de Sfcmnci wmn gmlcitri,
de stoel»
studie ging ik werken bij het revalidatie
centrum Kijkduin in Den Haag, waar ik
plaatsvervangend hoofd werd van de or
thopedische werkplaats. Via het ministe
rie van Ontwikkelingssamenwerking
werd ik enkele keren uitgezonden naar
Libanon, om in een orthopedische werk
plaats in Beiroet oorlogsslachtoffers,
waaronder veel kinderen, te voorzien
van medische hulpmiddelen als protheses
en ortheses. Ik werkte daar onder andere
samen met de broer van Yasser Arafat,
die kinderarts was. In Leiden leerde ik in
1964 Nelly kennen, die in de verpleging
werkte. We verhuisden in 1978 naar
Hoensbroek, waar ik technische adviseur
werd van de Stichting Overleg Limburg
se Ziekenfondsen. In 1985 werd ik zelf
standig ondernemer, eerst in Hoogerhei-
de (waar wij nog altijd wonen) en na vier
jaar verhuisden we met het bedrijf naar
een ruimer pand in Goes.
Wat betekent het bedrijf voor u?
Het is een heel belangrijk deel van mijn
leven; net een kind van me dat ik heb
grootgebracht. Gelukkig is de weg naai
de toekomst geplaveid doordat Joery het
bedrijf heeft overgenomen. Mijn andere
zoon Dimitri (36) heeft niet voor de zaak
gekozen. Hij zit in de accountancy en
woont en werkt in Tilburg.
Wat betekent u voor het bedrijf?
Mijn knowhow deel ik met de werkne
mers van het bedrijf. In mijn tegenwoor
dige functie van adviseur probeer ik waar
nodig kennis en ervaring over te dragen.
Waarover piekert u?
Over de toekomst van Nederland op het
gebied van de medische zorg. Naar mijn
mening is die zorg niet meer zo optimaal
als vroeger. Bureaucratie en bezuinigin
gen gaan ten koste van de individuele
aandacht voor de patiënt. Met zorgverze
keraars moet nogal eens gebakkeleid
worden voordat iets vergoed wordt. Dat
gezeur hoeft voor mij niet. De vrees be
staat dat we Amerikaanse toestanden krij
gen, dat mensen dus zelf voor hun (me
dische) producten moeten betalen. Een
duurdere prothese wordt dan aangeschaft
door iemand die het kan betalen, terwijl
een minder vermogend iemand het met
minder moet doen.
Balkenende-norm
AMERSFOORT -
2006 verdienden 49 bestuur
ders en medewerkers van in
stellingen in de geestelijke ge
zondheidszorg en verslavings
zorg meer dan 171.000 euro,
het salaris van een minister. De
inkomens zijn in december ge
publiceerd in de jaarlijkse re
portage van de Wet Openbaar
making uit de Publieke midde
len gefinancierde T opinko-
mens (WOPT).
Bijna zestig procent van de
ggz- bestuurders overschrijdt
het maximumsalaris zoals door
de Nederlandse Vereniging van
Ziekenhuisdirecteuren wordt
geadviseerd. Bijna negentig
procent zit hoger dan de maxi
mumnorm van de Nederlandse
Vereniging van Toezichthou
ders in de zorg.
Beursgorilla
EINDHOVEN - Waar de be
leggende mensaap Jacko eerst
dreigde te verliezen van de
AEX, heeft hij de strijd gedu
rende 2007 uiteindelijk net we
ten te winnen.
Met een rendement van 5,41
procent eindigde de aap op het
nippertje boven de AEX, die
dit jaar met een rendement van
4,1 procent afsloot. Jacko is het
huisdier van de website
www.beui-sgorilla.nl, die het
jaarlijks opneemt tegen de
AEX- index door 'bananense-
lecties' te maken.
Iedere banaan staat voor een
beursgenoteerd fonds, waarvan
er maandelijks willekeurig één
wordt gekocht en verkocht.
Sinds Jacko's debuut op de
beursvloer in 2000 wist hij
steeds met ruim verschil te
winnen. Dit jaar was het span
nender.
Privémailen
AMSTERDAM - Najaren van
afname is het privé mailen, bel
len en surfen onder werktijd
het afgelopen jaar onverwacht
tot ongekende hoogte geste
gen.
Waar vorig jaar nog 3,9 uur per
week besteed werd aan onei
genlijk gebruik van bedrijfs
middelen, is dat dit jaar toege
nomen tot 4,9 uur. Het zake
lijk mailen en surfen in privé-
9 B. tijd, wat als compensa
tie kan worden ge
schouwd, is het afgelopen jaar
gelijk gebleven op wekelijks
2,4 uur. Per saldo betekent dit
een toename van 67 procent.
Dat is een van de opvallende
conclusies van het laatste ICT
Barometer onderzoek van
Ernst Young, dat tweemaan
delijks uitgevoerd wordt onder
607 directeuren managers en
professionals uit het bedrijfsle
ven en de overheid Opvallend
is dat vooral vrouwen beneden
de 35 jaar vaak oneigenlijk ge
bruik maken van de faciliteiten
op het werk.
Tekst: Henk van de Voorde
Foto: Willem Mieras
Hoe bevalt deze stoel?
Prima. Het is zonde om deze stoel een
zetje te geven, maar overal komt een
eind aan. Tot grote verschuivingen bin
nen het bedrijf heeft dat niet geleid. Mijn
zoon en ik lijken op elkaar en hebben
dezelfde ideeën op het gebied van de or
thopedische instrumentmakerij. Boven
dien is Joery al bijna tien jaar in de zaak
werkzaam.
Op welke stoelen heeft u
hiervoor gezeten?
Ik ben geboren in Paramaribo en ben
toen ik zes maanden oud was met mijn
ouders geëmigreerd naar Curacao. Daar
heb ik een onbezorgde jeugd doorge
bracht waar ik veel buiten speelde op het
schitterende eiland. In 1963 verhuisde ik
naar Nederland waar ik mijn opleiding
begon als orthopedisch instrumentmaker.
Overdag werkte ik als aankomend ins
trumentmaker bij de Anna-Kliniek voor
Orthopaedie in Leiden, teiwijl ik 's
avonds studeerde en op zaterdag naar de
Vrije Universiteit te Amsterdam voor de
medische lessen ging. Ik ben met niks be
gonnen en moest flink blokken. Na mijn
In het onderschrift bij de foto van Hans
Koeman, de winnaar van de Vlissingen
Promotie Trofee, in onze uitgave van vo
rige maand (pagina 23) is een fout geslo
pen. De foto is niet gemaakt door Willem
Mieras, maar door Foto Verschoore uit
Vlissingen.
Wanneer bent u het meest
in uw element?
Als ik de voldoening merk bij de cliën
ten, omdat ze weer goed kunnen func
tioneren. Buiten het werk ben ik in mijn
element tijdens reizen, tuinieren en gol
fen. Bovendien zit ik sinds kort op mu
ziekles. Ik speel dwarsfluit. Dat bevalt me
ook uitstekend. Ik ben blij dat ik van het
stressvolle papierwerk af ben.
Als u niet bij Gardeslen Orthopaedie
werkte, dan..?
Ik ben wel eens jaloers op mensen die te
vreden zijn met eenvoudig werk, zoals in
de groenvoorziening. Een wegwerker
bijvoorbeeld lijkt geen stress te hebben
bij het schoonmaken van de palen langs
de wegen. Eigenlijk wilde ik komiek of
acteur worden. Mijn moeder was actrice
en heeft bijgedragen aan een positievere
beeldvorming over Surinamers en Antil-
lianen. Er zijn tenslotte ook genoeg goe
de hardwerkende allochtonen. Het
hoogtepunt was beginjaren zeventig een
optreden van mijn moeder, mijn zussen
en ik op Paleis Soestdijk. Wij hebben
daar bij een aubade muziek staan maken.
Koningin Juliana stond vrolijk mee te
dansen.
Waar komt u uw stoel voor uit?
Voor hele gecompliceerde werkstukken.
Dat zie ik als een uitdaging. Ik blijf zoe
ken tot in de finesse; weet niet of het
honderd procent zal slagen, maar als per
fectionist ben ik altijd op zoek naar het
beste. Ik ben niet gauw tevreden. Tege
lijkertijd luister ik graag naar de cliënten
en probeer ze op hun gemak te stellen.
Nu de zaak is overgedragen, is er wel een
bepaalde last van mijn schouders afgegle
den.
Wat is uw ambitie?
Hulp bieden aan mensen in landen als
Suriname en Cuba. Oude hulpmiddelen
worden al opgestuurd, maar het zou ook
goed zijn als mensen daar worden opge
leid tot orthopedisch instrumentmaker.
Zodat ze onze producten zelf kunnen
maken.
Naam: Marcel Gardeslen (63)
Functie: oud-directeur-eigenaar en thans advi
seur van Gardeslen Orthopaedie te Goes.
Bedrijf: Gardeslen Orthopaedie is een toonaan
gevend bedrijf in Nederland op het gebied van
medische kunst- en hulpmiddelen. Het team
bestaat uit een tiental gekwalificeerde mede
werkers.
Bijzonderheden: Marcel en zijn echtgenote
Nelly stonden enkele decennia aan het roer van
het in 1985 gestarte familiebedrijf. Het onder
nemersechtpaar heeft recentelijk haar aandelen
verkocht aan zoon Joery (33). Marcel en Nelly
Gardeslen zijn nu als meewerkend adviseur (en
kele dagen per week) bij Gardeslen Orthopae
die werkzaam. Vader en zoon Gardeslen zijn
beiden van professie orthopedisch instrument
maker. Nelly draagt zorg voor de administra
tie/logistieke planning.
Locatie foto: de Stoel staat in het kantoor aan
de Van Hertumweg in Goes.
