Huisuitzetting 'Ik kan geen prioriteiten stellen en accepteer nooit hulp.' 1 2 Zaterdag 5 april 2008 PZC Gemeenten en woningcorporaties breken zich steeds vaker het hoofd over de vraag hoe ze lastpakken en wanbetalers op het rechte spoor krijgen. Vorige week meldde een Amsterdams stadsdeel dat het 'aso-gezinnen' naar een andere buurt wil verbannen. De tijd van zachte heelmeesters is voorbij. door Simonne van Cennip illustratie Pluis ls je het levens verhaal van Ria (49) hoort, be grijp je wat hulpverleners bedoelen met 'multiprobleem- gezinnen'. Bij de crisisopvang van het Leger des Heils in Zwolle, waar ze met haar 11-jarige dochter woont sinds ze op straat kwam te staan, vertelt ze over haar 'bewo gen leven'. Vier kinderen van vier vaders, die nauwelijks bij de opvoe ding betrokken waren, een doch ter die vanwege Ria's postnatale depressie bij haar grootouders werd opgevoed, een zoon met een gedragsstoornis. En: een steeds te rugkerend gebrek aan geld. Altijd klopten er mensen aan voor hulp. 'Vrienden' die ze onderdak bood, maar die daar geen geld voor over hadden. „Als ik moest kiezen tussen een volle proviand- kast of de huur, koos ik voor pro viand. Wat moet je anders als je kind zegt: mama, ik heb honger?" Drie keer moest Ria een woning verlaten. De eerste keer zegde ze zelf haar huis op vanwege geldge brek, twee keer zette de woning corporatie haar op straat vanwege huurachterstanden. De laatste keer ook door 'iets illegaals'; Ze ver huurde haar schuurtje aan hennep kwekers. „Bij wietteelt doen corpo raties niets meer voor je. Dat snap ik wel." Volgens Aedes, de vereniging van woningcorporaties, zijn er grof weg twee categorieën huurders die met uitzetting te maken krijgen: de wanbetalers en de overlastver oorzakers. In 2006 vonden er 7.500 ontruimingen plaats. Daarvan was bijna 80 procent het gevolg van huurschulden. Van de rest bestaat Geen rust voor slechte huurders ningcorporaties beslissen per geval over de aanpak. „Er zijn echte huf- ters, de aso's, maar er zijn ook een lingen die vervuilen, ernstig ver slaafden of mensen die asociaal lij ken, maar een psychiatrische ziek te hebben." Wie moeilijk te bereiken is, krijgt het Team Bemoeizorg op bezoek, een groep hulpverleners die men sen 'moet verleiden tot zorg'. Die zorg gaat van schuldhulpverlening tot verplichte opname. Het Amsterdamse stadsdeel Sloter- vaart kiest voor een andere aan pak. Het maakte vorige week be kend dat huishoudens in Over- toomse Veld die langdurig overlast veroorzaken of een grote huurach terstand hebben, geen nieuw huur contract krijgen. Wel zoekt de cor poratie een passende woning el ders in de stad. Het stadsdeel ver gezinnen - zet al dwang in bij huis uitzettingen. Via de Victoriawet, een uitbreiding van de gemeentelij ke woningwet, heeft de gemeente sinds 2002 een stok achter de deur om bewoners uit huis te zetten. In vier jaar werd 25 keer deze proce- heid. „Zie het als een etterende wond. Soms moet je hard knijpen tot de pus eruit komt." Overlastgevers en probleemgezin nen worden in Tilburg aangemeld bij het Veiligheidshuis. Buurtregie, wijkagenten, hulpverleners en wo- een vierde uit 'overlastontruimin- gen' en driekwart uit mensen die illegaal van een woning gebruik maken, daar vallen ook hennep plantages onder. De corporaties verhuren met z'n al le 2,5 miljoen huizen. Iedere maand gaan er 250.000 aanmanin gen wegens niet-betaalde huur de deur uit. Wie na een aantal aanma ningen nog steeds niet betaalt en ook de deurwaarder negeert, of overlast blijft veroorzaken, komt voor de rechter. Die kende in 2006 bijna 19.000 uitzettingen toe. Op vallend genoeg kozen de meeste boosdoeners daarna alsnog eieren voor hun geld. Corporaties en gemeenten probe ren steeds vaker huisuitzettingen te voorkomen door eerder in te grijpen of beter samen te werken met instanties als jeugdzorg, schuldhulpverlening, politie, maat schappelijk werk of de GGZ's. Daarnaast krijgen burgemeesters meer bevoegdheden om extreme overlastgevers uit hun huis te zet ten. Een maatregel waar gemeen ten gemengd op reageren. Tilburg bijvoorbeeld - de stad die vanwege onder meer het Veilig heidshuis landelijk vaak als voor beeld wordt genoemd wegens de aanpak van overlast en probleem- dure in werking gesteld. Slechts één keer werd een bewoner ook echt uit huis gezet. „Met de drei ging van huisuitzetting kunnen we mensen dwingen iets aan hun problemen te doen", zegt Moni que Peters, projectleider Veilig- wacht met de maatregel enkele tientallen huishoudens te weren. Minister Ella Vogelaar (Wonen) wil echter niet dat de problemen 'zomaar' in een andere wijk te rechtkomen. Ze wil daarnaast 'een programma dat gezinnen tot socia ler gedrag beweegt'. J De Commissie Innovatie Open baar Bestuur pleit er voor hulpver leners meer macht te geven om di rect in te kunnen grijpen. Een proef daarmee in Rotterdam, Am sterdam en Enschede was een suc ces. Voor Ria kwam de hulp pas toen ze voor de derde keer haar toe vlucht bij het Leger des Heils zocht. Tot voor kort noemde ze al haar problemen financieel. Nu ziet ze het anders: „Ik kan geen priori teiten stellen, en accepteer nooit hulp. Daar kom ik nu achter."

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2008 | | pagina 12