en werS
Fiscus jaagt dit jaar
Zo januari gaat, gaat 't jaar
16 I Dinsdag 12 februari 2008 PZC
GELDZAKEN
door Corné van Zeijl
Er is een opmerkelijke oude beurswijsheid die zegt dat
het jaar zal verlopen zoals januari verloopt. Het is moei
lijk te bedenken waarom deze beurswijsheid zou moe
ten gelden. Ik wil de cijfers best geloven, maar snap liever waar
om het zo is. Misschien omdat trends zich altijd doorzetten.
Maar ik moet toegeven: opvallend is het wel. Ik heb zowel het
effect voor Japan, als Europa, Nederland en de Verenigde Sta
ten onderzocht. En overal lijkt er een relatie te zijn tussen de
koersbewegingen van januari en die van de overige elf maan
den. Vreemd, maar waar.
Het is natuurlijk wel altijd opletten met dit soort statistieken.
Het is leuk dat dit fenomeen gemiddeld werkt, maar zoals wis
kundigen zeggen: in een rivier van gemiddeld een meter diep,
kun je nog flink verdrinken. Dat geldt ook hier. Om een voor
beeld te geven. Januari 1987 was een van de beste januarimaan
den in de VS. Toch kwam er een beurscrash en de overige 11
maanden van dat jaar leverden een verlies van 11 procent op.
Ook opvallend is dat de koersen
in de VS veel minder hard zijn
gedaald dan in de rest van de we
reld. Zo daalde de AEX in janua
ri met liefst 14 procent, terwijl
de Amerikaanse S8tP 500 maar
6 procent daalde. Maar in de VS
zijn nu net de grootste problemen, zowel met de mogelijke re
cessie als met het financiële stelsel.
Nu zijn daar wel enkele verklaringen voor, zoals de Amerikaan
se dollar. Als de Amerikaanse aandelenkoersen worden omge
rekend in gewone euro's, zijn de koersen met nog eens 1 pro
cent meer gedaald. Verder heeft de Amerikaanse Centrale
Bank de rente flink verlaagd, terwijl de Europese Centrale
Bank dit niet heeft gedaan. Lagere rentes zijn meestal goed
voor aandelen.
Ook het 'Kervieleffect' kan een verklaring zijn. Toen de fraude
bij de Franse Société Général werd ontdekt, moesten de onder
liggende posities die deze handelaar had, direct worden ver
kocht. Dit zorgde voor extra druk op de koersen. Verder zien
we dat Amerikanen in dit soort crisissituaties hun geld terug
trekken uit het buitenland. Dit zorgt dus voor koersdruk in de
landen (waaronder Europa) waar ze verkopen.
Als laatste is de weging van financials in de VS wat kleiner dan
bij ons. En dat terwijl ING en Aegon, samen goed voor 17 pro
cent van de AEX, tot aan hun nek toe in de Amerikaanse hypo
theken zitten. Maar al met al blijft het toch verklaringen zoe
ken voor een ontwikkeling die erg vreemd is. Ik verwacht dat
het koersverschil tussen de VS en Nederland in de komende
maanden weer wordt rechtgetrokken.
Voorlopig voorspelt het januarifenomeen weinig goeds voor
de wereldwijde beurzen. We zullen kijken of deze statistische
wijsheden ook voor 2008 opgaan.
In een rivier van een
meter diep, kun je
nog flink verdrinken
Corné van Zeijl is fondsbeheerder bij SNS Asset Management.
foto CPD
fotomontage Gemma Kessels
De Belastingdienst kiest elk jaar een thema waarop extra
gecontroleerd wordt. Was vorig jaar de bijleenregeling het
speerpunt van de inspecteur, dit jaar is dat het door
belastingplichtigen opgegeven vermogen.
door Rik Elfrink
illustratie Aleid Landeweerd
Miljoenen Nederlan
ders denken over
een flink vermogen
te beschikken. Dat
kan bestaan uit
spaar- of beleggingstegoeden,
maar ook uit overwaarde op een
woning of de tegenwaarde van
een auto of boot.
Voor de fiscus heeft het begrip
'vermogen' een andere betekenis.
In het stelsel van boxen waaruit de
aangifte bestaat, krijgt het begrip
een plaats toebedeeld in box-3.
Het gaat om inkomen uit sparen,
beleggen en onroerend goed, uitge
zonderd de woning die als hoofd
verblijf dient. Auto's, boten, kunst
of andere dure inboedel, is uitge
zonderd.
Het gemiddelde bezit op de peilda
ta 1 januari en 31 december van
het jaar waarover de aangifte moet
worden ingediend, is leidend.
Voor deze data is bewust gekozen
om een evenwichtig beeld van ie
mands bezittingen te krijgen.
De hoofdregel die de fiscus han
teert, is dat belastingplichtigen ge
acht worden jaarlijks een rende
ment van 4 procent op hun bezit
tingen te behalen. De Belasting
dienst mag 30 procent van dat ren
dement incasseren, dus in totaal
1,2 procent. Dat mag bij alleen
staanden alleen voor iedere euro
boven een bezit van 20.015 euro,
de zogenaamde drempel. Voor ge
huwden ligt dat bedrag twee keer
zo hoog. Bij die bedragen mag
2.674 euro worden opgeteld per
minderjarig kind over wie ouder
lijk gezag wordt uitgeoefend. Men
sen van 65 en ouder met weinig in
komsten kunnen, afhankelijk van
hun inkomen, vaak een extra be
drag bij de drempel optellen. Het
bedrag dat uiteindelijk aan de fis
cus moet worden afgedragen, is de
vermogensrendementsheffing.
Voor velen is een rendement van
4 procent op het vermogen geen
realiteit. Beleggers die hun aande
len in waarde zien dalen, klagen
vaak dat ze op deze manier 'dub
bel worden gepakt'. Op de eerste
plaats draaien ze op voor koersver
liezen. Daarnaast moeten ze dan
nog vermogensrendementsheffing
over de totale waarde van hun ef
fectenportefeuille betalen.
Ook spaarders klagen. Wie een
spaarrekening aanhoudt, mag in
Nederland de handen dichtknij
pen met een rentevergoeding van
4 procent. Kleinere marktpartijen
(bijvoorbeeld ASN Bank) bieden
op spaargeld al enkele jaren 4 pro
cent of meer, maar de vier groot
ste banken (Rabobank, ABN Am-
ro, ING, Postbank) bij lange na
niet. Deze financiële instellingen
houden, als het op spaarrente aan
komt, de hand op de knip.
Neem bijvoorbeeld de Rabobank.
De bank met het grootste kanto
rennet in Nederland heeft onge
veer 35 procent van de Nederland
se particuliere spaarmarkt in han
den. Desondanks biedt de coöpera
tieve bank klanten met een spaar
rekening maximaal 3,4 procent ren
te. Daarvoor gelden ook nog aller
lei lastige voorwaarden. Op de eer
ste plaats zijn klanten die zo'n ren
te willen, verplicht een internet-
spaarrekening af te sluiten. En wie
tijdens een kwartaal geld op
neemt, is de klos. Het rentepercen
tage van 3,4 procent is opgebouwd
uit een vaste rente (1,2 procent) en
