Zij kon het lezen niet laten!
7 spectrum
RUDEN RIEMENS FOTOGRAFIE
i
houtkleur
PZC
Zaterdag 1 maart 2008
Een jaar of tien geleden was het een zeld
zaamheid, dat er biografieën van eigen bo
dem verschenen. De bakermat van de bio
grafie leek vooral Engeland. Wij konden
daar dan ook gretig onze voyeuristische leeshon
ger bevredigen.
Maat de levensgeschiedenissen beginnen langza
merhand in ons land ook bijna een hype te wor
den. De biografieën van Joop den Uyl, Jan Cam-
pert, Jacques Bloem... dat zijn de mij het eerst te
binnenschietende namen, vliegen ons om de oren.
Niet allemaal even spannend als bijvoorbeeld de
biografie van Somerset Maugham, eenvoudig geti
teld 'Maugham', van de hand van Ted Morgan, die
in de zomer van de jaren tachtig rond alle Europe
se zwembaden gretig werd verslonden.
Dat boek las als een vette roman, ik herinner mij
nog allerlei smakelijke passages. Maugham reisde
met zijn vriend Gerald door India. De schrijver
van veel succesvolle toneelstukken, die in het Lon-
dense West End werden gespeeld, werd overal uit
genodigd en hartelijk ontvangen. Vooral de men
sen op afgelegen plantages vertelden hem hun he
le hebben en houen. Moord, overspel, corruptie,
fraude... schandelijke verhalen die Maugham gre
tig opschreef!
Hij verwerkte dit alles in zijn vertellingen, ja... hij
ging zelfs zover dat hij af en toe niet eens de moei
te nam de namen van de personages te verande
ren... Het moge duidelijk zijn, dat hij nergens
meer hoefde terug te komen!
Zojuist ontdekte ik de biografie van de moeder
van Marcel Proust, met de eenvoudige titel 'Mada
me Proust', geschreven door Evelyne Bloch-Dano.
Mijn Frans is vooral van vakantieniveau; de krant,
de Elle en het menu. Ik heb dus nu de Engelse ver
taling van Alice Kaplan te pakken.
Het is wel heel vreemd, dat ik langzamerhand al
les rond het levenswerk van Proust heb gelezen:
het boek van zijn huishoudster Céleste Albaret
'Monsieur Proust', de biografie van Proust van de
hand van Ghislain de Diesbach, alle plaatjes- en fo
toboeken om Proust héén... alleen het meester
werk in de vertaling van Therése Cornips zelf
wacht nog maagdelijk in mijn boekenkast, wach
tend op de tijd dat ik denk daar de tijd voor te heb
ben....! Nu heb ik dus Marcels moeder weer bij de
lurven!
Mijn tweede ex-schoonmoeder, Maatje Bos, las
graag en veel. Zo ook Proust. Zij sloeg gretig de
dundruk blaadjes om, was er in één vakantieweek
doorheen en sprak voldaan: 'Leuk boek!'
Ik doe het haar niet na.
Maar los van die al dan niet leesbare levensgeschie
denissen vond ik deze week een verrukkelijk
nieuw klein boekje van Alan Bennet, 'The uncom
mon reader', over de Engelse koningin, die via een
hartstochtelijk lezende lakei zelf ook verslingerd
raakt aan de bibliotheekboeken van de rijdende
uitleen-bibliotheek in haar tuin. Een hilarisch ver
haal over Elizabeth die het lezen niet meer kan la
ten.... ja, zelfs overweegt zelf een boek te schrijven.
Iets wat zij alleen mag doen wanneer zij aftreedt.
Need I say more?
