Buitengebied
Verhalen en beelden maken
plekken extra inspirerend
30 Dinsdag 15 april 2008 PZC
Zeeland, zwaar op de hand?
Welnee! Het beeld van
Zeeuwen die zich spiritueel
alleen ontplooien in de drie-
maaldaagse kerkgang kan
niet kloppen. Hoe zouden er
anders zoveel inspirerende
plekken kunnen zijn ont
staan, allemaal door toe
doen van mensen, meestal
Zeeuwen. In Inspirerend Zee
land staan er 50 bij elkaar.
De kathedraal van Marinus Boezem op Neeltje Jans. Op de voorgrond de tekst van Ed Leeflang
ten dat hij daar zijn eerste amou
reuze ervaringen had, zullen we
die straat met andere ogen bekij
ken. Hetzelfde geldt voor de Dr. de
Kockstraat in Bruinisse, genoemd
naar de huisarts die twee jaar
moest zitten wegens de moord op
zijn vrouw. Een 'rotwuuf vonden
de Bruënaren, blijkens de trouw
en eer die ze hun dokter bewezen.
We zullen ons zorgvuldiger door
Zeeland bewegen en beter uit on
ze doppen kijken, nu Inspirerend
Zeeland ons op al dat moois gewe
zen heeft. Want aan de kathedraal
van Marinus Boezem, op Neeltje
Jans zou je zomaar voorbij kun
nen stuiven, terwijl juist daar de
onmetelijke ruimte, de eeuwige
wind, de menselijke- en de godde
lijke maat bijelkaar komen.
Hoewel de reis geografisch geor
dend is, hebben de auteurs een
duidelijke thema-indeling ge
maakt, in kleur op een kaartje ge
zet. Bekende Zeeuwen, zoals Etty
Hillesum wier geboortehuis in
Middelburg staat, vormen een
aparte categorie. Zo brengt Philips
Marnix van St Aldegonde ons naar
Souburg, ds Stuerbaut laat ons
kennismaken met Waterlandkerk
je en Sandra Roelofs wijst ons op
het bestaan van het gehucht Lun-
tershoek.
Een bekende Zeeuw die alomte
genwoordig lijkt, is Omer Gielliet,
pastoor in Breskens, beeldhouwer
en voorvechter van natuur, milieu
en menselijkheid. Hij vormt een
categorie apart. Toen zijn houten
beeld, Amos, in Hansweert een
beetje begon te vergaan, bewogen
de dorpelingen hemel en aarde
om het in brons te laten gieten.
Verder zijn de onderwerpen geru
briceerd onder dood, geschiedenis,
joods leven, kerken, spirituele cen
tra, tuinen en Maria. Die laatste
heeft in het calvinistische Zeeland
door Mieke van der Jagt
Wat maakt een plek in
spirerend? Als we dat
zouden weten, tobden
we veel minder met
de ruimtelijke ordening. Het kan
ook nogal persoonlijk zijn. Wie
zijn eerste grote liefde achter de
ouderlijke ratiowoning is tegenge
komen, kan zijn hele leven geïnspi
reerd worden door de brandgang
tussen de schuurtjes. Een natuur
gebied kan al jaren verdwenen
zijn, er kan een kerncentrale staan,
maar menigeen blijft er iets erva
ren wat voor een ander niet invoel
baar is. Een plek kan door natuur
lijke schoonheid overweldigen,
maar meestal moet je er iets van
wéten. Een persoonlijke herinne
ring of iets wat de plek in de ge
schiedenis of in de cultuur plaatst.
In die laatste categorie hebben
Marga Haas en Aarnoud van der
Deijl er vijftig bijeengebracht in
het boek Inspirerend Zeeland. Fo
to's en teksten wijzen de lezer de
weg over de eilanden en door
Zeeuws-Vlaanderen, langs onver
wachte juweeltjes, waarvoor dik
wijls de zoomlens is gebruikt.
Want kerken zijn er voor de spiri
tuele beleving genoeg, maar vaak
zijn het details die ontroeren, ver
halen die je aan het denken zetten
of initiatieven die geestdrift opwek
ken.
In een voorwoord bewijst Freek
de Jonge met zijn eigen top-tien
van Zeeuwse plekken - de Schalk
laan in Kloetinge op zes - dat inspi
ratie erg persoonlijk is. Nu we we
Een vis op het droge symboliseert de ramp in Stavenisse.
