De hele dag is de koers nerveus
Rabobank probeert
Oscar Freire door
Vlaanderen te loodsen.
42 Zaterdag 5 april 2008 PZC
Oscar Freire (rechts) eri Pedro Horrillo verkennen het parkoers van de Ronde van Vlaanderen.
foto Robert van den Berge/CPD
door Ad Pertijs
CENT - Neerlands wielertrots Ra
bobank trekt morgen met twee
Spaanse kopmannen het slagveld
van de Ronde van Vlaanderen op.
De één, Juan Antonio Flecha, lust
de kasseien rauw; de ander, Oscar
Freire, geniet liever voor de televi
sie van de mooiste wedstrijd die er
is. Maandag maakten ze hun laat
ste verkenning van 'De Ronde'.
Ergens in het Vlaamse land houdt
de kleine Rabobank-expeditie halt.
TWee Nederlandse ploegleiders
(Erik Dekker en Frans Maassen),
twee Vlaamse begeleiders (Björn
Vanmelkebeke en Antoine Deja-
ger) en twee Tsjechische auto's
(Skoda's) begeleiden maandagmor
gen twee Spaanse renners (Oscar
Freire en Pedro Horrillo).
Het eerste gedeelte van de verken
ning - tot de stop - zijn de fietsen
op het dak van de wagens geble
ven. „Hij herkende de aanloop
naar de Molenberg nog", zegt Frei-
res chauffeur Vanmelkebeke opge
togen.
Een hoopgevend begin van de dag,
die mede ten doel heeft om Freire
iets meer het gevoel te geven dat
hij de weg kent in Vlaanderen. Dat
valt niet mee, weet iedere ploeglei
der die de kleine drievoudige we
reldkampioen de afgelopen tien
jaar begeleidde. „Met name de aan
loop naar de Kwaremont is belang
rijk", doceert Dekker. „De vorige
keer werd Oscar daar toch nog ver
rast. Dacht hij dat we rechtsaf zou
den afslaan naar de Kwaremont,
bleek het linksaf te zijn. Omdat de
E3 Prijs een week eerder van de an
dere kant kwam."
De fietsen worden van het dak ge
haald. Langs de kant van het asfalt-
weggetje ligt een metershoge sta
pel kasseien. „Oscar, ze gaan het he
le parkoers vol leggen met keien,"
grapt Maassen. Freire lacht als een
boer met kiespijn. Waar we precies
zijn? Dekker zegt het niet te we
ten. „In de koers herken ik alles,
maar vraag me niet hoe al die hel
lingen en stroken ten opzichte van
elkaar liggen." Ze blijken vlak in de
buurt van de Wolvenberg te zijn
aangekomen. Dekker probeert het
simpel te houden voor Freire. „Dit
hele gebied is shit", zegt hij met
een weids armgebaar. „Daarna gaat
het wel weer."
Samen met Horrillo trekt Freire
zich op gang. Een wagen voorop.
De andere er achter. Harder dan 30
per uur gaat het zelden. Hier en
daar dient de voorbode van 'De
Ronde' zich al aan. Gemeentewer
kers poetsen de wegen op en links
en rechts worden enorme tenten
opgezet. Op de Kwaremont veroor
zaakt het bouwverkeer een enor
me modderbende. Freire gaat er ge
fronst lachend overheen.
De met mortelvoegen gereno
veerde Koppenberg wordt even la
ter vlotjes genomen. „Gelukkig is
het warm", zegt Maassen. „Daar
door kunnen ze het rustig aan
doen. Is het koud dan moet je har
der rijden en ik weet niet of dat
had gekund vandaag. Dan waren
hun benen volgelopen omdat ze
een zwaar weekeinde achter de
rug hebben."
Na de Koppenberg brengt een fla
con motorolie uitkomst om de ket
ting van Freire beter te laten rond
draaien. Freire vraagt wat er nu
komt. „De Steekbeekdries", zegt
Dekker. Freire kijkt hem vragend
LENGTE KLIM GEMIDDELD STIJGINGSPERCENTAGE HELLINGEN
1. Kluisberg
1250m
5,37.
10. Berg Ter Stene
1300m
5,0%
2. Nokereberg
375m
5,97.
11Leberg
950m
4,2%
3. Molenberg
4, Wolvenberg
463m
645m
7,07.
7,9%
12. Berendries
13. Valkenberg
940m
540m
7,0%
8,1%
5. Oude Kwaremont
6.Paterberg
2200m
360m
4,07.
12,9%
14.Tenbosse
15. Eikenmolen
450m
610m
6,97.
5,97.
7. Koppenberg
8.Steenbeekdries
600m
700m
11,6%
5,37.
16. Muur-Kapelmuur
17. Bosberg
475m
980m
9,37,
5,87.
W
www.rw.be
9. Taaienberg
530m
6,6%
mmmmmmmmmmrnrnrn
aan. „Hier ben je zaterdag ook ge
weest, maar toen kwam je van de
andere kant." Freire kijkt hem nog
vragender aan. „Vergeet het alle
maal maar", stuurt Dekker zijn pu
pil lachend weer op pad.
„We hebben gekozen voor een an
der systeem", legt Dekker uit als
Freire weer op de fiets zit. „De ver
kenning is er voornamelijk voor
ons. We maken aantekeningen van
met name herkenningspunten. Zo
kunnen we Oscar zondag vanuit
de wagen vertellen wat er gaat ko
men en wat er moet gebeuren.
Hoeft hij het zelf allemaal niet te
onthouden."
Op weg naar de Taaienberg
zwaaien de Spanjaarden vrolijk
naar de vakantie vierende jeugd
van Etikhove. Plots, in de buurt
van Edelare, knijpt Freire in de
remmen. Zijn oog is gevallen op
een fietsenzaak. „Mijn zadel moet
omhoog. Door de regen van zon
dag is mijn zadelvulling ingezakt."
De fietsenmaker geeft de Span
jaard - nadat hij zelf de zadelhoog
te heeft aangepast - een inbussleu-
tel mee voor onderweg. „Wat het
moet kosten? Niks. Ik peins dat jul
lie Hollanders zijn."
Na de Tenbossestraat knijpt Freire
op weg naar Geraardsbergen op
nieuw in de remmen. „De rest ken
ik wel. Ik stop er mee", zegt hij. Hij
weet toch wel wat hem zondag
vooral te wachten staat: „Stress. De
hele dag lang is de koers nerveus."
Of hij deze zonnige maandag ook
nog heeft genoten van het Vlaam
se land. „Natuurlijk." Ondanks zijn
weerzin tegen het het rijden in de
Vlaamse achtbaan, beseft hij ook
wel waarom hij zondag bij moet
zijn. „Het prestige van deze wed
strijd is enorm. Het is de mooiste
Freire: 'Het is de mooiste
koers die er is... om te
volgen op de televisie'
koers die er is... om te volgen op de
televisie."
Hij lacht weer. Hij kan nu ook la
chen om zijn eerste kennismaking
met Vlaanderen. „In mijn eerste
jaar als prof reed ik bij Vitalicio.
Nu moet je weten dat in een
Spaanse ploeg alleen de jongeren
en de renners die uit vorm zijn, in
het voorjaar naar de noordelijke
klassiekers worden gestuurd. De
anderen krijg je er niet heen. Op
zich had ik er wel zin in die dag.
Tussen de eerste en tweede ravitail
lering zat ik nog in de eerste groep
van zestig renners. Toen reed ik
lek. Het veld lag uiteen en mijn
ploegleider was ver weg. Dan maar
de neutrale wagen roepen. Ik stak
mijn hand op en... die reed ge
woon door. Die mannen zullen ge
dacht hebben: da's een Spanjaard,
die zal wel opgeven. Gekke men
sen, die Belgen."
92e Ronde van Vlaanderen
Zondag 6 april 2008
Totaal: 264 km
AA= Hellingen
Gavere
Nokere
Torhout
