huid
PZC Vrijdag 25 januari 2008 21
ven. Toch? Relatietherapeut en sek-
suoloóg Catolien Roodvoets: „Dé
ware bestaat helemaal niet. De wa
re maak je. Er zijn verschillende
mensen die aait jouw onbewuste
beeld van de ware kunnen vol
doen. In een relatie slijp je elkaar
zo'n beetje bij. Het kan zijn dat je
al heel vroeg een goede match
vindt. Dat is mazzel. Er een goede
relatie van maken, is geen mazzel,
maar gewoon hard werken. Dat
mensen ervoor kiezen bij de eer
ste de beste te blijven, zegt niets
over de kwaliteit van de relatie."
In haar praktijk maakt Roodvoets
het regelmatig mee dat mensen
die heel jong een verbintenis zijn
aangegaan na hun 30ste alsnog de
kriebels krijgen. „Heel vroeg een
Jrtne^mrtiiiefeiiefodefetwHoan-
kanten. Haijslaaftldtonfeilrdtt wat-
doenlijk enepotidefj emadBhsamen
heeft ook itt^;ilahg<cn\J^juki(j^<le-
wordt, komt het verstand er bij.
Sommige mensen sloegen hun wil-
deharenperiode over. Vaak zie je
dat ze dan later in hun huwelijk
alsnog gaan puberen. Wat missen
ze allemaal? Hoe zou het zijn met
een ander? Ze beginnen soms een
complete inhaalslag."
Wat zijn het voor mensen die het
bij één geliefde weten te houden?
Roodvoets: „Mensen die in staat
zijn de realiteit te accepteren. Over
al is wel iets mis. Als iemand erger
nissen kan relativeren en niet bij
de eerste frustratie afhaakt, heeft
hij kans het goed te hebben en te
houden bij die eerste partner. Som
mige mensen denken altijd dat het
gras elders groener is. Het moet al
tijd nog beter. Deze mensen vin
den het nooit. Het is best prettig
op je 14e al bewust de zekerheid te
voelen om voor iemand te kiezen.
Maar het is niet beter of slechter
dan eerst wat freewheelen. Het is
gewoon een andere weg."
Hebben mensen die elkaar vroeg
vinden meer kans tot hun dood sa
men te blijven? „Ik vrees dat ze
eerder minder kans hebben, al heb
je uitzonderingen. Ik vergeet nooit
het stokoude stel in een bejaarden
huis waar ik werkte. Zij kenden el
kaar vanaf hun 3e jaar. Ze waren
buurkinderen, gingen samen naar
school, trouwden en kregen kinde
ren, werkten samen op de boerde
rij en nu schuifelden ze gearmd
door de gang. Beiden in de negen
tig. Zo mooi, zo lief Maar dat is
een uitstervend fenomeen."
wat anders. Mensen met een Lu-
dus-liefdessrijl zullen niet geneigd
zijn bij hun eerste liefde te blijven.
Dat is misschien meer iets voor
het Pragma-type. Zij maken een se
lectie en vinken de vereisten af
Als iemand daar en daar aan vol
doet, zijn ze tevreden."
Wat ook mee kan spelen, is de in
schatting die mensen zichzelf ge
ven op de partnermarkt. Vinger-
hoets: „Uit onderzoek blijkt dat
mensen die zichzelf aantrekkelijk
vinden, makkelijker een verbinte
nis verbreken. Zij vinden toch wel
iemand anders en kunnen het
zich veroorloven kritisch te zijn. Ik
kan me zo voorstellen dat mensen
die zichzelf een mager zesje geven,
denken: Ik heb nu wat. Laat ik het
daar bij houden. Wat dat betreft, is
de liefdesmarkt een markt van
vraag en aanbod als alle andere."
Jeugd kiest vrienden
op basis gedeeld gedrag
Overeenkomstig gedrag tussen
adolescente vrienden is meer een
gevolg van het selectieproces op
grond waarvan jongeren vrienden
kiezen en niet zozeer een gevolg
van de sociale invloed van vrien
den. In het selectieproces kiezen
jongeren hun vrienden op basis
van gedeeld gedrag of dezelfde me
ning. Promovenda Andrea Knecht
(Universiteit Utrecht) trekt die
conclusie op basis van een studie
onder zo'n 3000 brugklassers. Uit
de studie blijkt dat de houding
van jongeren jegens school vooral
door ouders wordt beïnvloed.
Sommige mensen vinden al vroeg in hun leven de ware liefde, voor anderen blijft het tobben.
letten op elk haartje dat nog ver
wijderd had moeten worden. Ik
vind die nietsontziende visualise
ring een verontrustend aspect van
de moderne beeldcultuur. Het
leidt tot pornoficatie van de mens.
Het doet er niet toe wie je bent,
maar hoe je eruit ziet." Ie hóeft in
derdaad niet aan die cultus mee te
doen, zegt ze. „Maar als je in de
sauna de enige bent met schaam
haar, is het moeilijk om niet aan
die haarloze norm te voldoen",
zegt Smelik, die maandagavond 21
januari in het Leidse Boer-
haavemuseum een lezing hield ter
gelegenheid van de expositie Mijn
huid.
Uit een onderzoekje van haar stu
denten bleek dat 98 procent van
de jongere vrouwen zich scheert,
tegen 50 procent van de jongere
mannen. De studenten ondervroe
gen honderd willekeurige bezoe
kers van een bibliotheek, jong en
oud, man en vrouw. Dat was, zegt
Smelik, betrouwbaarder dan de in
formatie die je wel eens van fabri
kanten van scheerproducten
krijgt.
De haarloze norm komt voort uit
de culturele ontwikkeling van de
cyborg, een kunstmatige combina
tie van mens en machine die be
kend is uit science fiction, film Ro-
bocop, Terminator, Lara Croftcom
puterspelen en digitale kunst, be
toogt ze. Een gladde, glanzende
huid geldt er als erotisch aantrekke
lijk. „Het ideaal van het haarloze
lichaam is nauw verbonden met
de hang naar technologie", zegt
Smelik. „De kunstmatigheid van
de cyborg komt steeds meer voor
in de moderne beeldcultuur. In de
door snelheid en techniek gedomi
neerde cultuur is een haarloos ide
aal ontstaan. We willen per se niet
op harige apen lijken, maar liever
op naakte machines."
We willen dus een glad, perfect
lichaam, al of niet met behulp van
plastische chirurgie. Tegelijkertijd
hebben velen een hang naar biolo
gisch, eerlijk en echt, authentiek
en spiritueel. „Dat is eën wonder
lijke tegenstelling. Ik denk dat die
samenhangt met de weerzin om
het lichaam als vergankelijk en
kwetsbaar te zien. Kennelijk zet
ten we de hang naar natuurlijk op
dat gebied overboord.
Want wat is er natuurlijker dan
een bosje schaamhaar?"
Is het denkbaar dat het onnatuur-
lijk-gladde plaats maakt voor een
meer natuurlijk uiterlijk? In de ja
ren zestig en zeventig (langharige
hippies, musical Hair) was beha
ring immers juist stoer. Smelik
acht de kans daarop voorlopig niet
groot. „De maakbaarheidscultuur
is zo ingeburgerd. Die zie ik niet
snel verdwijnen. De techniek
helpt daaraan mee. In de VS be
staan al camera's waarmee de rim
pels van nieuwslezers automatisch
worden gladgestreken."
De expositie Mijn huid in museum Boer-
haave in Leiden duurt tot en met 22 juni.
B
www.museumboerhaave.nl
071-5214224
Orgaandonatie voelt
vaak als een opoffering
Toestaan van orgaandonatie bij
overlijden van een naaste is meer
dan 'een gift voor leven'. Het voelt
voor nabestaanden vooral ook als
een 'opoffering van het intacte
lichaam van de overledene'. Dit
concludeert M. Sque (University
of Southampton) in het vakblad
Journal of Advanced Nursing uit
interviews met 26 nabestaanden
die afzagen van orgaandonatie.
Veel nabestaanden voelden zich
achteraf schuldig omdat zij niet
aan het verzoek tot orgaandonatie
hadden meegewerkt.
Kans op psychose bij
tiener is te voorspellen
Oplettende artsen kunnen voor
spellen of een tiener meer kans
heeft om schizofreen of psycho
tisch te worden. Dat constateren
artsen van onder meer de Universi
teit van Maryland, gepubliceerd in
The Baltimore Sun. Pubers die ex
treem lang niets doen, zich isole
ren of'rare gedachten' krijgen (zo
als achtervolgingswaan), hebben
een kans van 35 procent om bin
nen 2,5 jaar een psychose te ont
wikkelen. Jongeren die meerdere
symptomen tegelijk vertonen, heb
ben zelfs een kans van 80 procent.
'Lastige' baby's krijgen
eerder nachtmerries
Baby's die snel van slag zijn, krij
gen later sneller nachtmerries. Ca
nadese onderzoekers volgden 987
kinderen van de babyleeftijd tot ze
6 jaar waren. Kinderen die al heel
jong werden omschreven als 'ner
veus' of'lastig' hadden later vaker
nachtmerries, schrijft het vakblad
Sleep. De onderzoekers suggereren
dat nachtmerries een uiting kun
nen zijn van een aangeboren karak
tertrek. Uit een studie onder twee
lingen bleek al dat sommige men
sen gevoeliger zijn voor het krij
gen van nachtmerries.
Lange benen niet per
definitie aantrekkelijk
Lange benen maken een persoon
attractiever, maar er zijn grenzen.
Als de gemiddelde beenlengte met
meer dan 5 procent wordt over
schreden, daalt de attractiviteit
weer. Dit constateert P. Soroskows-
kia (universiteit Wroclaw, Polen)
in het vakblad Evolution and Hu-
man Behaviour op grond van een
test waarbij 218 mannen en vrou
wen foto's beoordeelden van 7
mannen en 7 vrouwen van wie de
beenlengte (bij gelijkblijvende tota
le lengte) op de computer werd ge
varieerd.