Verhalen van vroeger ophalen
rl©ui ncsn
Gastvrij
zijn is een
kwaliteit
'Dure huizen zijn riskant voor economie'
PZC Zaterdag 15 maart 2008 I 1 3
COR
De lezersredacteur is bereikbaar per
post op het adres van de
Centrale Redactie van de PZC,
Stationspark 28,
Postbus 31
4460 AA Goes.
Telefoon: 0113-315660
E-mail: Lezersredacteur@pzc.nl
Het forum waarop lezers zich kunnen
uiten over actuele zaken is bereikbaar
via internet; www.pzc.nl
EVEN
Is de Zeeuwse horeca gastvrij
en is gastvrijheid aan te leren?
Dat was de centrale vraag in
een forumdiscussie deze week, tij
dens de horecabeurs van het ROC
Zeeland in Middelburg. Natuurlijk
gaat het meestal goed in de Zeeuw
se horeca. Dat merk je zodra je bin
nenkomt in een café of restaurant.
„Alsof er een warme deken over je
heen wordt gelegd", zei Els Hende-
rikse beeldend.
Henderikse, voormalig gastvrouw
van restaurant Het Groot Paradijs
was een van de aanwezigen op de
horecabeurs, die goed bezocht
werd door ondernemers, leerlin
gen en stagebegeleiders.
Veel Zeeuwse etablissementen wil
ik graag aan mijn vrienden laten
zien. Dan ben ik er trots op in Zee
land te wonen. Onvriendelijke er
varingen met de horeca verdring
ik liever, maar zij komen af en toe
toch bovendrijven. Die keer dat ik
met mijn oude neef van bijna tach
tig jaar een strandwandeling maak
te en hij uitgeput op het terras op
adem wilde komen en even een
glas wilde drinken. De eigenares
zei dat het een lange, zware dag
was geweest en zij wilde de tent
sluiten. Zes uur was zes uur. Zij
stond als een cipier bij de terras
deur.
Een vriendin vertelde deze week
iets soortgelijks. Met haar oude
moeder en echtgenoot was ze een
kwartier vroeger dan afgesproken
bij een gerenommeerd en prijzig
restaurant aangekomen. Ze kregen
te verstaan dat ze nog niet welkom
waren. Uren later kreeg ze de ver
klaring. De lunch was uitgelopen
en er moest nog schoongemaakt
worden. Maar dan nog had ze van
een restaurant van faam een min
der rigide opstelling verwacht.
Gastvrijheid, is dat aan te leren?
Een voorzichtig 'ja' klonk tijdens
de forumdiscussie in Middelburg.
Er kan volgens mij heus training
gegeven worden in algemene om
gangsvormen, hartelijkheid en in
voorkomendheid. Daar groeit een
gastvrouw van.
Maar goede lessen zijn geen garan
tie. Het gaat fout als gastvrij zijn
een opgave is.
PZC-reünie in het
jaar dat de krant
250 jaar bestaat
Het particulier initiatief van
vier (ex-)PZC'ers om een
reünie van de krant te or
ganiseren, is een schot in
de roos. „We gokten op tweehon
derd deelnemers, maar de teller is
de driehonderd al gepasseerd. „En
de aanmeldingen komen nog
steeds binnen", zegt Monty van
Belzen.
Van Belzen vormt met Joke van
Tricht, Hans Elfring en Rob Fran-
cooy het organisatiecomité voor
de PZC-reünie. De bijeenkomst
wordt zaterdag 3 mei in het Arse
naaltheater in Vlissingen gehou
den en is niet alleen bestemd voor
(oud)-werknemers van de PZC,
maar ook van de PZC-weekkran-
ten en van Den Boer/Drukkers.
„Het idee om elkaar nog eens te
zien, is spontaan ontstaan. We wil
len gezellig met elkaar praten over
de krant van nu en vooral van
vroeger, én het familiegevoel weer
eens proeven", zegt Van Belzen.
De commissie koos mei 2008 uit,
omdat de PZC dan 250 jaar be
staat. „Het is de derde mei gewor
den omdat we vroeg in de maand
wilden zijn en het Arsenaal die
dag beschikbaar was."
Toevalligerwijs is 3 mei ook de dag
van de persvrijheid. „Een mooiere
samenloop van omstandigheid is
er niet", vindt hij.
Van Belzen, Van Tricht en Fran-
cooy zijn inmiddels ex-werkne
mers. Van Belzen was administra
teur en zijn afdeling verhuisde vijf
jaar geleden naar Breda. Hij reed
dagelijks tussen Breda en en zijn
woonplaats Vlissingen heen en
weer „Dat was nog wel te doen,
maar vorig jaar kwam daar de ver
plaatsing naar Apeldoorn over
heen." Dat was een brug te ver. „Ik
wil niet weg uit Zeeland. We heb
ben hier ons verenigingsleven op
gebouwd en onze vrienden en kin
deren wonen hier. Alleen Hans
verhuisde naar Deventer. Hij zit
niet zo vast aan Zeeland. Gelukkig
heb ik hier weer werk gevonden
bij een bank."
We willen een gezellig feest
organiseren, en weer eens
lekker kletsen met elkaar
Van Belzen begon zijn loopbaan
bij de PZC in Middelburg.
In 1988 werden de PZC Middel
burg en Vlissingen samengevoegd
in een nieuw gebouw aan de Oost-
souburgse weg in Vlissingen. „Dat
was een mooie tijd."
Maar het is niet zo dat het comité
een reünie organiseert uit een ge
voel van weemoed of verlangen
naar vroeger. „We willen gewoon
een gezellig feest organiseren,
weer eens lekker kletsen met el
kaar en natuurlijk mooie verhalen
ophalen. Nee, ik verwacht hele
maal geen zwaarmoedige gesprek
ken."
En eerlijk is eerlijk, zegt hij. „De
PZC is nog steeds mijn krant. Na
tuurlijk krijgt dat PZC-gevoel een
klap als je er niet meer werkt.
Maar dat is van voorbijgaande
aard. De PZC blijft mijn krant.
En ik vind het helemaal geweldig
dat het hoofdkantoor van de PZC
in het jaar dat ze jarig is, weer ver
huist naar Middelburg."
long en oud hebben zich aange
meld. De oudste aanwezige
ex-werknemer is vermoedelijk Cor
de Voogd, die de negentig al is ge
passeerd. Hij kan op een vip-be
handeling rekenen.
Gedeputeerde Harry van Waveren klaagt over de hoge vraagprijzen
voor woningen in Midden- en Noord-Zeeland (PZC, 13-03). Hij
krijgt bijval van Niek Haak uit Middelburg. Haak: „In Middelburg
zijn de prijzen in vijftien jaar tijd enorm gestegen; voor 125.000 eu
ro kocht je voorheen een groot monumentenpand, nu een klein op
knappertje in bedenkelijke staat. De enorme stijging komt vooral
door 'easy money': steeds meer woonsubsidies, soepeler krediet-
voorwaarden en lage rente. Kunstmatige krapte (slopen van goedko
pe huizen, bouwen voor bovenmodaal) en speculatie spelen ook
een rol. De lokale overheid lijkt vooral bezig met het verder opdrij
ven van de grond-/huizenprijzen, in samenwerking met projectont
wikkelaars, woningbouwvereniging, makelaars/taxateurs enzo
voort. Dit alles vormt een riskant fundament voor de lokale econo
mie en beperkt de mogelijkheden voor o.a. jonge mensen met een
bescheiden inkomen. De afgelopen jaren zijn huiseigenaren en loka
le overheid in Nederland slapend rijk geworden dankzij de stijgen
de huizenprijzen. Banken en makelaars verzekeren in koor dat Ame
rikaanse 'subprime' toestanden (schuldenaren met een slechte repu
tatie wat betreft het aflossen) in Nederland onmogelijk zijn; slaap
lekker."
