Serieuze tienerkomedie trotseert conventies Bloederige wraak loopt uit op morbide serieproductie Aandoenlijke eekhoorntjes Dichte mist omsingelt supermarkt 32 Donderdag 7 februari 2008 PZC JUNO Film. Regie: Jason Reitman. Met: Ellen Page, Michael Cera, Jennifer Garner. Te zien in Vlissingen. door Leo Bankersen Zelden zagen we een ontmaagding zo laconiek en toch teder uitge beeld als in Juno, de door Jason Reitman geregisseerde serieuze ko medie over een tienerzwanger schap, die nu al de verrassing van het jaar genoemd kan worden. Bij de strijd om de Oscars mag deze re latiefkleine Amerikaans-Canadese productie het met vier nominaties (beste film, regie, actrice en scena rio) opnemen tegen zwaargewich ten als Atonement en No country for old men. De eerste openbaring is natuurlijk de hoofdrol van Ellen Page als de wereldwijze, zestienjarige Juno die op school en thuis met verve de rol van buitenbeentje speelt, maar als het erop aankomt vol grote vra gen zit. Haar besluit om seks te hebben met de verre van stoere Paulie (Michael Cera) betreurt ze niet, maar een baby was niet inge calculeerd en nesteldrang is iets waar ze van gruwt. Dus zit er niets anders op dan met een overdosis vastberadenheid en hulp van haar beste vriendin een heel eigen op lossing te verzinnen. In het plaatse lijke advertentiekrantje gaan ze op zoek naar smachtende adoptieou ders. De tweede openbaring is het in een vlaag van pure inspiratie door nieuwkomer Diablo Cody geschre ven scenario, dat deels op eigen er varingen is gebaseerd. De charme van het verhaal zit hem onder an dere in het feit dat Juno zich wei nig aantrekt van verwachtingen en conventies, waardoor het ondanks licht excentrieke trekjes toch op merkelijk authentiek overkomt. Regisseur Jason Reitman, die we al kenden van de onvolprezen rook- satire Thank you for smoking, stuurt Juno met vaste hand tussen de klippen door van de traditione le highschoolkomedie aan de ene kant en het deprimerende tiener drama aan de andere kant. Het ruimhartige gebruik van liedjes en de vertelstem buiten beeld passen uitstekend bij de frisse toon die Juno aanslaat. Het beeld doet soms een beetje denken aan een stripverhaal, de dialogen zijn nu eens spits en gevat, dan weer bijna muzikaal van toon. Juno kent op recht ontroerende momenten, maar houdt zich, net als de dappe re hoofdpersoon, verre van tradi tioneel sentiment. Maar waar het vooral om gaat is dat Juno met al zijn tegendraadse kwaliteiten laat zien hoe een eigen wijze tiener, haar bedeesde vriend je, haar eigen ouders en een naar moederschap smachtende vrouw met onvolwassen echtgenoot zich in de verwarring rekenschap ge ven van hun sluimerende gevoe lens. Ze moeten opnieuw hun koers bepalen, terwijl de gebruiks aanwijzing van het leven even zoek is. Juno is wel volstrekt onbe vangen en roekeloos optimistisch. Stephen Sondheims theaterspekta kel Sweeney Todd, The demon bar ber of Fleet Street staat bekend als de bloeddorstigste musical uit de geschiedenis van Broadway. Voor de filmbewerking was er dan ook geen betere regisseur denkbaar dan Tim Burton, die in duistere meesterwerken als Sleepy hollow en Corpse bride zijn wellustige voorliefde voor het macabere eta leerde. In Sondheims musical neemt hoofdpersoon Sweeney Todd (Johnny Depp) op bloederige wij ze wraak voor hem aangedaan on recht. In een flashback zien we hoe zijn prille familiegeluk vernie tigd werd door een harteloze rech ter. Gevangenisstraf en verbanning volgden. Jaren later keert Todd te rug naar het Victoriaanse Londen, door Burton vormgegeven als een pikduistere hel op aarde. Todd sluit een monsterverbond met herbergierster mrs. Lovett (He lena Bonham Carter), die haar handelswaar bezingt als 'de smerig ste vleespasteien in Londen'. De zaak van mrs. Lovett verandert in een populaire uitspanning, wan neer Sweeney Todd haar vanuit zijn kapperszaak begint te voor zien van vers vlees. Wat begint als een wraakactie met een vlijmscherp scheermes, loopt uit op morbide serieproductie. SWEENEY TODD Film. Regie: Tim Burton. Met: Johnny Depp, Helena Bonham Carter. Te zien in Vlissingen. door Fritz de Jong Sweeneys woede richt zich allang niet meer op die ene corrupte rech ter. Hij is boos op de hele wereld. Wie hem niet aanstaat, verdwijnt met opengesneden keel in het gat onder zijn kappersstoel. Johnny Depp heeft een redelijke zangstem, maar overtuigt vooral door zijn maniakale aanwezigheid. Zijn Sweeney Todd is een effectie ve mix tussen de geestelijk gekwet ste griezel die hij neerzette in Bur tons horrorsprookje Edward Scis- sorhands en de gestoorde piraat Jack Sparrow uit Pirates of the Ca ribbean. Bonham Carter is vocaal minder sterk dan Depp. Toch is ook de bleke en magere topactrice geknipt voor haar rol. Ontroerend is de dagdroom waar in mrs. Lovett zichzelf, Sweeney Todd en een geadopteerd straat schoffie ziet als een gelukkig gezin netje op strandvakantie. Maar het verhaal is te cynisch en te wreed om zelfs maar in de buurt te ko men van zo'n gelukkig einde. ALVIN THE CHIPMUNKS Film. Regie: Tim Hill. Met: Jason Lee, David Cross. Te zien in Goes, Terneuzen en Vlissingen. door Leo Bankersen De chipmunks zijn drie hyperactie ve en brutale eekhoorntjes die kunnen praten en zingen. Ze wer den in 1958 bedacht door liedjes schrijver Ross Bagdasarian en be stonden eerst alleen als gekke stemmetjes die van de teksten van Bagdasarian een ongekend succes maakten. Daarna kwamen de speelgoedchipmunks, en vervol gens werden ze een televisiehit. De chipmunks in de bioscoopfilm Alvin and the chipmunks zijn on deugende, digitaal geanimeerde beestjes die naast gewone menselij ke acteurs hun kunstjes vertonen. Op zoek naar een comfortabel on derkomen met een grote winter voorraad komen ze terecht in het huis van een sukkelende songwri ter. Wat volgt is een flauw en voor spelbaar verhaaltje, opgepept met slapstick en showspektakel. Dat een en ander toch enigszins geniet baar is, komtdoor de chipmunks zelf. Ze zijn schattig, brutaal én aandoenlijk tegelijkertijd en heb ben de leukste teksten. THE MIST Film. Regie: Frank Darabont. Met: Thomas Jane, Marcia Gay Harden. Te zien in Vlissingen. door Leo Bankersen Na een ongewoon zwaar nood weer wordt een groep mensen in een supermarkt omsingeld door een dichte mist, waarin zich een bovennatuurlijke tegenstander ver borgen lijkt te houden. De ijselijke kreten van de enkeling die zich toch naar buiten waagt, zeggen ge noeg. Voor de vierde maal verfilmde Frank Darabont een verhaal van Stephen King. The mist is betrekke lijk traditionele horror van een re gisseur die nog begrijpt dat het op bouwen van spanning en geloof waardige personages minstens zo belangrijk zijn als bloederige effec ten. Na een half uur rijst zelfs even het vermoeden dat we nooit te zien zullen krijgen wat er in die mistbank schuilt. Zo gedurfd is The mist uiteindelijk toch niet, want als het gespuis eenmaal op doemt is het niet meer te stuiten. De zwangere Juno (Ellen Page) met haar vriendin Leah (Olivia Thirlby) in Juno. De 'chipmunks' Theodore, Alvin en Simon.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2008 | | pagina 36