Kabinet-Leterme S
De Belgische politiek moet
vl*aho
C
12 I Woensdag 19 maart 2008 PZC
door Pascale Thewissen illustratie Ronald Visser/Hollandse Hoogte
België heeft weer een regering. Maar de deelnemende partijen moeten de
grootste problemen nog oplossen. Het is dan ook de vraag hoe lang het
kabinet-Leterme het vol gaat houden.
Het was een tangver
lossing, de geboorte
van een nieuwe Bel
gische regering.
Maanden crisis, ein
deloos gesoebat en een noodkabi-
net dat de allernoodzakelijkste za
ken regelde, gingen er aan vooraf.
Uiteindelijk was er een keiharde
deadline nodig van interim-pre
mier Verhofstadt: hij wilde per se
voor Pasen weg, dus de onderhan
delaars hadden geen keus meer.
In een marathonvergadering van
21 uur werd een akkoord bereikt.
Daarmee lijkt de politieke crisis
voorbij, maar de vraag is voor hoe
lang?
De eerste marries op her rpgearak
koord zijn weinig positief en laten
zien dat er nauwelijks vertrouwen
is. Vaag en inhoudsloos zijn veel
gehoorde termen. Dit is 'de rege
ring die de problemen van van
daag morgen zal oplossen', conclu
deert de krant De Morgen cynisch.
Zo is volstrekt onduidelijk waar
het geld (13 miljard euro) voor be
lastingverlaging, het scheppen van
200.000 nieuwe banen en een ver
hoging van de koopkracht van
daan moet worden gehaald.
Hete hangijzers als de staatshervor
ming, het sluiten van kerncentra
les en de nachtvluchten boven de
luchthaven Zaventem zijn op de
lange baan geschoven. Ook over
het asielbeleid en een eenmalig
pardon voor illegalen worden
geen knopen doorgehakt.
Er is ook geen oplossing voor
moeilijke problemen als de split
sing van de kieskring Brussel-Hal-
le-Vilvoorde.
En dat terwijl de CD&V van chris
tendemocraat Leterme altijd heeft
geroepen niet in een regering te
-wftlen-stappen ats~diê~l^vestié niet
was geregeld.
Leterme, met 800.000 voorkeur
stemmen de grote winnaar van de
parlementsverkiezingen van 10
juni vorig jaar, heeft de voorbije
maanden veel aan geloofwaardig
heid ingeboet.
Mateloos populair als oppositielei
der, maar een drama als informa
teur; hij slaagde er maar niet in
Koninkrijk België
infographic:JD,MCT
een regering te vormen. De libera
le oud-premier Guy Verhofstadt,
eerst nog afgeserveerd door de kie
zer, moest er met zijn routine aan
te pas komen om een uitweg uit
de impasse te vinden.
Met zijn interim-regering zette hij
de eerste stap naar een akkoord
over het overhevelen van meer be
voegdheden naar de deelstaten; de
Vlaams-Waalse kwestie die het
land steeds weer op scherp zet. En
met het stellen van een ultimatum
- hij wil na Pasen aan een boek
werken - forceerde hij uiteindelijk
een uitweg.
N„u kaoXeterme-dan ein
delijk aan de slag. Maar
iedereen vraagt zich af
of hij wel opgewassen
is tegen zijn nieuwe rol. De man
wekt niet de indruk erg stressbe
stendig te zijn.
Enkele weken geleden moest hij
met spoed onder het mes na een
maagbloeding. In een filmpje op
YouTube, waarin hij iedereen be
dankte voor de bloemen en kaart
jes tijdens zijn verblijf in het zie
kenhuis, zei hij te hopen voortaan
op een andere manier aan politiek
te gaan doen.
Hij doelde op het diepe wantrou
wen dat de Belgische politieke klas
se inmiddels in zijn greep heeft.
De Franstalige christendemocraat
Josly Piette deed deze week een
boekje open over de drie maan
den dat hij minister was in de inte
rim-regering. „Om eerlijk te zijn,
ben ik blij dat het voorbij is", zei
hij. „De wederzijdse aanvallen, de
beschuldigingen over en weer,
daar ben ik enorm van geschrok
ken. De partijen en ministers ston
den voortdurend met getrokken
messen tegenover elkaar."
Er wordt dan ook volop gespecu
leerd of de regering-Leterme het
een jaar zal volhouden. De Fransta
lige liberalen onder leiding van vi-
cepremier Didier Reynders kun
nen nauwelijks door één deur met
aartsrivaal PS, de Franstalige socia
listen van Elio di Rupo.
Die zit ondanks een smadelijke
verkiezingsnederlaag opnieuw in
de regering.
En ook de verhouding tussen de
Waalse christendemocraten van
Joëlle Millquet - die in Vlaanderen
'Madame Non' is gedoopt vanwe
ge haar halsstarrige weigering mee
te werken aan een nieuwe staats
hervorming - en de Vlaamse libe
ralen en de CD&V is allesbehalve
goed. Een nieuwe crisis lijkt een
kwestie van tijd.
Toch moeten de vijf partijen het
voor 15 juli eens zijn over een nieu
we, ingrijpende staatshervorming,
anders dreigt de CD&V op te stap
pen en is België terug bij af Of dat
lukt, is twijfelachtig.
Volgend jaar zijn er alweer verkie
zingen, dit keer voor de deelstaten.
Veel compromisbereidheid wordt
er, zeker van de Franstalige par
tijen, niet verwacht.
België
zit
Provinciale kieskringen
bij Kamer-verkiezingen
*BHV Kieskring Brussel-
Halle-Vilvoorde
NEDERLAND
West
Vlaanderen
Henegouwen
Antwerpen
Oost
Vlaanderen
Brussel Vlaams
1 Brabant
Limburg
BHV*^
Waals
Brabant
Taalgebieden
Nederlands
I Frans
Nederl./Frans
I Duits
Henegouwen
Limburg
.:V -
Taalgrens
Luik
Namen
Luxemburg
FRANKRIJK
Vlaanderen
Wallonië
6 miljoen
Bevolking
4,5 miljoen
Nederlands
Taal
Frans
Rooms Katholiek
Religie
Rooms Katholiek
Chemische industrie,
technologie, dienstverlening
Belangrijkste industrie
Kolen, staal
Rechts georiënteerd
Politiek
Links georiënteerd
De Belgische Tweede Kamer telt 88 Nederlandstalige en 62 Franstalige leden.
Belgische vlag
De Belgische vlag is gebaseerd op de Franse vlag.
De kleuren zwart, geel en rood komen uit het wapen van het hertogdom Brabant.
België heeft een nieuwe rege
ring. Opluchting alom. Al is
het maar voor even. Want
een nieuwe crisis is onvermijdelijk
als de Vlamingen hun eisen voor
een nieuwe staatshervorming er
door willen drukken.
Om het land goed te kunnen be
sturen, is volgens hen het overhe
velen van bevoegdheden naar de
deelstaten onontkoombaar. De
werkloosheid in Vlaanderen ver
eist een andere aanpak dan die in
Wallonië, en ook op het gebied
van gezondheidszorg hebben de
deelstaten hun eigen specifieke
problemen die verschillende oplos
singen behoeven.
De Walen zien het anders. Zij wil
len per se niet dat de deelstaten
nog meer macht krijgen. Als het
zo doorgaat, vrezen ze, resteert
van België straks enkel een lege
huls. De Walen zijn ook bang - en
niet ten onrechte - dat de finan
ciële solidariteit van de Vlamin
gen, goed voor miljarden euro's
per jaar, op het spel staat.
