Lachen om Wie-van-Oranje
dan ook, dat is mij een
paar niveaus te primitief
Tekst is niet het enige wat een
36 Maandag 25 februari 2008 PZC
AGENDA
OP PAD
p Lezing
Gilbert Claudet spreekt over de Katha
ren, een volk dat rond het einde van de
tiende eeuw officieel tot ketters werd ver
klaard. Middelburg, Zeeuwse Bibliotheek,
19.30 uur.
p Zorgbegeleiding
Lezing door Agaath de Bokx van stichting
Thuiszorg Nederland over zorgbegele-
ding. Goes, Alzheimer Café, Ter Valcke,
19.30 uur
p Cursus
De Zeeuwse Volksuniversiteit geeft een
cursus over fotografie en digitale bewer
king van foto's. Goes, ROC-gebouw Bess-
estraat 4, 19.30 uur.
THEATER
p Kwijt
Toneel door theatergroep De Kern.
Zie uitgaanstip elders op deze pagina.
Nieuw- en Sint Joosland, De Wegwijzer,
20.30 uur.
meer agendanieuws op www.pzc.nl
The Kite Runner, te zien in Goes en
Vlissingen. foto GPD
In De Wegwijzer in Nieuw- en Sint Joosland speelt Theater
groep de Kern zowel vanavond als morgen een try-out van haar
nieuwe voorstelling Kwijt. Het stuk gaat over twee actrices in
een bejaardentehuis (gespeeld door Diana Dobbelman en Mar-
greet Heemskerk). Naast hun sleutels en portemonnee raken ze
steeds meer kwijt. Hun geheugen. De weg. Ze leven in hun her
inneringen: hun glorieuze, hun verdrongen en hun fictieve herin
neringen. De prachtige rollen die ze speelden en de rollen die
ze nooit meer zullen vertolken. De rollen die ze nu nog dage
lijks spelen. En de rol die toneel nog altijd in hun leven speelt.
Dan komt er een mooie, jonge Marokkaanse verpleger (Said El
Khattouti) in hun leven. Hij wil acteur worden en had hun klein
zoon kunnen zijn. Ze weten alleen niet dat hij een groot geheim
met zich meedraagt: hij dreigt het land te worden uitgezet,
maar kan onmogelijk terug naar Marokko. Opeens wordt de
vrouwen een nieuwe glansrol in de schoot geworpen.
De voorstellingen in De Wegwijzer - die van morgen is uitver
kocht - beginnen beide dagen om 20.30 uur. Kwijt gaat zaterdag
1 maart in Hoofddorp in première en reist tot medio mei door
het land. Op 20 maart is het stuk te zien in 't Beest in Goes.
film Wmm&ï■-
BERGEN OP ZOOM
Cinem'actueel, Alibi: 18.45 uur; Step Up
2: 18.45 en 21.00 uur; Jumper: 18.45 en
21.00 uur; John Rambo: 18.45 en 21.00
uur; The Assassination of Jesse James:
20.30 uur;
GOES
't Beest, De ziekte van Terra: 19.30 uur;
Merral, Alibi: 19.00 en 21.00 uur; John
Rambo: 21.00 uur; Jumper: 19.00 uur;
Step Up 2:19.00 en 21.00 uur; The Kite
Runner: 20.00 uur;
MIDDELBURG
Schuttershof, The Diving Bell and the
Butterfly: 20.00 uur;
TERNEUZEN
Merral, Alibi: 20.15 uur; John Rambo:
21.00 uur; Jumper: 19.00 uur; Step Up 2:
20.15 uur;
VLISSINGEN
CineCity, Cloverfield: 22.00 uur; John
Rambo: 19.15 en 22.00 uur; Alibi: 16.15,
19.15 en 21.45 uur; Alvin en de Chip
munks: 14.00 en 16.15 uur; August
Rush: 16.30 uur; Jumper: 16.30, 19.15 en
21.45 uur; Juno: 14.00 uur; Mr Wood
cock: 16.30 uur; No Country for Old
Men: 13.45, 19.30 en 22.00 uur; Step Up
2: 13.45,16.15 en 19.15 uur; Sweeney
Todd: 14.00 en 19.30 uur; The Kite Run
ner: 13.45,16.15 en 19.30 uur; The Mist:
22.00 uur; The Water Horse: 13.45 uur;
Sneak: 22.00 uur.
NADER BESCHOUWD
door Willem Nijssen
Aan het einde van de Middeleeu
wen was 'de dodendans' nogal
populair. Je vond die vooral als af
beelding (eerder een reeks van...)
en als lied. In een einde-der-tijden-stem-
ming werd bezongen of uitgebeeld hoe
de dood iedereen kwam ophalen voor de
dag des oordeels. Dat was natuurlijk bele
rend bedoeld, maar een deel van de 'pret'
bestond er ook uit dat juist koningen, bis
schoppen en pausen prominent deel uit
maakten van de bonte stoet grijnzende
skeletten en jammerende lijven. Voor het
eerst in de geschiedenis konden hoog
waardigheidsbekleders publiekelijk van
hun voetstuk worden gehaald. Sindsdien
zijn - op en neer met de politieke atmo
sfeer - koningen regelmatig het onder
werp van spot geweest.
Tot op de dag van vandaag dus. Maar dat
het in de 21e eeuw nog altijd gebeurt, wil
natuurlijk niet zeggen dat het principe
niet middeleeuws zou zijn. Op mij heeft
vermaak (leed- of lustig) over het ko
ningshuis helaas geen vat, ik word er eer
der koud dan warm van. Terwijl ik nota
bene in wezen toch een republikein ben.
Maar lachen om Wie-van-Oranje dan
ook, dat is mij een paar niveaus te primi
tief
Geen goed begin dus voor een opgetogen
verslag van Zeeuwse nachten III door het
Volksoperahuis (afgelopen week in 't
Beest en Arsenaaltheater), want daarin is
het half-kreupele en half-blinde gestuntel
van koningin Amalia een belangrijke
oranje draad. Want dit satirisch-muzikaal
programma 'is gebaseerd op ware feiten,
maar nog niet gebeurd' en blikt dus voor
uit.
Een vrees voor de toekomst, veronderstel
ik, als het met Nederland nog langer zo
armetierig doorgaat. Wat er dan precies
fout loopt, wordt me niet helemaal duide
lijk. Ik hoor komische opmerkingen over
'stapels Srebrenica-dossiers' op de zolder
van het Binnenhof, over Slotervaart dat
tegen de bedoelde tijd één groot Miranda-
bad geworden zou zijn, over het uitster
ven van braderieën in Noord- en
Zuid-Scharwoude. Maar het een is tame
lijk oude koek, het ander niet meer dan
een klein ongemak. Dat kan toch niet de
reden zijn waarom ik mij naar de voorstel
ling moet reppen.
volksopera te bieden heeft. Met herkenba
re personages en een herkenbare thema
tiek wordt het verhaal bij elkaar gehou
den, maar het draait natuurlijk vooral om
de muziek. Toegankelijke muziek ook
weer, meer pop dan klassiek, met 'volkse'
instrumenten als gitaar (Jef Hofmeister,
Rogier Schippers (I) en Kees Scholten in Zeeuwse nachten III.
de huiscomponist), sax en toetsen. Goede
muziek, lekkere liedjes zoals Adem in,
adem uit of Hou me vast. Iedereen van het
orkest strak in het wit, niet de enige ironi
sche anti-verwijzing naar de echte opera.
Een beetje knagen aan de stoelpoten van
zoiets koninklijks als de opera, dat zie ik
al beter zitten. Een beetje spotten met
theater, door dwaze aankleding, gewoon
op het toneel te wisselen, door travestie
(een groot woord voor het spel van schrij
ver, acteur en co-regisseur Rogier Schip
pers als Amalia), dat is tenminste nog
iets.
Maar al met al vind ik Zeeuwse nachten III
een beetje mager. Te veel roem na I en II?
De onderwerpen te veel uitgemolken na
I en II? Zeeuwse nachten was, geloof ik, bij
voorbaat opgezet als een trilogie. Maar
dat voorkomt nog niet dat de reeks ten
slotte ten onder gaat aan te veel sequels.
Tijd voor iets anders, volgens mij.
foto Ralph Vermeesch
Deze week
zou ik naar vier toneelvoorstellingen wil
len gaan, en dan ook nog naar Mijn laat
ste sigaret van Vincent Bijlo (vrijdag, in
De Wegwijzer), een van de cabaretiers in
wie ik (nog) geloof. Dat zal dus wel niet
lukken. Met pijn in het hart laat ik For-
tuyn van Helmert Woudenberg alvast
schieten (dinsdag, Terneuzen). Ik heb die
voorstelling al gezien, maar ik zou hem
graag een tweede keer willen zien. Waar
ik zeker wél naar toe zal gaan, is Amanda
door Zeelandia (donderdag in 't Beest in
Goes, try-outs op dinsdag en woensdag).
Amanda en de widowmaker was oorspron
kelijk een novelle van Walter Van den
Broeck, geschreven in 1994. In datzelfde
jaar - en ook nog eens in 1997 - was er de
toneelbewerking. En nu dus wéér! Is
Amanda werkelijk zo'n klassieker??
Reageren kan via: willem.nijssen@jubii.nl
UITGAANSTIP
