Renault Laguna is vooral degelijk
'Monstertje' mag niet zomaar buiten spelen
PZC Vrijdag 14 maart 2008 15
Renault Laguna, fraaier maar minder spectaculair dan zijn voorganger.
foto GPD
De nieuwe Renault
Laguna straalt van alles
uit, maar géén lef. Wel
degelijkheid.
door Robbert Keegel
T arenlang werd bij het voormali-
I ge Franse staatsbedrijf Renault
I de begaafde en fantasierijke
J ontwerper Patrick le Quémant
de vrije teugel gelaten. Dat resul
teerde in opmerkelijke auto's als
de schitterende, maar uiterst on
praktische MPV-coupé Avantime
en de buitengewoon ruime, maar
volstrekt wanstaltige Vel Satis.
Met hun bizarre lijnen baanden ze
de weg voor wél succesvolle massa
producten als Clio en Mégane.
De nieuwe topman bij Renault
echter, houwdegen Carlos Ghosn,
die op nog steeds onnavolgbare
wijze het voor een prikkie aange
schafte Nissan uit het slop trok en
daarvoor beloond werd met de
hoogste functie, houdt niet van
geintjes en geeft gestalte aan zijn
idee dat zowel Clio als Mégane
nóg beter waren verkocht als ze er
wat gewoner uit hadden gezien.
Eerste slachtoffer werd de Twingo,
die bij zijn eerste restyling zijn aai
baarheid totaal verloor en er nu
uitziet als ware hij ontworpen
door een commissie Japanners.
Bij de introductie van de Twingo
dorst een voorlichter van Renault,
die de nieuwe designfilosofie
moet proclameren, zelfs te bewe
ren dat bij de overwegingen die lei
den tot de aankoop van een auto
het uiterlijk pas op de achtste
plaats komt. Het behoeft weinig
betoog dat juist het uiterlijk van
een auto in de allereerste plaats be
palend is bij een aankoopbeslis
sing. Heel simpel: alleen als je voor
een auto sneuvelt, koop je hem.
Ook al gaat het om een zestiende-
handsje of een hagelnieuwe lease-
bak: je moet er op vallen.
De geheel vernieuwde Laguna is
weliswaar om te zien onvergelijk
baar saaier dan z'n voorganger. We
kunnen hem toch niet omschrij
ven als lelijk of liefdeloos ontwor
pen. Hij heeft een echt fraaie ach
terkant en een wat malle neus die
de indruk geeft dat de motorkap
niet goed is dichtgedaan.
Hij ziet er heel degelijk uit en om
dat laatste was het de opdrachtge
vers van het onder Le Quémants
hoede weggetrokken designteam
kennelijk te doen. De vorige editie
van de Laguna had geen beste re
putatie wat kwaliteit betreft. Elek
tronisch haperde er veel aan, de
sleutelloze entree was voor sommi
ge eigenaars een nachtmerrie.
Ook het technische ontwerpteam
had kwaliteitsverbetering hoog op
de opdrachtenlijst staan. Na eerst
een persintroductie van de Sedan,
vervolgens eenzelfde happening
met de nu Estate gedoopte Grand
Tour en tenslotte dan ook een uit
gebreide roadtest kunnen we zeg
gen dat de indrukken die de nieu
we Laguna wekken die van een on
gekende robuustheid zijn: de auto
voelt aan als een Duits product.
Rijden deed de Laguna al nooit
verkeerd, maar ook dat is verder
verbeterd. De Fransen hebben te
genwoordig een goed compromis
tussen wegligging en comfort kun
nen vinden. Je bent echt met ple
zier onderweg in de Laguna.
Vooral achterin is de (been)ruimte
indrukwekkend dankzij de forse
wielbasis van 2,76 m en ook de
zeer genereuze kofferruimte (450
tot 1.377 liter) mag er zijn. Hij is
handig ingedeeld, met een 'kelder'
waar een reservewiel in kan, maar
die beter te gebruiken is voor aller
hande spulletjes.
Het dashboard is voor het eerst
spannend. Als bestuurder krijg je
het idee dat de auto je serieus
neemt. Er zitten véél knoppen en
meters, maar het blijft overzichte
lijk en houdt je leuk bezig, zonder
af te leiden. Heel goed.
De motoren zijn niet nieuw en
daar waren ook nooit klachten
over. Er zijn tweeliter benzinemo
toren met 103 of met turbo 125 pk.
Heel lekker, die laatste.
Van de diesels komt de anderhalve-
liter vooraleerst niet naar ons
land, omdat er nog geen roetfilter
op zit. Met de tweeliter (95,110 of
125 pk) is dat wel het geval en voor
de vele zakenrijders in dit segment
natuurlijk dé keuze.
De nieuwe Laguna kost minimaal
27.250 euro en het aan te bevelen
dieselrijden kan vanaf 31.900 euro.
De Estate is in alle gevallen 1.200
euro duurder en dat zal hem wel
tot de populairste versie maken.
Terecht.
ning in het oude gedeelte van
Othene voor een kleiner huis ver
derop in de straat. In tegenstel
ling tot zijn oude woning heeft
hij op zijn nieuwe stek wél een
grote schuur. Daarin kon hij één
van zijn dromen bouwen, een big-
foot. „Sommige mensen zeggen
alleen dat ze zoiets willen bou
wen. Als ik het zeg, doe ik het ge
woon." Het project heeft veel tijd
gekost. „Het is ook geen hobby,
maar een verslaving", verduide
lijkt hij. Na twee jaar bouwen
was hij er dan. „Ze noemen het
een bigfoot. Deze is uniek, voor
zover ik weet heeft niemand er
één met de bovenkant van een
Honda CRX", zegt Van der Ende.
Als basis fungeert de Nissan Pat
rol, een terreinwagen met een
oersterke motor. „Die van mij
had al vier ton gelopen, maar hij
deed het nog."
Bij een bigfoot, zoals de personen
De Terneuzenaar heeft menig
maal vastgezeten. „Dat hoort er
bij als je de grenzen opzoekt."
Daar is echter rekening mee ge
houden. Achter in de auto zit een
hydraulische lier. „Sterk genoeg
om negenduizend kilo aan te
kunnen. Het enige wat je nodig
hebt, is een serieuze boom of een
paar andere auto's die als anker
fungeren."
Op de openbare weg mag het
'het monstertje' niet. „Nergens in
Europa mag je deze dingen op
kenteken zetten."
Gelukkig voor Van der Ende zijn
er een aantal terreinen waar hij
terecht kan in Zeeland, bij Axel
en Rilland. „En een paar keer per
jaar mogen we bij Ouddorp en
de Brouwersdam het strand op."
Van der Ende heeft zijn 'speeltje'
nu vijfjaar. Tijd om hem te verko
pen, vindt hij. „Ik ben weer toe
aan een nieuw project."
door Joeri Wisse
Voor sommige hobby's
moet je wat over hebben.
Ze kosten tijd en geld. Er
zijn echter maar weinig mensen
die in het belang van de hobby
hun huis verkopen. Robert van
der Ende uit Terneuzen heeft dat
wél gedaan. Hij verkocht zijn wo
Robert van der Ende heeft zijn bigfoot zelf gebouwd, foto Wim Kooyman
wagens worden genoemd die op
enorme banden zijn gezet, gaat
het niet zozeer om de snelheid.
„Op veel terreinen is de maxi
mumsnelheid tien kilometer per
uur." De uitdaging zit hem in het
opzoeken van de grenzen van het
terrein. „Putten met één meter
water erin kan ik hebben. Dan
staan de banden onder water."
