Mini Clubman: leuke gadgetauto
Met dank aan de dorpsdokter en de oliecrisis
PZC Vrijdag 11 april 2008 I 1 5
Met 24 centimeter aan extra lengte en een dak dat nog een stukje doorloopt ziet de Mini Cooper Clubman er heel stoer uit.
foto GPD
De auto start zonder sleutel
en bij het wegrijden
springen de deuren
automatisch op slot. Op de
Mini Clubman zitten diverse
gadgets.
door Peter Lodewijks
Leuke auto, die station-Mini
Clubman, met al die deur
tjes. Jammer alleen dat hij
bij het stoplicht afslaat. Het is een
rare gewaarwording. Zodra de Mi
ni stilstaat en je de pook in zijn
'vrij' zet, houdt de motor er zo
maar mee op. ]e krijgt een warm
gevoel. Als hij het straks maar
weer wil dóen...
Dat is geen probleem, bij het be
roeren van het koppelingspedaal
begint het dieseltje weer vliegens
vlug te lopen en gaat de Clubman
onverstoorbaar zijns weegs.
Hou het maar eens bij tijdens een
stadsrit, hoe lang we stilstaan voor
elk stoplicht. Als al die tijd de mo
tor niet loopt, bespaart dat een aar
dige hoeveelheid brandstof.
Als de Mini per stoplicht meer
dan tien tot vijftien seconden stil
staat, loont het al, zegt BMW, de
fabrikant van Mini.
Enige minpuntje is dat de 'achter
uit' vlak naast de eerste versnelling
zit. En dan wil je wel eens mis
schakelen als het licht op groen
springt. Lastig als je dan even stoer
denkt weg te spurten.
Het hele start-stop-idee is niet
nieuw, maar nu zo uitontwikkeld,
dat het gemeengoed gaat worden.
Dat althans verwacht elektronicafa
brikant Bosch. „Over een jaar of
vier zal een op de vijf nieuwe au
to's ermee zijn uitgerust." Een nut
tige gadget dus, die prima past bij
een trendy lifestyle-merk als Mini.
De Clubman heeft er meer aan
boord. Het starten is ook al leuk
om te doen. Een sleutel bestaat
niet meer, wel een soort ufootje
dat door het dashboard als het wa
re wordt 'opgezogen'.
Vervolgens is het een kwestie van
een knop indrukken en de motor
gaat lopen. Je kunt de auto zelfs
starten als je het ufootje gewoon
in je zak laat zitten.
Nog een gadget openbaart
zich na enkele meters op
weg. De deuren springen
automatisch op slot. Over deuren
gesproken, daar is iets vreemds
mee aan de hand. Aan de linker
kant van de Clubman zit namelijk
maar één deur en aan de rechter
kant twéé. Of eigenlijk anderhalf,
want de achterdeur is maar de
helft van de voordeur en hij gaat
ook nog andersom open! Dat is zo
gedaan om de instap voor achter
passagiers wat ruimer te maken en
dat scheelt inderdaad aanmerke
lijk. Mini noemt deze instaphulp
een 'clubdoor'. De Clubman heeft
trouwens ook wat meer wielbasis
om de mensen achterin iets meer
ruimte te geven. Voor het inladen
van bagage komt die clubdoor ook
goed van pas maar nog veel beter
gaat dat aan de achterkant.
Want daar zitten twee schattige
deurtjes, naar het voorbeeld van
de klassieke Clubman uit de jaren
zestig. Die scharnieren echter op
een bijzondere manier om de ach
terlichten heen, zodat ze in geo
pende toestand eigenlijk naast de
auto hangen.
Zo heeft men een ruime toegang
tot het interieur. Een nadeel van
die 'splitdoor' is dat er een dikke
middenspijl zichtbaar is in de ach
teruitkijkspiegel, die het zicht op
de weg belemmert.
De splitdoor geeft de Clubman
vooral aan de achterkant een bij
zonder origineel uiterlijk. Ook van
de zijkant gezien wijkt hij duide
lijk af van de normale Mini. Want
met 24 centimeter aan extra lengte
en een dak dat ook nog een stukje
doorloopt, ziet hij er heel stoer uit.
Vooral in de fraaie zwart-wit com
binatie, die wij mochten proberen.
De Clubman rijdt zoals het een Mi
ni nieuwe stijl betaamt, strak en
sportief. Ook in de uitvoering met
dieselmotor. Dat laatste is een be
trekkelijk nieuw fenomeen voor
het merk, want een diesel was eer
der nog niet leverbaar.
Zo'n Mini diesel rijdt lekker zuinig
met die start-stop-optie aan boord
(standaard). Dat maakt het sportie
ve rijden een stuk aantrekkelijker.
De Mini Clubman Cooper is na
tuurlijk te koop met een riante
keus aan bestelbare toevoegingen.
De goedkoopste kost bijna 25 mil
le, de dieseluitvoering begint bij 28
mille.
door Joeri Wisse
Wordt het een sportieve
wagen, of koop ik een
gezinsauto? Het is één
van de grootste dilemma's van de
hedendaagse man. Tenminste,
dat zou je kunnen concluderen
als je naar de grote autofabrikan
ten kijkt. Die doen immers als ja
ren verwoede pogingen om au
to's te maken waar de man des
huizes zowel zijn vrouw en kinde
ren mee tevreden kan stellen en
tegelijkertijd indruk op z'n maten
kan maken.
Dat 'probleem' speelde echter
ook al voor de Tweede Wereld
oorlog, weet Kees de Koek uit
Zonnemaire, eigenaar van een Ri
ley RMB uit 1951. „Dit model is
in de oorlog ontwikkeld. Stie
kem, want eigenlijk was iedereen
verplicht om voor de oorlogsin
dustrie te werken", zegt hij.
De RMB is weliswaar een 'sa
loon', die royaal ruimte biedt aan
vier personen, maar in vergelij
king met andere auto's uit die
tijd is hij een stuk minder hoog
én veel krachtiger, weet De Koek.
Hij kwam in zijn jeugd al in aan
raking met het inmiddels al lang
verdwenen Britse automerk waar
vandaag de dag nog ongeveer 200
exemplaren van in Nederland
Kees de Koek uit Zonnemaire is de trotse eigenaar van een Riley RMB uit
1951. foto Marijke Folkertsma
zijn. „De dorpsdokter had een Ri
ley. Wie geluk had, mocht af en
toe een stukje met hem meerij
den." Pas in '73 ging hij zélf Ri-
ley-rijden. „Het was het jaar van
de oliecrisis, opeens was honderd
kilometer per uur de maximum
snelheid op de weg. Dat was voor
mij het ideale moment om Riley
te gaan rijden. De mensen ver
klaarden mij voor gek toen ik
mijn één jaar oude Citroen inruil
de voor zo'n oude auto." De lief
de voor de Britse oldtimers van
Riley werd sindsdien alleen maar
groter. „Ik ben me gaan verdie
pen in de historie van Riley. Zo is
ook mijn interesse gewekt voor
de vooroorlogse types." Het resul
taat was dat hij z'n eerste Riley in
ruilde voor een 'wrak' uit de ja
ren dertig. Die knapte hij hele
maal op, van het houten frame
tot de lederen bekleding.
Overigens staat er in de garage,
speciaal gebouwd voor de hobby,
al tien jaar een ander Riley-pro-
ject. Daar heeft De Koek, die ja
renlang werkte in de auto-indus
trie, van twee Rileymotoren een
acht-cilinder motor gemaakt. Die
moet straks in een speciaal aange
past Riley Lynx uit 1934. „Dat
heeft nog nooit iemand gedaan
en is dus uniek", zegt hij.
