Zeeland
Problemen zijn er niet; zorgen wel
Goes scoort met polikliniek longrevalidatie
Zeeuwse politieman
fietst voor goede doel
naar Peking.
Meer puf voor
longpatiënten na
training in Goes.
PZC Maandag 11 februari 2008 1 7
door Jeffrey Kutterink
WILHELMINADORP - Nog 62 dagen.
Dan stapt Anton Hagen uit Wilhel-
minadorp op de fiets. Samen met
negen andere politieagenten be
reidt hij zich voor op de fietstocht
van Amsterdam naar Peking. Bijna
alles is geregeld. Bijna.
„Ik zou morgen weg willen", roept
hij resoluut aan de keukentafel.
Maar pas zondag 13 april mag hij
los. „Het wordt tijd." Al anderhalf
jaar spoken die 12.000 kilometer
richting de Olympische Spelen
door zijn hoofd. „Nu komt het
écht dichtbij. Zenuwachtig? Ik?
Nee... Nou ja, als ik de hele route
zie, word ik dat wel. Maar ik hak
de route in stukjes. Dat maakt het
veel overzichtelijker."
De fietsen zijn binnen, de volg
auto is geregeld. De afgedankte sur
veillancewagen van de politie Zee
land dient voor begeleiding, bevei
liging en kwartiermaken. „Nor
maal zou die auto naar de handel
gaan; maar het korps Zeeland
heeft de bus aan ons geschonken.
We fietsen immers voor het goede
doel, Righttoplay. De wagen heeft
een grote beurt gehad, dus de rit
moet geen probleem zijn."
De kok en mecanicien sturen beur
telings de VW naar Peking. „Is ie
mand ziek of gewond, dan kan hij
in de bus gaan zitten."
De bagage gaat in een aanhanger.
Hagen neemt alleen wat kleine re
serveonderdelen mee, zoals een
extra stuurbout. „Reserveframes?
Nee. We gaan ervan uit dat de fiet
sen goed zijn. En één frame is
geen. Gaat er één kapot, dan doen
ze dat vast allemaal."
De agenten bereiden zich zowel fy
siek als mentaal voor. Elke dag
fietst Hagen van Wilhelminadorp
naar het regiobureau in Middel
burg. „Wekelijks trap ik tussen de
250 en 300 kilometer weg."
Met de groep heeft hij er al zestien
trainingszondagen en drie -week
enden op zitten. „Het welslagen
van de tocht hangt voor 20 pro
cent af van de conditie en voor 80
Anton Hagen gaat samen met negen
procent van wat er zich tussen de
oren afspeelt." De fietsers krijgen
niet voor niets professionele bij
stand van psychologen van het
korps Amsterdam-Amstelland.
„We worden getraind hoe met el-
'Het welslagen van de toch
hangt slechts voor 20
procent af van de conditie'
kaar om te gaan en hoe op elkaar
te reageren. Daarbij kijk je veel
naar je eigen gedrag. Je leert er -
ondanks de levenservaring die je
hebt - nog veel van. We raken
goed op elkaar ingespeeld."
Om gedoe onderweg te voorko
men, is een dagritme afgesproken.
„Zo krijgen we geen discussies
idere politieagenten te fiets naar Peki
over hoe laat we de volgende dag
gaan vertrekken. Ieder heeft ook
een eigen taak. De één is verant
woordelijk voor de keuken, de an
der voor vervoer en weer iemand
anders voor de bagage en de reser
vesleutels. We kunnen elkaar daar
op aanspreken en niemand hoeft
alles tegelijk in de gaten te hou
den." Vier maanden, 12.000 kilo
meter met zijn tienen dag in, dag
uit. „Natuurlijk zijn er uren dat je
nauwelijks met elkaar spreekt.
Toch ben ik er niet bang voor dat
we elkaar niets meer te zeggen
hebben. Elke dag maken we weer
gezamenlijk van alles mee."
Is er dan helemaal geen privacy?
„Ieder heeft een eigen tentje. Dus
's avonds trek je de rits dicht en
heeft ieder even zijn eigen plekje."
Hagen ziet de tocht helemaal zit
hij staat nu al te popelen.
ten. „Ik weet dat thuis alles goed is
geregeld. Belangrijk, want je bent
wel vier maanden van huis. Ook
heb ik met mijn vrouw besproken
in welke situaties ik de tocht af
breek en terugkeer."
Hij neemt boeken mee, een klein
handzaam fototoestel en een
mp3-speler. „Daar kunnen ook fo
to's op, heb ik me laten vertellen.
Dat ga ik doen. In elk geval foto's
van mijn vrouw en kinderen."
Is er dan geen geen enkel vuiltje
aan de lucht? „Problemen zijn er
niet. Zorgen wel. Over de muggen,
ongedierte en horzels in Siberië.
Het wegdek, met name na Mos
kou. En er is nog niets geregeld
voor de oversteek van de volgauto
bij de Chinese grens. Maar we heb
ben nog even. Komt goed. Dit is
avontuur."
foto Lex de Meester
Tocht Amsterdam-Peking
Vertrek: zondag 13 april van
uit het Olympisch Stadion in
Amsterdam
Aankomst: 6 augustus bij het
Olympisch stadion in Peking.
t- Route: Polen, Baltische Staten,
Rusland, Mongolië, China
Afstand: 12.000 kilometer
Dagelijks af te leggen: circa
110 kilometer
Gemiddelde snelheid: 23 kilo
meter per uur
Deelnemers: 12
Fiets: Giant expedition, 27 ver
snellingen
Goede doel: Righttoplay
Meer info: www.biketoplay.nl
door Claudia Sondervan
GOES - Longpatiënten halen letter
lijk meer puf uit lijf en leven als zij
bij revalidatiecentrum De Linden-
hof poliklinisch revalideren. Het
herstelziekenhuis in Goes is voor
post geworden van het Longcen
trum in Breda. Mensen met het
longsyndroom COPD kunnen er
een therapie volgen van drie maan
den die voorheen alleen in Breda
gegeven werd. Sinds 2006 geeft De
Lindenhof de poliklinische revali
datie ook, op proef, met steun uit
Breda. Zorgverzekeraar CZ toetste
of het centrum voldoende resulta
ten te zien gaf Van de deelnemers
kreeg De Lindenhof het waarde
ringscijfer 8,5. De Lindenhof kreeg
inmiddels het groene licht van de
verzekeraar en kan de therapie, die
onder de basisverstrekkingen van
de zorgpolis valt, verder gaan ont
wikkelen.
Vijftig van de zeventig Zeeuwen
uit de Bevelanden en Schou-
wen-Duiveland zijn door onder
zoekers gevolgd tijdens het pro
gramma. Tweederde van de patiën
ten was man, eenderde vrouw. De
gemiddelde leeftijd was 66 jaar.
Die verhouding en leeftijd weer
spiegelen de rookgewoonten van
veertig jaar geleden, merkt zorgma
nager Marcel Duifhuizen van Reva-
lidatiegeneeskunde Zeeland aan.
„Toen was roken voor veel vrou
wen nog ongewoon. Inmiddels ro
ken bijna evenveel vrouwen als
mannen. De grote golf aan longpa
tiënten door het roken komt er
nog aan."
De deelnemers die aan het begin
van het programma een kleine
acht minuten konden fietsen, hiel
den dat na de therapie een goede
achttien minuten vol. Drie maan
den na de therapie bleken ze ge
middeld zelfs twintig minuten fiet
sen aan te kunnen. Zij ervoeren
hun ziekte minder als een ernstige
belasting en konden zich aanmer
kelijk beter handhaven in hun da
gelijks leven. Van de longpatiënten
die nog rookten waren er drie
maanden na het einde van de the
rapie acht van de tien van de siga
ret afgebleven.
'De grote golf aan
longpatiënten door het
roken komt er nog aan'
De meeste deelnemers verkeerden
in het tweede en derde stadium
van COPD, vertaald chronische ob
structieve pulmonaire ziekte. Chro
nische bronchitis en longemfy
seem horen daartoe. COPD kent
vier stadia. In het begin valt de
kortademigheid enkel op bij hard
lopen, in stadium vier zijn veel pa
tiënten afhankelijk van extra zuur
stoftoediening.
De revalidatie geeft in dertig bij
eenkomsten in drie maanden tijd
de deelnemers handvatten hoe ze
hun zelfredzaamheid en arbeids
vermogen zo lang mogelijk kun
nen behouden en zelfs vergroten.
„Mensen die snel kortademig zijn
hebben sterk de neiging het rustig
aan te doen. Daar verslechtert hun
conditie juist van. Je hebt mensen
die door inactiviteit te dik worden,
waardoor bewegen nog moeilijker
gaat. En er zijn COPD-patiënten
die juist hun spieren 'opbranden'.
In beide gevallen zijn goede voe
ding en de juiste oefening belang
rijk." Fysiotherapeuten helpen
longpatïënten ook, maar deze aan
pak gaat verder, stelt Duifhuizen.
Diëtist, fysiotherapeut, ergothera
peut en bewegingsagoog - die het
bewegen leuk weet te maken -
werken samen met longarts,
COPD-verpleegkundige en maat
schappelijk werker in een program
ma met sport en spel, informatie
en voorlichting en groepsgesprek
ken. Stoppen met roken is een the
ma, maar ook omgaan met medica
tie, wat het gebrek aan lucht en uit
houdingsvermogen doet met je le
ven en relaties en de vooruitzich
ten die longpatiënten hebben. Zo
fit mogelijk zijn vertraagt de ont
wikkeling van de ziekte, maar ge
nezing is er niet. Fitheid be
schermt ook beter tegen de overal
op de loer liggende infecties in de
luchtwegen, waar COPD-patiën
ten sterk gevoelig voor zijn.
Tot nu toe verwezen alleen de lon
gartsen in Goes hun Schouwse en
Bevelandse patiënten naar de poli
klinische revalidatie in De Linden
hof Uitbreiding naar Walcheren
en Zeeuws-Vlaanderen is een
wens, erkent Duifhuizen. „We heb
ben in Terneuzen de vestiging De
Wielingen. Het hangt er vanaf hoe
de maatschappen van de longart
sen willen meewerken. Die van
Walcheren fuseert met de Goese
maatschap en zal mettertijd aan
sluiten."
