Zeeland
Mevrouw de voorzitter,
Goes' 'krantenmeisj<
Boerenbond zwaar teleurgesteld
VW niet naar Oostburg
30 Woensdag 12 maart 2008 PZC
VIJF VRAGEN OVER
WERKEN IN DE HORECA
ROC Zeeland hield gisteren voor de tweede
keer het Food 8c Hospitality Event. Het the
ma was 'opleiden en werken in gastvrij Zee
land.'
Naam: Arold Versluys
Woonplaats: Vlissingen
Leeftijd: 47 jaar
Functie: teamleider Hotelschool en bakkerijop
leidingen bij ROC Zeeland in Middelburg
.J
oostburg - Het kantoor van de
VW Zeeuws-Vlaanderen komt de
finitief niet in het te verbouwen ge
meentehuis in Oostburg. Er is
geen plek beschikbaar voor deze
'backoffice'. 'Hart' van het ver
nieuwde gemeentehuis wordt het
Klanten Contact Centrum in het
voormalige pand van de Rabo-
door Joeri Wisse
Wat is de reden voor dit evenement?
„Het doel van het Food 8c Hospitality Event is om te laten zien dat de
horeca een mooie sector is. Er zijn héél veel banen bij horecabedrijven
in de provincie. Om aan die vraag te voldoen, kunnen leerlingen van
vmbo's en van ROC's op zo'n dag met ondernemers in contact komen.
Daar kan dan bijvoorbeeld een stage of een vakantiebaan uit voort ko
men."
Waarom is het zo'n probleem om mensen warm te maken voor een oplei
ding of een baan in de Zeeuwse gelegenheden?
„Het imago van de horeca heeft de afgelopen jaren wat te lijden gehad
met als resultaat dat te weinig leerlingen kiezen voor een opleiding in de
sector. Er wordt van de mensen een dienstverlenende en gastvrije instel
ling verwacht en dat blijkt voor velen moeilijk te zijn. En dat terwijl veel
jonge mensen wel kiezen om in de zorgsector te gaan werken, waar ook
een dienstverlenende instelling nodig is. Het grote verschil met de zorg
is dat je in de horeca 's zomers lekker in het zonnetje over het terras
loopt."
Gastvrijheid is dus een vereiste in de horeca. Is dat aan te leren?
„Dat is best lastig. Het heeft misschien iets met de maatschappij van te
genwoordig te maken dat die dienstverlenende instelling er niet vanzelf
sprekend is. Maar ook gastvrijheid valt aan te leren, net zoals je iemand
kunt leren om te koken. Belangrijk is wel dat jonge mensen een zekere
passie voor het vak hebben."
Waar gaat het nu mis?
.Het probleem doet zich vooral voor in de zomermaanden. Dan is het
personeelstekort nog dringender en moeten ondernemers vaak mensen
inzetten die bijvoorbeeld net van de havo afkomen. Als ze zonder erva-
ing een terras worden opgeknikkerd, gaat het mis."
Wat kunt u daar concreet aan doen?
.Twee dingen. Kwaliteit op de eerste plek, dus daarom is het ook nuttig
om voor zomerkrachten een tweedaagse cursus te ontwikkelen waarin
mensen leren hoe je moet serveren. Dat komt de hele horecasector ten
goede. Op de tweede plaats komt het aantal mensen. Er moeten ge
woon meer goede krachten komen. Die kunnen ook uit de bedrijven
zelf komen; een nieuwsgierige afwashulp of een heel accurate schoon
maakster kan best doorstromen naar de bediening. Verder proberen we
door dagen als deze ook jonge mensen te interesseren."
De veranderingen waren
aanzienlijk. Op 15 maart
2007 traden de Staten van
Zeeland in nieuwe
samenstelling aan. Onder
leiding van een voorzitter
die maar twee weken eerder
aan haar taak was begonnen.
Het provinciale parlement
ging terug van 47 naar 39
zetels en bestond voor zo
wat de helft uit nieuwe
gezichten. De balans na één
jaar.
door Ben Jansen
bank. De gemeente Sluis sluit bin
nenkort een intentie-overeen
komst voor dit centrum met de Ra
bobank, Stichting Woongoed en
Centrum voor Werk en Inkomen
(CW1) Zuid-West Nederland.
Het is de bedoeling dat deze instel
lingen een plekje krijgen in het
Klanten Contact Centrum.
De vergaderingen van
Provinciale Staten van
Zeeland beginnen in
grote gemoedelijkheid.
Commissaris van de koningin Kar-
la Peijs luidt de elektronische gong
en na enkele aansporingen neemt
iedereen zijn plaats in. Dan volgen
enige vriendelijkheden. De voorzit
ter wenst Statenleden geluk met
heuglijke feiten die hen zijn over
komen of stelt bewonderend vast:
„Goh Kees, wat heb je een mooi
pak aan." Waarop Kees de rest van
de vergadering van weelde, oot
moed en lieflijke vreugd blijft blo
zen.
Het lijkt meer een gezellige koffie-
visite dan een vergadering.
Maar schijn bedriegt. Peijs heeft de
touwtjes strak in handen. Wie een
ander pardoes interrumpeert,
krijgt steevast een standje: „Wilt u
wel via de voorzitter spreken,
want anders krijg ik het gevoel dat
ik hier voor |an-met-de-korte-ach-
ternaam zit."
Statenleden zijn makkelijk af te
richten. Dus begint inmiddels vrij
wel iedereen zijn of haar onderbre
king met: „Mevrouw de voorzitter,
mag ik de spreker even een vraag
stellen?" Mevrouw de voorzitter
staat dat vervolgens grootmoedig
toe.
Peijs is ook streng als de vragenses-
sie, een vast onderdeel op de Sta-
tenagenda, naar haar oordeel
wordt misbruikt door vragen naar
de bekende weg of door het berij
den van stokpaarden. Menigmaal
zoekt een Statenlid dat het huis
houdelijk reglement op deze ma
nier met voeten trad, na een be
minnelijke doch niet mis te versta
ne terechtwijzing door Peijs enigs
zins beduusd zijn plaats weer op.
In de Statenvergaderingen is nau
welijks te merken geweest dat een
jaar geleden zoveel nieuwkomers
binnentraden. Dat komt mis
schien door de stoomcursus Staten
lidmaatschap voor beginners waar
aan de groentjes zich hebben on
derworpen. Een andere verklaring
is wellicht dat de PvdA en de WD
moesten wennen aan het feit dat
ze voor het eerst sinds mensenheu
genis buiten het dagelijks provin
ciebestuur bleven. De WD pakte
de oppositierol als eerste op. De
PvdA kon zich er pas aan wijden
nadat eerst wat interne schermut
selingen waren opgelost.
De vergaderingen in de nieuwe
Staten zijn er in elk geval korter op
geworden. De afgelopen twaalf
maanden duurden de plenaire ver
gaderingen van het provinciale par
lement gemiddeld 5 uur en 34 mi
nuten. TVvaalf maanden eerder
was dat 6 uur en 56 minuten. Afge
zien van de installatievergadering
(35 minuten) nam de kortste 2 uur
en 40 minuten in beslag en de
langste 5 uur en 2 minuten. De
kortste vóór de wisseling van de
wacht duurde 2 uur en 30 minu
ten; de langste vergde een zit van
precies ro uur.
Bij die vergaderduur moet in aan
merking worden genomen dat de
Staten zichzelf altijd een ruime
lunchpauze gunnen. Minimaal
toch wel anderhalf uur. Er valt ook
veel te bepraten: de politieke
koers, de ingediende moties en wij
zigingsvoorstellen, maar vaak gaat
het ook gewoon over koetjes en
kalfjes. De etablissementen De
Huifkar (SGP en CU) en Desafma-
do (PvdA en soms ook GL, PvZ en
SP) zijn daarvoor de populairste ge
legenheden. Het CDA luncht in
De Eetkamer. De WD heeft geen
vast eethuis.
Terwijl de nieuwelingen een jaar
geleden door de Statengriffie wer
den ingewijd in de geheimen van
het provinciaal bestuur, hadden de
onderhandelingen plaats voor een
nieuw college van Gedeputeerde
Staten. Dat kreeg nadat de WD
en de PvdA waren weggestuurd,
een verrassende samenstelling:
CDA, SGP, CU en GL. Deze par
tijen beschikken in de Staten over
een meerderheid van slechts één
stem. Het beeld werpt zich op van
een versnellingsbak met een min-
Menigmaal zoekt een
Statenlid enigszins beduusd
zijn plaats weer op.
der voor de hand liggende combi
natie van tandwielen. Dat leidt
doorgaans tot veel geknars en ge
kraak bij het schakelen. In het ge
val van de versnellingsbak in de
Middelburgse Abdij functioneert
commissaris van de koningin Peijs
evenwel als de smeerolie die alles
toch soepel laat lopen.
De Staten hebben het Gedeputeer
de Staten ook nog niet echt lastig
gemaakt. De oppositie van WD,
PvdA, SP en PvZ formuleerde tot
dusver geen standpunten die de
nipte meerderheid van de coalitie
in gevaar bracht. Oorzaak daarvan
is misschien ook doordat nog geen
echt heikele onderwerpen op de
agenda hebben gestaan. De afkeer
van ontpoldering wordt vrijwel
Statenbreed gedragen. Over de
Westerschelde Container Terminal
is nog geen definitieve beslissing
genomen en evenmin is de teer
ling geworpen over de fusie van de
waterschappen. Van een eensge
zind oppositieblok is trouwens
geen sprake. Daarvoor verschillen
de visies van PvdA en WD te
veel. Aanvallen op het college en
de collegepartijen zijn om die re
den tot nu toe uitgebleven. Opmer
kelijk is dat de SP - na de verkie
zingswinst van drie zetels toch een
middelgrote fractie - tot nu toe
geen rol van betekenis speelt.
Bezwaren tegen verdere
ontpoldering Zwin niet
serieus genomen.
door Wout Bareman
KNOKKE-HEIST - De Belgische Boe
renbond is woedend over de wijze
waarop is omgesprongen met be
zwaren tegen de verdere ontpolde
ring van het Zwin.
Van de bezwaarschriften die de
bond in het kader van de inspraak
procedure indiende, is in de 'Ant
woordnota op inspraak' niets te
rug te vinden.
De bond heeft daarover inmiddels
zijn beklag gedaan bij de Vlaamse
premier Kris Peeters, bij minister
Hilde Crevits (ruimtelijke orde
ning) en bij de afdeling Kust van
de Vlaamse Gemeenschap.
Directeur ir. Bernard De Putter
van de afdeling Kust heeft toegege
ven dat er 'een en ander is misgelo
pen'.
Woordvoerder Peter Van Bossuyt
van de Studiedienst van de Boe
renbond: „Ze haastten zich bij de
afdeling Kust om de schuld in de
schoenen te schuiven van de Ne
derlandse collega's van het In-
spraakpunt."
Maar dat betekent volgens hem
niet dat de Vlamingen daarmee
niet verantwoordelijkheid zijn.
Volgens Van Bossuyt eist premier
Peeters een verklaring van Kust.
Bij de inspraakprocedure (in het
kader van de startnotitie voor een
milieu-effectrapport over de uit
breiding van het Zwin) kwamen
twee alternatieve ontpolderings-
plannen op tafel: 120 of 180 hecta
re van de grensoverschrijdende
Willem-Leopoldpolder. Van Bos
suyt: „De inspraakprocedure was
voor ons aanleiding een hele reeks
bedenkingen en constructieve sug
gesties in te sturen. Daarnaast licht
ten we onze standpunten toe tij
dens een hoorzitting.
In de Antwoordnota, 180 bladzij
den dik, werd op geen enkele wij
ze gereageerd op de inbreng van
de bond. „Een dergelijke manier
van werken is voor de Boeren
bond onaanvaardbaar en gaat te
gen alle democratische principes
in", vindt Van Bossuyt. Hij spreekt
van een 'open discriminatie, die te
gen alle wettelijke bepalingen in
gaat'. De bond eist dat de Ant
woordnota wordt ingepast met
een duidelijke reactie op de in
breng van de boeren.
Fleur Jeras is als krantenmeisje 's ochtends op de radio, foto Willem Mieras
