Cultuur
Verborgen verhalen en strakke lijnen
Minutieuze reconstructie verbrokkelde kunst
34 Donderdag 6 maart 2008 PZC
Werk illustrator Piet
Paris en fotograaf David
Drebin in deWillem3.
door Ali Pankow
VUSSINGEN - Mode en emoties
slaan de brug tussen de Nederland
se illustrator Piet Paris (pseudo
niem voor Piet 't Hoen) en interna
tionaal bekend fotograaf David
Drebin. Beide kunstenaars zijn de
ze weken 'buren' in kunstencen
trum deWillem3 in Vlissingen. Zij
exposeren hier tot en met 11 mei
hun werk in de benedenzalen.
Voor de van oorsprong Canadese,
maar nu in New York gevestigde
David Drebin is het de eerste ten
toonstelling in Nederland. Hij ex
poseert zijn fotowerken onder de
titel Sexy Funny, Funny Sexy. Naast
de presentatie in deWillem3 zijn
andere werken uit deze serie tot
half april te zien in Galerie Torch
aan de Lauriergracht in Amster
dam.
„Ik hou van foto's die iets zeggen,
maar iets anders bedoelen", luidt
het credo van Drebin. Een strakke
regie lijkt ten grondslag te liggen
aan zijn foto's, die daardoor een
soort filmstills worden. Hij visuali
seert op die manier verborgen ver
halen. Eenzaamheid speelt een
prominente rol in de taferelen die
Drebin regisseert. Het funny in de
titel gaat dan ook maar zeer ten de
le op. Fraai gevormde vrouwenbe
nen door de spijlen van een bal
kon zullen veelvuldig een glimlach
opwekken. De meeste andere tafe
relen schrijnen vooral. Misschien
niet bij de eerste aanblik, maar
dan toch tijdens de zoektocht naar
het verborgen verhaal. Zijn foto
werken roepen zoveel vragen op.
Waar bijvoorbeeld moet de jonge
vrouw met het kleine kind, steu
nend op haar heup naar toe? Gaat
de robuuste man, die haar nu nog
sluiks bekijkt, deze vrouw straks
lastig vallen? Of: hebben de twee
hun relatie net ruw verbroken? En
waarom knippert de neonreclame
van hotel Apollo als dissonant
door het beeld? De sfeer is eerder
'droevig' dan 'grappig sexy'. Dat
geldt ook voor Bathroom, een scè
ne in het damestoilet met collectie
ve erotische verwachting versus
pijnlijke eenzaamheid.
Drebin weet met elk fotowerk de
toeschouwer uit te dagen die zoek
tocht naar het verhaal aan te gaan.
Piet Paris 'tekent poppetjes', naar
hij zelf soms spottend zegt. Zijn
mode-silhouetten zijn echter zeer
treffend en kenmerkend en hij ver
werft er dan ook veel internationa
le waardering mee. Met zijn strak
ke lijnvoering weet hij de essentie
van het modebeeld te treffen. Paris
gebruikt gemengde technieken,
werkt met de verfroller en sjabole-
nen. De subtiele wijze waarbij hij
zijn silhouetten over de grenzen
van zijn eigen vlakverdeling heen
tilt, voelt enerzijds als doorbreking
van een al te strak keurslijf dat mo
detrends de mens kunnen opleg
gen. Anderzijds verbeeldt hij ook
het 'heilige moeten' van de mode.
Marlies Mulders en Ko
de Jonge reconstrueren.
Toon Truyens associeert
door Ali Pankow
VLISSINGEN - Gevonden fragmen
ten van wat ooit een kunstwerk
was, worden letterlijk uitgetild bo
ven de verbeelding van de vind
plaats. Samen vormen ze de onder
delen van de nieuwe installatie een
Reconstructie van beeldend kunste
naars Marlies Mulders en Ko de
Jonge. Zij exposeren dit werk tot
eind april in gaststudio 7 in deWil-
lem3 in Vlissingen.
De installatie biedt een samenbun
deling van uitingsvormen overgo
ten met een scheut ironie. Aan een
Reconstructie gaat een verhaal voor
af Dat begint met het bombarde
ment op Middelburg op 17 mei
1940. De verwoestende brand die
dat tot gevolg had, betekende het
einde voor onder meer het monu
mentale Provinciaal Bibliotheekge
bouw. Ko de Jonge creërde in 1988
uit brokstukken van de gevel die
lange tijd nog overeind stond zijn
kunstwerk De explosie. Hij legde
stenen neer op veertien plaatsen
in de stad, mede als verwijt dat de
gemeente volgens hem de restan
ten had laten verpauperen. Ironi-
scher nog werd het toen in 2006
een van die stenen bleek te zijn
verdwenen. „We zijn het nog niet
kwijt, we zijn het wel aan het zoe
ken", luidde de reactie daarop van
treerd. Overigens ook zonder voor
kennis biedt de installatie dankzij
de opmerkelijke vormgeving een
prikkelende aanblik.
In Gaststudio 4 verbeeldt Toon
Truyens onder de titel Olympic Spi
rit II zijn fascinatie voor schepen
in het algemeen en monumentale
olietankers in het bijzonder. Met
collages in het platte vlak visuali
seert hij met verf en allerlei materi
alen (tape, alluminiumfolie, pa
pier, karton, metaal) op grote vlak
ken de imposante romp van zo'n
'Op zoek naar iets
onvindbaars ontstaat
weer iets nieuws'
tanker met vette, zwarte romp,
haastig overgeschilderde roestplek-
ken en spuigaten die door het zou
te water kapot zijn gesleten. Naast
het weergeven van de dominantie
van deze schepen, legt Truyens
zich ook toe op details. Hij doet
dat door fragmenten los van het
geheel binnen een kleiner kader te
verbeelden, waardoor de vormen
een andere betekenis krijgen.
Exposities, David Drebin en Piet Pa
ris, t/n 11 mei, Vlissingen, beneden
zalen, deWillem3, Exposities Mar
lies Mulders/Ko de Jonge en Toon
Truyens, tot eind april, Vlissingen,
gaststudio's, deWillem3, wo. t/m
zon., 12.00 - 17.00 uur.
Boven foto's van de vindplaatsen hangen de 196 stukken puin.
foto Ruben Oreel
Rutger Wolfson van de Stichting
Beeldende Kunst Middelburg. Die
uitspraak zette Ko de Jonge en
Marlies Mulders aan tot een inten-
waardevolle brokstukken tussen
bouwpuin. Het resultaat is de hui
dige installatie met 196 stukken
puin. Ze hangen voorzien van een
sieve zoektocht naar veel meer genummerd label aan rood/witte
koordjes boven een vierkante bak
met zand waarin foto's liggen van
de oorspronkelijke vindplaatsen.
Op de labels staan vindplaats, af
metingen en gewicht geregis
Bathroom: Scène in het damestoilet: collectieve erotische verwachting versus pijnlijke eenzaamheid.
foto David Drebin
