Agenda
Jazzprijs
voor
Zeeuwse
saxofonist
Van A tot Z gechoreografeerd,
juist dat geeft de voorstelling een
bijzondere zeggingskracht
I
1 6 Maandag 17 maart 2008 PZC
ROTTERDAM - De uit Middelburg af
komstige Jasper van Damme (21)
is winnaar geworden van de Eras
mus Jazz Prijs 2008.
In de finale, gistermiddag in het
Doelencafé in Rotterdam, versloeg
hij pianist Tine Grgurevic. Beiden
studeren aan de Rotterdam Jazz
Academy.
De Erasmus Jazz Prijs is een initia
tief van de Stichting Vrienden van
het Rotterdams Conservatorium.
Het concours beleefde dit jaar zijn
dertiende editie.
De jury prees gisteren de wijze
waarop Jasper van Damme de uit
gekozen nummers tot een geheel
wist te smeden en zei verder dat
de saxofonist er klaar voor is zijn
eigen jazzidioom verder te ontwik
kelen.
De vierdejaars student won in het
verleden al diverse aanmoedigings
prijzen Zo behaalde hij in 2006
een tweede prijs tijdens het
Prinses Christina Jazz Concours,
wat hem een studiereis naar New
York opleverde. Begin vorig jaar
ontving hij in de Zeeuwse
Concertzaal in Middelburg de Aan
moedigingsprijs voor Jong Zeeuws
Talent.
AGENDA
MUZIEK
James Blunt
James Blunt geeft een concert. Zijn nieu
we album 'All The Lost Souls' is onlangs
uitgekomen en bereikte direct een gou
den status.
Rotterdam, Ahoy, 20.00 uur
TV-Tunes KN2
Wim Opbrouck Maandacht: muzikale
roadmovie waarin Wim Opbrouck en zijn
muzikale vrienden terugblikken op onver
getelijke televisie-tunes.
Brugge, Stadsschouwburg, 20.00 uur
meer agendanieuws op www.pzc.nl
Jasper van Damme
MM—— IWIMIillllllilllBIlllllMIIIIIM
FILM
BERGEN OP ZOOM
Cinem'actueel, Alibi: 20.00 uur; 10.000
BC: 20.00 uur; Step Up 2: 20.00 uur;
Earth: 20.30 uur.
GOES
Merral, 10.000 BC: 20.15 uur; John Ram-
bo: 20.00 uur; Jumper: 20.15 uur; Step
Up 2: 20.00 uur.
MIDDELBURG
Schuttershof, Nightwatching: 20.00 uur.
OOSTBURG
Ledeltheater, The Diving Beel and the
Butterfly: 20.00 uur.
TERNEUZEN
Merral, 10.000 BC: 20.00 uur; Alibi:
201.5 uur; Jumper: 20.00 uur; Step Up 2:
20.15 uur.
VLISSINGEN
CineCity, 10.000 bc: 13.45, 16.30, 19.15
en 22.00 uur; 27 Dresses: 14.00 en
19.00 uur; Alibi: 16.30 en 19.15 uur; Al-
vin en de Chipmunks: 14.00 uur; De Spi-
derwick Kronieken: 13.45 en 16.15 uur;
Definitely, Mayby: 13.45, 19.15 en 21.45
uur; Juno: 16.30 uur; No Country for Old
Men: 22.00 uur; Rendition: 21.45 uur;
Step Up 2: 16.15, 19.15 en 21.45 uur;
The Kite Runner: 16.30 en 19.30 uur;
The Other Boleyn Girl: 14.00, 19.30 en
22.00 uur; The Spiderwick Chronicles
(ov): 14.00 en 16. 30 uur.
De horrorfilm Nightwatch is te zien in Middelburg. foto GPD
foto Mechteld Jansen
NADER BESCHOUWD
Diep in mij schuilt een Brecht-
stemmetje. Ik weet het. 'De men
sen een geweten willen schop
pen' en 'met zijn schrijfmachine
een catastrofe willen voorkomen' zijn
dan wel omschrijvingen die op tijdgeno
ten sloegen (respectievelijk Louis Paul
Boon en Kurt Tucholsky) maar ze passen
zo helemaal bij Brecht. Enfin, eigenlijk is
het dus gewoon een jaren-dertig-stemme-
tje. En dat roert zich af en toe in mij. Dat
wilde weer beginnen piepen bij de opvoe
ring van Eline Vere, afgelopen woensdag
in de Stadsschouwburg van Middelburg.
Maar godzijdank werd dat piepertje het
zwijgen opgelegd door een uiteindelijk ij-
zersterke vertolking.
Uiteindelijk. Waar slaat dat op? De voor
stelling was gewoon van een constant
hoog niveau. Het duurde alleen heel lang
voordat ik me wilde overgeven aan de dra
matiek achter de Haagse leeghoofden en
volbuiken die Louis Couperus in 1888 in
zijn debuutroman Eline Vere uittekende.
Dat deed hij niet omdat hij zo (maat-
schappij)kritisch was, maar omdat het
vraagstuk van de vrije wil (versus 'nood
lot') hem erg bezighield. Kan iemand in
een milieu van willoze zielen zijn bestem
ming vinden? Dat was de vraag.
Het Nationale Toneel maakt wel erg vlak
ke karikaturen van de personages en
door Willem Nijssen
Maria Kraakman (links) en Mirjam Stolwijk in Eline Vere. foto Leo van Velzen
plaatst ze vervolgens in een decadent ka
der. Eenvoudig maar stijlvol van aankle
ding. Het esthetische is genietbaar, de
mensen zijn ongenietbaar. Ook Eline met
haar dweperijen en haar gebrek aan initia
tief Maar geleidelijk komt ze toch terecht
in een neerwaartse spiraal en wordt haar
hysterische en aanstellerige worsteling
met verliefdheidsschimmen en zinge-
vingsspoken een echte strijd om nog een
weg terug te vinden. Een vergeefse strijd,
en de nederlaag ontroert misschien niet
meer zo sterk als destijds, maar toch: hij
ontroerde me. Een zwanenzang in diapo
sitief zoals dit frêle meisje in haar zwarte
negligé na een overdosis morfine lang
zaam en bijna elegant neerzijgt op de di
van.
Knap gedaan van het Nationale Toneel.
Knappe bewerking van die lijvige roman
vol stijl-liflafjes en verfijnde observaties.
Knap toneelbeeld, dankzij met name kost
umering en choreografie. Ja, choreografie.
Geen dans (nou ja, ééntje dan) komt er
aan te pas, maar inderdaad is dit een van
A tot Z gechoreografeerde voorstelling,
luist dat geeft hem een bijzondere char
me, en zeggingskracht.
Ook een dans, maar dan anders, zou
je kunnen zien in Charlie Chaplin, een so
lo van de Engelse acteur Pip Utton. Ook
geen echte dans, hoewel Pip Utton in de
gedaante van een oude, trage Charlie
Chaplin soms nog even heel lichtvoetig
kan worden. Maar wel een dans van, of
beter gezegd een dans rond 'meerdere rea
liteiten'. Charlie Chaplin en 'de zwerver'
zijn één en dezelfde, en die twee stonden
afgelopen vrijdag 'in het echt' op de plan
ken van De Wegwijzer in Nieuw- en Sint
Joosland, en ze waren er te zien op film
doek. Al die personages vloeien in elkaar
over, soms bijna ongemerkt, soms knap
getimed en heel verrassend van vlees en
bloed naar celluloid en vice versa.
De oude Chaplin is een nurks, en dat
mag bij een oude man, dat is eigenlijk
wel innemend. Maar 'de zwerver' laat wel
doorschemeren, dat het vroeger niet veel
beter was. Zo hoor je nog eens iets van
een andere Chaplin, een minder flatte
rend beeld dan het collectief geheugen
heeft onthouden. Maar het geheel blijft
lichtvoetig, het wordt geen onthullende
ontheiliging van een idool. Daar is de
pret te leuk voor, dus stak de meeste ener
gie en de levendigste uitstraling in een
paar leuke, uiteraard als filmfragment uit
gewerkte chaplineske Utton-grappen. Of
waren het uttoneske Chaplin-grappen?
Dat is moeilijk te zeggen.
Deze week
blijf ik dan nog maar even in de Indische
stemming. Vrijdag speelt in het Schelde-
theater in Terneuzen Van oude mensen, de
dingen die voorbijgaan. Een paar dagen la
ter (dinsdag 25 maart) ook te zien in De
Mythe in Goes. Alweer een toneelbewer
king van een roman van Louis Couperus,
en in mijn ogen is deze roman nog inte
ressanter dan Eline Vere, die eigenlijk
'maar' een jeugdwerk is.
Reageren kan via: willem.nijssen@jubii.nl