Landschap komt meer in beeld Veertien rode stippen op een kale plek i 2S V f SS». V -W 'f u.x? PZC Zaterdag 1 maart 2008 1 De Stichting Cultureel Erfgoed Zeeland (SCEZ) gaat zich nadrukkelijker bezighouden met het landschap als bijzondere vorm van cultureel erfgoed. Consulent regio nale geschiedbeoefening Aad de Klerk - hij trad in 1995 als zodanig aan - is nu consulent landschap en historie. Aad de Klerk door Rinus Antonisse foto Lex de Meester Het is niet zomaar een naamswijziging. Met de omzetting van consulent regiona le geschiedbeoefening in consulent land schap en historie erkent de Stichting Cul tureel Erfgoed Zeeland dat voor veel mensen - en trouwens ook voor de overheid - het landschap steeds belangrijker wordt. Aad de Klerk kan zich er goed in vinden. Hij is niet voor niets histo- risch-geograaf; zijn proefschrift ging over het Ne derlandse landschap, de dorpen in Zeeland en het water op Walcheren. Erfgoed is meer dan huizen en kerken, archeologi sche monumenten en vondsten, oude schepen en havens, molens, streektaal en klederdrachten. Voor De Klerk hoort het landschap er nadrukke lijk bij. „Dan hebben we het over de onderdelen van het landschap die tussen wal en schip drei gen te vallen, zoals de dijken en wegen en waterlo pen, de verkaveling, de manier waarop de dorpen en steden qua plattegrond zijn vormgegeven." De consulent betrekt daar ook het geheel van het landschap bij. Het totaal aan bouwkundige, ar cheologische en historisch bepaalde elementen en lijnen van bijvoorbeeld een nederzetting, een polder of een eiland. De Klerk wijst er voor de goede orde op dat het Zeeuwse landschap voor een belangrijk deel cultuurlandschap is. „Door on ze voorouders gemaakt en de eeuwen door vér- maakt, en dus vandaag deel van ons cultureel erf goed." De groeiende belangstelling voor het landschap - zeker ook de (ontstaans)geschiedenis ervan - is bepaald geen verzinsel. Onderzoek van instituut Scoop toonde aan dat Zeeuwen veel belang hech ten aan hun landschap als cultureel erfgoed. Le zers van het SCEZ-blad Zeeuws Erfgoed drongen al in 2006 aan op meer aandacht voor het land schap. Landelijk is de nieuwe Rijksdienst voor Ar cheologie, Cultuurlandschap en Monumenten ge vormd. Aad de Klerk weet uiteraard dat er in de provincie al verschillende organisaties ('met veel inzet en deskundigheid') werkzaam zijn op het gebied van het landschap. Dat ook de SCEZ zich er nu meer mee bezig gaat houden, ziet hij echter niet als een overlapping. „Hun aandacht is niet in de eerste plaats en uitsluitend gericht op het landschap als cultureel erfgoed. Ook is hun kennis op dit ter rein niet altijd compleet en in alle gevallen toerei kend." Al bestaande samenwerking met de organi saties wordt wel versterkt. Net als (sommige) monumenten kunnen land schappen behouden worden. Niks mis mee, merkt De Klerk op. „Maar wezenskenmerk van het landschap is juist de soms eeuwenlange veran dering en daarom is ontwikkelen en beheren wel zo logisch en raadzaam." Hij signaleert dat er an no 2008 vele plannen met het landschap bestaan. Om die goed te kunnen beoordelen is kennis over de betekenis van de vroegere veranderingen en de historische vormen van beheer noodzakelijk. Daarbij kan de consulent zeker een rol vervullen. Voor De Klerk is het landschap niet alleen een kaartbeeld. „Juist dankzij het veelkleurige verhaal over vroeger, over hoe onze voorouders hun om geving beveiligden, bewerkten en bewoonden, krijgt het landschap betekenis." Vandaar de nau we samenhang tussen landschap en historie. door Melita Lanting springen, hijgt en zijn staart zit zo diep weg- ren en even later heeft L Wij volgen in Buitengebied wekelijks het wel en wee van de dieren, hun eigenaren en de dierenartsen in Dierenartsenpraktijk Schouwen-Duiveland door Melita Lanting Hummel heeft al een paar maanden jeuk. Hij veegt met zijn kop over de grond, hij likt, hij krabbelt en schui felt met zijn kont. Het is lastig voor deze Jack Russel en dus wil zijn baas graag dat de dierenarts een allergietest doet. Mis schien dat deze test duidelijk maakt waar Hummel last van heeft. „Wat voor eten krijgt hij", vraagt dierenarts Maria de Nijs. „Het kan zijn dat de jeuk wordt veroorzaakt door een voedselallergie." Om toch ook zekerheid te hebben dat Hum mel geen last heeft van bijvoorbeeld huisstof mijt of vlooien besluit de baas dat Hummel eerst een allergietest krijgt. De hond zit ondertussen te trillen als een es penblad. Hij doet alle mogelijke moeite om te ontsnappen, wil van de behandeltafel springen, hijgt en zijn staart zit zo diep weg gedrukt tussen de poten dat het puntje bijna weer tevoorschijn komt bij de kop. Hummel is doodsbenauwd. „Dat is gekomen nadat hij hier een dagje heeft gezeten voor de castra tie", zegt de eigenaar. Hummel stribbelt zo erg tegen dat Maria besluit dat de hond een beetje suf moet worden, want anders wordt het niks met de test. Hij krijgt een prik en mag even in de wachtkamer om tot rust te komen. Dianne van den Heuvel legt alvast de spullen klaar. Veertien verschillende spuit jes met allerlei stoffen waar een dier aller gisch voor kan zijn. Huisstofmijt, hooimijt, pollen van bomen en planten, schimmels of vlooien. Als Hummel een beetje tot rust is gekomen en ligt te soezen in de armen van de baas kan Maria aan de slag. Om alle prikjes te kunnen geven moet een flink deel van zijn vacht worden weggescho ren en even later heeft Hummel een grote ka le rechthoek op zijn lijf. Daarop zet Maria veertien rode puntjes, de plekjes waar gespo ten wordt. Het is een koddig gezicht. Als alle spuitjes zijn gezet moet de hond weer twin tig minuten wachten en dan kan Maria kij ken welke prikjes zijn opgekomen. Alleen een paar bijzondere mijten geven een lichte reactie. Eigenlijk best goed nieuws want Hummel is bijvoorbeeld niet allergisch voor huisstofmijt of vlooien en dat zou een lange vervolgbehandeling geven. Wel is de hond een beetje allergisch voor de hooimijt, daar om is het verstandig om het konijn in huis even te verhuizen naar een andere ruimte. Of dat afdoende helpt is de vraag. Hummel krijgt voor alle zekerheid ook nog maar een paar proefpakketten hypoallergene brokken mee. Misschien is het toch iets dat in zijn eten zit waar hij last van heeft. KREEK tóö&SHlB* WEEL OPWAS OvBzanm KLEINE NIEUWLANDPOLDERS y)^s~Qveêknd ■ToihQGk/% HERVERKAVELD OUDLAND V 1 kv a mM s „i-< INLAAG Slikken'van B'^'in5sn n ,u :-\ yy (V'soriWdrtl NRÊkMv Landschappelijke verscheidenheid in de Zak van Zuid-Beveland. bron GIS provincie Zeeland

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2008 | | pagina 19