Jongeren willen zwijgen doorbreken
Zestien zelfmoorden
binnen een jaar in
Bridgend in Wales.
Bedrijventerrein 2
Rampenbestrijding
Rampenbestrijding 2
joodse gemeenschap
Kastanjeboom
Waterschappen
Sluis
Cr*
PZC Maandag 18 februari 2008 11
Jongeren in Bridgend willen dat er meer wordt gepraat over onzekerheden en verdriet. foto Esther Cotink/CPD
door onze correspondent
Esther Cotink
BRIDGEND - Een gemene wind
raast over het plein Dunraven Pla
ce in Bridgend. Het weerhoudt
een groep jongeren er niet van
hier samen te komen. Het onder
werp van gesprek is Valentijnsdag.
Een welkome afwisseling van het
nieuws dat hier de laatste tijd do
mineert: Bridgend wordt 'de Brit
se zelfmoordhoofdstad' genoemd.
Praten met de media vinden ze pri
ma, in tegenstelling tot de lokale
autoriteiten die behoedzamer op
treden. Die zoeken de oorzaak van
de zelfdodingen bij websites waar
op jongeren chatten - ze vrezen
voor 'een online zelfmoordpact' -
en bij een mogelijke 'verheerlij
king' van het fenomeen in de me
dia. Jongeren vinden het juist
goed dat het onderwerp de pers
haalt; in Zuid-Wales heerst een
cultuur van niet-communiceren,
zeggen ze, vooral onder jongens.
„Als iemand van buitenaf zorge
loos lijkt, wil dat nog niet zeggen
dat dat van binnen ook zo is", zeg
gen twee meiden die zich Beth en
Sarah noemen. Ze kennen iemand
die zelfmoord overwoog vanwege
een probleem waarover hij niet
durfde te praten: „Hij heeft acné
en was bang zijn leven lang geen
seks te hebben."
Gemiddeld eens per maand be
rooft een jongere in Bridgend of in
één van de dorpen binnen de gelij
knamige gemeente zich van het le
ven. Deze maand zijn er al drie
slachtoffers te betreuren: Kelly
Stephenson (20), Nathaniel
Pritchard (15) en Angeline Fuller
(18). Angeline zou dit jaar gaan
trouwen.
Bridgend is een hechte gemeen
schap; de jongeren kennen elkaar,
in elk geval van naam. Zeven jon
geren die de hand aan zichzelf sloe
gen, waren stadgenoten en zeer
goed bevriend. De anderen ken
den elkaar via via.
Niet kopieergedrag, maar intens,
onuitgesproken rouwverdriet
moet hen zover hebben gedreven,
denkt de groep op Dunraven Pla
ce. Speculaties over zelfmoord-
pacts en aansporingen via websi
tes, vinden ze vergezocht. „We zit
ten echt niet op het internet en
denken: ja, laat ik dat eens doen."
De waarheid moet dichter bij huis
worden gezocht, denken ze.
Bridgend is geen aantrekkelijke
stad. Het heeft een triest, grauw
winkelcentrum dat is volgebouwd
met grote grijze blokken waarin
winkelketens zitten die bij het ge
middelde inkomen van de bewo
ners passen. Het zijn vooral zaken
waar producten tegen bodemprij
zen worden verkocht. Pas sinds
kort worden broodnodige investe
ringen in nieuwbouw en herbe
strating gedaan. Bridgend is een
stad van harde werkers; een stad
zonder veel ambitie. Om half zes
gaan de rolluiken in het centrum
dicht en wordt het een desolate
plek. De enige inspiratie die jonge
ren uit hun omgeving kunnen put-
'We zitten echt niet op
het internet en denken:
ja, laat ik dat eens doen'
ten, is het grote succes van rugby-
speler Gavin Henson en van punk-
bank 'Funeral for a Friend' - een
naam die akelig dichtbij de huidge
realiteit van Bridgend ligt.
Een onderzoeksgroep, bestaande
uit politie, leraren, raadsleden en
artsen, is opgezet om uit te vinden
wat de jongeren bezighoudt.
Intussen hopen bewoners dat het
snel 'overgaat. Dat journalisten
wegblijven. Ze willen niet praten,
geen theorieën opwerpen over do
den die zo nabij staan. Ze zwijgen
uit respect. Jongeren praten liever,
maar zijn journalisten ook wel zat.
„Vooral degenen die ons eerst van
een afstandje bestuderen", roept
een jongen. „Alsof we ons elk mo
ment aan een lantaarnpaal opkno
pen als ze dichterbij komen."
LEZERS SCHRIJVEN
Brieven richten aan:
Lezersredacteur PZC
Postbus 31
4460 AA Goes
0113-315660
lezersredacteur@pzc.nl
(max. 150 woorden)
Woensdag schreef ik in een inge
zonden brief over het feit dat de
gemeente Goes bij monde van een
wethouder tussen neus en lippen
door een claim legde op het ter
rein tegenover De Poel aan de an
dere kant van de Deltaweg.
Hierbij tekende ik ten onrechte
aan dat de gemeente Goes jaren
lang procedeerde tegen motel Van
de Valk vanwege de grootte van de
toekan in een zogenaamd lande
lijk gebied. Het was echter niet
Goes, maar de provincie die be
zwaar maakte tegen de toekan. De
wethouder van Goes gaf in een
krantenartikel aan dat de provin
cie op de hoogte was gesteld van
het Goese idee de Deltaweg over
te steken.
Blijven we dus wel benieuwd naar
het standpunt en de reactie van de
provincie hierover.
S. Huisman
Trumarilaan 24, Goes
Een scheepsramp op getijdewater
is per definitie een ramp die ge-
meentegrensoverschrijdend is.
Enerzijds door de werking van eb
en vloed en anderzijds door de
wind.
Het eerste is zonder meer duide
lijk het tweede blijkt uit 'eiland-
denken': de wind kan men niet
vangen. De neerslag kent de ge
meentegrenzen niet. De dampen
en gassen die in het luchtruim
hangen en strijken neer in ieders
eilandgebied.
Er wordt al decennialang gepraat
over wie het beste de leiding kan
hebben bij een ramp. Het 'haan
tjesgedrag' speelt hierbij gevoed
vanuit de rampenwet een rol. De
gemeenten in Zeeland zijn echter
van een dergelijke beperkte om
vang dat bestuurlijke aanvoering
op provinciaal niveau efficiënter
en effectiever kan zijn. In Zeeland
zou men het 'haantjesgedrag' dus
beter kunnen inruilen voor 'hen
netjesgedrag'.
Ten slotte, als burger van Zeeland
bekruipt mij het volgende gevoel:
Voor de ramp heeft de bestuurder
de tijd. Tijdens de ramp heeft de
tijd de bestuurder en na de ramp,
is het te laat.
Dolf Kamphuis Sr.
Parkweg 18, Westkapelle
Met de stranding van de MSC Ey-
ra blijkt weer het enorme ego en
slecht lerend vermogen van som
mige Zeeuwse bestuurders. De bur
gemeester van Hulst, geïrriteerd
omdat hij niet exact wist welke la
ding aan boord was?
Calamiteitenbestrijding op een
schip vereist bijzondere kennis en
ervaring die alleen nog aanwezig
zijn bij bergers die bij de Fowairet
door hetzelfde ego 'aan de deur'
zijn gezet.
Beter een calamiteitenteam waar
bij de commissaris van de konin
gin coördineert en de burgerva
ders in hun eigen gemeente wor
den geïnformeerd met naast de vei
ligheidsregio een benoeming van
een ervaren bergingsinspecteur in
dienst van provincie. Commando
vaartuigen die niet kunnen blus
sen noch bergen?
Zeker miljoenen euro's belasting
geld in de Westerschelde gesme
ten en nog erger de burgers een
vals gevoel van veiligheid gevend.
Het is beter deze te besteden aan
de inhuur en permanente beschik
baarheid van bergingscapaciteit en
bluscapaciteit.
De Westerschelderegio rechtvaar
digt een bijzondere aanpak. Kort
om, bestuurders zet uw ego opzij.
Wees zuinig met belastinggeld en
doe uw taak.
C. van der Sluijs
Hogedijk 1 Breskens
De heer Dieleman beweert in de
PZC van 13 februari dat Israël acht
honderdduizend Joodse vluchtelin
gen uit Arabische landen heeft op
genomen. In de Arabische landen
leven de Joden in harmonie met
de Arabische bewoners.
Iran heeft een grote Joodse ge
meenschap die er echt niet over
piekert om in Israël te gaan wo
nen.
Ook in Marokko leeft een zeer gro
te Joodse gemeenschap die heb
ben geen enkele reden om te
vluchten uit Marokko. Ditzelfde
geldt voor de overige Arabische
landen.
Israël heeft na 1948 alle Joden in
de wereld opgeroepen om in Israël
te komen wonen. Zij hebben dit
vrijwillig gedaan. Ook de Joden
die vanuit de Arabische wereld
naar Israël zijn verhuisd hebben
niet hoeven vluchten maar zijn
hiertoe uitgenodigd door Israël.
Hen werd een beter bestaan be
loofd dan in hun eigen land. Het
motief van Israël om dit te doen is
dat zij wil dat Israël een volledig
Joodse staat is. De angst in Israël
dat dit ideaal uiteindelijk niet te
verwezenlijken is, en de angst
voor een Arabische en Palestijnse
meerderheid drijft haar om overal
ter wereld Joden vandaan te halen.
Daar zitten veel arme mensen tus
sen die gelokt worden door een
verkeerde voorstelling van zaken.
Corrie Akkermans
Opaal 6, Middelburg
Met verbazing heb ik gelezen dat
meneer Riemens beweert dat de
kastanje hoogstens zestig jaar oud
is (PZC, 14 februari). Mijn vader is
82 jaar en hij herinnert zich nog
dat ze als kind de kastanjes uit die
boom haalden. De boom was toen
al groot. Misschien moet hij eerst
even uitzoeken of wat hij beweert
ook zo is. Maar zo gaan we toch
met alles om dat oud is in Vlissin-
gen. Breek maar af of hak maar
om.
Op de website van de gemeente
staat in het fotoarchief een foto.
Volgens mij is dit de bewust
boom. De foto is uit 1930.
(FA5742). Zo'n mooie oude boom
staat niet in de weg. Daar laat je
ruimte voor over. Jammer dat er
helaas geen beroemde oorlogs
slachtoffers in de buurt hebben ge
woond. Dat was het heel anders af
gelopen.
Jeannet Doorns
Glacisstraatt 174, Vlissingen
Jaap Hoekman, waterschap Zeeuw
se Eilanden, is het zat (PZC, 14 fe
bruari). Eisen en wensen uit
Zeeuws-Vlaanderen beschouwt hij
als 'flauwekul'. Ook vindt hij dat
de regentenstad Middelburg de lo
gische plek is voor een hoofdkan
toor voor het waterschap. Dat is ij
veren voor een echt achterhaalde
centralistische bestuursvorm, waar
bij ook nog eens de rechten van
inwoners/ingelanden van
West-Zeeuws-Vlaanderen gene
geerd worden. Kan dat zo maar?
Daarbij heeft het waterschap in
Zeeuws-Vlaanderen een zeer speci
fieke identiteit vanwege een intens
samenspel qua waterbeheersing
én drinkwatervoorziening met ach
terland België. Misschien is zelfs
Terneuzen vanwege dat samenspel
de geschiktste plaats voor een
hoofdkantoor. Pluk het provinciale
ambtenarenbolwerk Middelburg
maar eens uit elkaar. Of vreest
Hoekman voor de 'voortreffelijke'
verbindingen over en onder de
Schelde gebruik te moeten ma
ken?
Hans Pollemans
Singel 10, Biervliet
Sluis benadrukt dat niet alles er
mislukt (PZC, 13 februari). De fei
ten: Euregiotuinen mislukt 10
miljoen euro), Well Being Center
mislukt (50.000 euro), parkeeront-
haalkamers mislukt (890.304,71 eu
ro), Groede Podium (voormalig
hertenpark) mislukt (3.224.815,11
euro), Sluis aan Zee mislukt (1 mil
joen euro); wordt ongetwijfeld ver
volgd.
De interne problemen en de wijze
van uitvoeren en het feit dat er zo
veel klachten bij de gemeente bin
nenkomen, zullen we maar even
vergeten. Net als het gegeven dat
niemand verantwoordelijk wordt
gesteld voor alle overschrijdingen
van de begroting en de projecten.
Niemand trekt de consequentie en
niemand moet opstappen; in het
bedrijfsleven was dat allang ge
beurd. Waar hebben we in hemels
naam een gemeenteraad voor?
Stelling: De gemeente Sluis moet
in het belang van haar inwoners
onder curatele worden gesteld (ar
tikel 12).
Francois Babijn
Bakkersstraat 59, Oostburg
