Woekerpolissen Gedupeerde Evert Jan Aartsen: Als leek heb 1 2 Zaterdag 12 april 2008 PZC Weinig appeltjes vooi Verzekeraars kunnen een miljardenclaim verwachten van alle gedupeerden van woekerpolissen. Velen daarvan zagen hun appeltje voor de dorst verschrompelen. Is dit een bom onder het verzekeringsstelsel? „Welnee, zo'n schadepost kunnen de verzekeraars gemakkelijk dragen. Dat betalen ze zo out of the pocket", zegt hoogleraar Arnoud Boot. Hij geldt op dit moment als dé woekerpolisspecialist. Zijn advies: massaal bezwaar aantekenen. door Tanja Kits illustratie Mat Rijnders Wie heeft er niet een woekerpo- lis, is de vraag. Naar schatting is een op de vier Nederlanders in het 'trotse' bezit ervan. Zes mil joen polissen kunnen vallen on der de benaming die het consu mentenprogramma Radar er ooit aan gaf, en wat nu een ingebur gerd begrip begint te worden. Veel beleggingshypotheken, individuele pensioenregelingen, lijfrentepolis sen, koopsompolissen, vallen on der het begrip woekerpolis. Name lijk wanneer er in verhouding te veel kosten worden berekend, wat ten koste gaat van het te beleggen bedrag. En dat is velen bij aanvang van de polis niet verteld. De verze keraars hebben schuld bekend. De polissen waren te ondoorzichtig. Het gesteggel gaat nu over de vraag óf en hoeveel schade er ver goed moet worden. Ook het ministerie van Financiën bemoeit zich met de zaak. Er is sinds vorig jaar een onderzoek gaande naar de praktijken van ver zekeraars. Eind deze maand wor den de resultaten bekend. „Ik ver wacht niets nieuws. Het is alle maal al bekend, maar goed, alle in spanningen tellen mee", zegt hoog leraar openbare financiën Arnoud Boot, die zich in het fenomeen woekerpolis heeft vastgebeten. Is er hoop voor alle gedupeerden „Ja, absoluut. De verzekeraars zijn zo overduidelijk in gebreke geble ven, dat de rechter zonder meer tot een schadevergoeding zal be sluiten. Voor de meeste gedupeer den is het echter weinig zinvol om individueel een proces aan te span nen. Dat is te inspannend en te kostbaar. Collectief bezwaar aante kenen is de beste oplossing. Daar zijn verzekeraars het meest gevoe lig voor." Wat betekent deze affaire voor het imago van verzekeraars „Dit is natuurlijk desastreus voor hen. Het vertrouwen is geschon den. Daardoor lijden ze enorme imagoschade. Ze hebben mensen producten aangesmeerd, waar die mensen helemaal geen voordeel bij hebben. En dat wisten de verze keraars. Ze hebben het willens en wetens gedaan om er zélf beter van te worden. Zo'n vertrou wenscrisis willen ze nu natuurlijk proberen op te lossen door met geld over de brug te komen. Maar dat kan alleen als er druk van rechtszaken achter zit." De ombudsman financiële dienst verlening Jan Wolter Wabeke heeft er onlangs in onderhandelin gen met de maatschappijen een re geling uitgesleept, waarbij de gedu peerden de kosten van de polis die boven de 3,5 procent uitstijgen, ver goed krijgen. Dat lijkt een goede regeling. „Maar dat is het niet. De verzeke raars zouden daardoor 2 miljard aan schadevergoeding moeten be talen. Een schijntje, als je weet dat de werkelijke schade wel 200 mil jard is. Bovendien wordt daarmee alleen het probleem van de kosten aangepakt. Daarmee zijn de tegen vallers die er bij de beleggingen zijn geleden, nog niet vergoed. Er zijn veel betere oplossingen te be denken dan die waar de ombuds man mee is gekomen, maar dat gaat de verzekeraars tientallen mil jarden euro's kosten." Is de kans niet groot dat uiteinde lijk de klant dat geld via een ande re weg weer moet ophoesten? „Nee, daar ben ik niet zo bang voor. Er zijn namelijk heel veel ver zekeraars op de markt. Door die concurrentiestrijd zullen ze niet zomaar allemaal premies gaan ver hogen." Het gaat in veel gevallen om lang lopende polissen. Is het verstandig om er nu uit te stappen en wat an ders te doen met het geld dat nog over is? „Nee, dat is in veel gevallen erg on voordelig. De afkoopkosten kun nen oplopen tot 30 procent. Bo vendien als je nu het geld op neemt, moet je eerst afrekenen met de fiscus. Je houdt dan nog minder over. Mijn advies is, sluit je aan bij een van de consumenten organisaties. Maak gebruik van hun bezwaarformulieren. Hoe meer mensen dat doen, hoe groter de vuist die je als gedupeerden kan maken. Hier geldt de kracht van de massa." Evert Jan Aartsen voor zijn huis in Twello. foto Ronny te Wechel Tien jaar geleden kocht de fa milie Aartsen een oude wo ning waaraan veel opge knapt moest worden. Ze sloten in 1997 een hypotheek van 150.000 euro. Een zogenoemde Opmaathy potheek. „Dat was volgens de Ra bobank de beste hypotheek op dat moment We kozen voor deels spa ren en deels beleggen. Je kon kie zen uit offensief of defensief beleg gen of er tussenin. Offensief was heel risicovol, defensief was te voorzichtig, daar zouden we te weinig op verdienen. Dus we ko zen voor er tussenin", vertelt Evert Jan Aartsen. „We zijn indertijd in zee gegaan met de Rabobank. Die heeft een Triple A-status, dus het hoogst haalbare wat betrouwbaarheid be treft. Als leek heb je vertrouwen in zo'n bank." In 2005 begon het Aartsen te da gen dat het beloofde eindbedrag niet gehaald zou worden. Bij aan vang van de hypotheek werd hem voorgespiegeld dat aan het eind een bedrag van 63.500 euro vrij zou komen. De rest van de hypo theek was aflossingsvrij. In 2002 was er nog een prognose van 74.700 euro. Maar in 2005 stond het eindbedrag ineens op 12.800 euro. „En niet gegarandeerd. Dus dat zou alleen maar minder wor den. We zouden op nul eindigen of nog erger, zoals diverse ander ge dupeerden, met een min-saldo." Aartsen legt uit: „Van de maande lijkse inleg gaan de vaste en flexi bele kosten eerst af. Vervolgens V gaat hier de steeds stijgende pre mies overlijdensrisicoverzekering af Deze wordt naar verhouding verdeeld over het spaar- en beleg gingsgedeelte. Hierdoor teer je ver sneld in op de reeds eerder opge bouwde tegoeden. Doordat je elk jaar ouder wordt en de opbouw van je beoogde eindkapitaal achter blijft, is het risico voor de bank gro ter dus blijft de premie ORV stij gen. Deze wordt maandelijks op nieuw vastgesteld. Wil je wel aan opbouw van je beoogde eindkapi taal werken, moet je dus je maan-

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2008 | | pagina 12