spectrum 2 Oorlogsherinneringen van Voor alle kinderen die van school naar huis gingen en daarna nooit meer werden gezien... PZC Zaterdag 12 april 2008 Hoed en stropdas die Ronald Sweering cadeau kreeg van de Canadese soldaat Stan Burkett. 'Mister Stan' was de eerste bevrijder met wie Ronny kennismaakte. Ze hebben nog steeds contact. Volgende week opent in De Drukkerij in Middelburg de tentoonstelling Waargebeurd, Toen Nu. Zij is opgebouwd rond het boek Het Verlaten Hotel, waarin Mirjam Elias de oorlogservaringen van haar man Ronald Sweering beschrijft. „Je denkt misschien dat de Tweede Wereldoorlog heel ver van kinderen afstaat, maar dat is een misverstand." tekst Willem van Dam fotografie Mechteld Jansen Ze schreef het boek 'voor alle kinderen die van school naar huis gingen en daarna nooit meer werden gezien'. Vijfjaar geleden verscheen Het Verlaten Hotel, een boek waarin Mir jam Elias het verhaal vertelt van een klein jongetje, dat in de Tweede Wereldoorlog veel van zijn vriendjes en vriendinnetjes zag verdwijnen. Ronny Sweering heet dat jongetje, hij is inmiddels de zeventig gepas seerd en ruim twintig jaar met Mirjam Elias getrouwd. Samen werkten ze zeven jaar aan het boek. „We hebben vier keer op punt gestaan om ermee te nokken, om dat het te heftig werd; omdat Ronald steeds meer weer opnieuw zijn jeugdjaren beleefde." Rond Het Verlaten Hotel, dat vooral ge schreven is voor kinderen in de leeftijd van tien tot dertien jaar, hebben ze een project opgezet; honderden basisscholen zijn ze langs geweest om kinderen te ver tellen over wat haat en geweld, vooroorde len en propaganda teweeg kunnen brengen. Donderdag begint in de Drukkerij in Mid delburg een tentoonstelling, waarin Het Verlaten Hotel een centrale rol speelt. Daar na gaan Ronald Sweering (fotograaf) en Mirjam Elias (schrijfster en journaliste) op toernee langs een groot aantal Zeeuwse scholen om het verhaal te doen van een kleine Amsterdamse jongen, voor wie De Bevrijding geen échte bevrijding was, om dat hij zich nooit helemaal kon losmaken van zijn oorlogsherinneringen. Het hotel stond bij het Frederiksplein, op de hoek van het Westeinde en de Nicolaas Witsenkade, pal tegenover waar nu de Ne derlandse Bank is gevestigd. Een gerenom meerd hotel was het, met chique zalen, fraai gesmukte plafonds en prachtige beeld houwwerken. Er klonk muziek van The Andrew Sisters, beroemde biljarters speel den er hun wedstrijden, kunstenaars, schrijvers, geslaagde zakenlieden - ieder een die er in Amsterdam ook maar iets toe deed, ontmoette elkaar in hotel Atlantic. Daar, in dat hotel, genoot Ronny Sweering ('een jongen met blauwe droomogen en blond krulhaar') een handjevol onbezorg de kinderjaren. Tot de Bezetter kwam. Aan de lunchtafels verschenen SS-officie- ren en NSB,ers. Ronny keek angstig toe hoe de ruiten van het hotel werden inge gooid nadat zijn vader had geweigerd een bordje 'Verboden voor Joden' op te han gen, hij zag niet begrijpend grote groepen mensen met koffers naar het Centaal Sta tion lopen. Waar waren zijn vriendjes Eddy, Max, Saartje, Annie en Sal gebleven? Waarom droeg zijn buurmeisje Hanny zo'n gele ster op haar jas? Waarom moest Hetty van de hoedenwin kel midden in de nacht in een roze nachtja pon in een vrachtwagen stappen? Zes jaar oud was Ronny toen zijn veilige wereld veranderde in een wereld vol vra gen. Waarom werden hij en zijn joodse klasge nootjes plots van elkaar gescheiden door een grote muur? Waarom werd zijn tante Annie met zoveel minachting door zijn ouders en grootou ders bekeken toen ze met Duitse officieren aan de arm door Amsterdam zwalkte? Waarom werden die mannen in het Wete ringplantsoen doodgeschoten? Waarom deed zijn vader vaak zo geheim zinnig? En vooral: wat is er gebeurd met zijn vriendje Willy die verscholen zat in een Dit gebouw was vroeger de Wilhelmina Catherinaschool. Tijdens de Tweede Wereldoorlog stond er ineens een muur middenin de school. De helft van de leerlingen werd verbannen naar de achterkant omdat ze joods waren. Slechts enkele kinderen overleefden de massamoord. 'Jullie namen Het voor ons op. Als ze ons vernederden in het concentratiekamp dacht ik: de voorkantkinderen vonden wél dat we gewoon bij elkaar hoorden. Jullie trokken je niets aan van die muur. Uil Het Vertalen Hotel, Mirjam Elias Leerlingen van de ASVO De Kleine Reas 25 februari 200S de dag van de Februaristaking zestig jaar na de bevrijding Plaquette op de voormalige Wilhelmina Catherinaschool, het schooltje van Ronny Sweering. Mirj'am Elias Mirjam Elias (1950, Den Haag) studeerde aan de toneelschool in Amsterdam en aan de Uni versiteit van Amsterdam (ge schiedenis). Haar eerste kinderboek, De Griezel van de Groene Kust, publiceerde zij in 1999. In 2003 verscheen Het Verlaten Hotel. Ze werkt als freelance-journalis te voor de VPRO en de NOS en schreef ook diverse boeken voor volwassenen, zoals Voor zover plaats aan de perstafel (over vrouwen in de media), en Onder Dienders (over de arbeidsverhoudingen binnen de politie). Samen met haar man maakte ze voor diverse kranten en bla den reportages.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2008 | | pagina 92