd,
maar jaren aan
voorbereiding vergt.
door Conny van Cremberghe
Nog een dag of wat en
dan kan de vlam bij
Dow weer in de pijp.
Dan kan Dik Schip
per, eerst verant
woordelijke voor de krakers van
de chemiegigant, een punt zetten
achter een reeks enerverende we
ken. Naftakraker LHC2 is de voor
bije weken helemaal uit elkaar ge
haald, schoongemaakt, gemodifi
ceerd en gemoderniseerd en op
nieuw in elkaar gezet. Een me-
ga-karwei. Meer dan 1200 Dow-
en ingehuurde medewerkers zijn
zes weken lang in de weer geweest
om de grote onderhoudsbeurt vol
gens nauwgezette schema's en re
gels uit te voeren. Schipper kijkt
met tevredenheid terug op de ope
ratie. „Eigenlijk is alles vlekkeloos
verlopen. Grote problemen heb
ben zich niet voorgedaan. Wel
Een actie-op-de-valreep van
Terneuzen brengt winkels in
de Koegorspolder een stap
dichterbij. Of de provincie
meewerkt is maar de vraag.
Wie te lang nadenkt om
een stap te zetten, blijft
zijn leven lang op één
been staan. Zei een Terneuzens
raadslid donderdagavond vlak
voordat een meerderheid instem
de met detailhandel in de Koegors
polder. Het scheelde maar een
haar of de raad had zich helemaal
nog niet over de kwestie uitgespro
ken. De échte vergadering speelde
zich namelijk elders in het stad
huis af, zeker vanaf het moment
dat bestuurder Ron Lensen van
Leisure Development - de project
ontwikkelaar van de skipiste en
winkelpanden - plaatsnam op de
tribune. Hij werd direct aan zijn
kwamen we tijdens de operatie za
ken tegen die we een volgende
keer anders zouden doen. Zo had
den we een aantal kleppen besteld
voor ons zeewatersysteem, maar
toen we met de vervanging ervan
begonnen, bleken we er te weinig
te hebben. Voor een volgende keer
weten we dat we er beter een stel
achter de hand kunnen hebben.
Daar trekken we dan weer lering
uit. Zo gaat dat."
Een grote onderhoudsstop bij fa
brieken als Dow is een operatie
die een jarenlange voorbereiding
kent, arbeids-en kapitaalsintensief
is en die zo punctueel mogelijk
moet worden uitgevoerd. „Deze
operatie is vlotjes verlopen, maar
ja, de prijzen worden pas aan de fi
nish uitgereikt. Eind volgende
week starten we weer op en dan
moet ook alles goed verlopen.
Waar ik wel tevreden over ben is
dat we op het gebied van de veilig
heid dit project hebben kunnen af
ronden zonder ongelukken. In to
taal hebben we zeven eerste hulp
meldingen gehad, maar dan ging
het om een vuiltje in het oogeen
sneetje en dat soort akkefietjes.
Veiligheid is op onze fabrieken tot
in het absurde doorgedreven. Dat
is waar, maar de keerzijde is dat
we door die sterke regulering ge
vrijwaard blijven van incidenten.
Daar kunnen ze bijvoorbeeld in
door Raymond de Frel
jasje getrokken door de coalitiepar
tijen, die nog geen minuut na aan
vang van de vergadering om een
schorsing vroegen. Lensen werd
richting wethouders gedirigeerd,
die hem met het mes op tafel op
wachtten. Leisure Development
moest nog een bankgarantie van
vijf ton tekenen als bijdrage in de
exploitatiekosten. Zou Lensen zijn
krabbel niet op een cheque zetten,
dan zou het plan van tafel worden
geveegd. Een drukmiddel op de
valreep. Was Lensen niet aanwezig
geweest, dan was het voorstel niet
behandeld, stelde een aantal politi
ci na afloop. Het verliep anders,
dus gingen 23 van de 29 raadsle-
Feiten onderhoudsstop
Het chemiebedrijf Dow in Ter
neuzen bestaat uit een kleine
dertig fabrieken.
De belangrijkste installaties zijn
de drie naftakrakers.
Deze krakers worden om de
vier jaar gereviseerd, schoonge
maakt en gemoderniseerd.
Zo'n grote onderhoudsstop
vergt vier jaar voorbereidings
tijd en kost elke keer tientallen
miljoenen euro's.
Bij de laatste stop waren 1200
werknemers van 50 onderaan
nemers betrokken. In totaal wa
ren ze afkomstig uit 25 verschil
lende landen.
de bouwsector niet op bogen."
Terwijl deze grote stop zijn einde
nadert, is Schipper al begonnen
met het voorwerk voor de volgen
de die in 2011 gepland staat. Dan
komt kraker 1 voor een onder
houdsbeurt in aanmerking. „Dat
betekent dat we straks beginnen
met het samenstellen van een pro
jectteam. Dat team zal bekijken
hoe het rendement van de kraker
verbeterd kan worden, hoe nieu
we milieukwalificaties aange
bracht kunnen worden, hoe we de
installatie veiliger kunnen maken
en hoe we zaken moeten uitvoe
ren. Dat programma van eisen en
uitvoering wordt dan aan onze ho
gere leiding voorgelegd die dan ver
volgens zal bepalen wat kan en
mag, en wat niet. Is daarover een
besluit gevallen, dan komen de on
deraannemers in beeld die het pro
jectteam zullen aanvullen en met
ons gaan dokteren aan de uiteinde
lijke uitvoering van het onder-
houdsprogramma. Is die stap van
het proces gezet, dan is het zaak
om de eigenlijke stop voor te berei
den. Wie en wat hebben we no
dig, waar halen we ze - de werkers
- vandaan. Daar komt nogal wat
bij kijken."
Bij de stop van de voorbije weken
waren twaalfhonderd mensen van
vijftig bedrijven betrokken. In to
taal 25 nationaliteiten, maar vooral
veel mensen uit het voormalige
den akkoord. Pas daarna lichtte de
PvdA de commotie toe. Misschien
een slimme zet (het voorkwam
een boel ophef tijdens het debat),
maar het incident was vooral
schrijnend. Want een flink aantal
raadsleden wist dus helemaal niet
hoe de zaken er daadwerkelijk
voorstonden toen ze over de kwes
tie beslisten.
Het college sloeg met de vuist op
tafel, maar had dat veel eerder
moeten doen. Nu de provincie
nog overtuigen van het plan. Wet
houder Van Waes heeft vertrou
wen; de provincie zei eerder ook
ja tegen woonboulevard Mortiere
in Middelburg. Het valt te bezien
of Gedeputeerde Staten gevoelig
zijn voor dit argument. De Terneu-
zense procedure tot nu toe ver
dient geenszins een schoon
heidsprijs, een vergelijking tussen
Koegorspolder en Mortiere is als
appels met peren. Het college zou
nog wel eens met 'n mes te maken
kunnen krijgen. Op de eigen keel.
De schaft tijdens het groot onderhoud aan naftakraker LHC 2 bij Dow.
foto Camile Schelstraete
