Familieleden zijn tot elkaar veroordeeld Iedere muzikant is verantwoordelijk voor zijn eigen thema's PZC Dinsdag 22 januari 2008 29 Theater Las Malas toert door Zeeland met zwarte komedie Gras. door Ali Pankow VLISSINGEN - Zittend voor hun ca ravan bedenken ze allerlei absurde verhalen over andere mensen op de camping, maar zelf voldoen de betreffende gezinsleden ook be paald niet aan het ideaalbeeld. Theater Las Malas voert het gezin ten tonele in de zwarte komedie Gras van Esther Gerritsen. De voorstelling gaat zaterdag in pre mière in theater Vestzak'99 in Vlis- singen en maakt daarna een toer- neetje door Zeeland. Las Malas lijkt voorkeur te hebben voor gemankeerde gezinnen. In de voorgaande productie, Kaatje is ver dronken van Alex van Warmer dam, zat het niet helemaal lekker tussen vader, moeder en dochter. In Gras is ook van alles mis tussen de gezinsleden. „Het is onszelf ach teraf pas opgevallen, maar met het thema 'familie' hebben we inder daad wel iets. In een familie ben je tot elkaar veroordeeld, hoe ver knipt de leden ook zijn. Je kunt je 'De situaties zijn al absurd genoeg. Dat hoeft niet extra te worden aangedikt' er wel afzijdig van houden, maar dan nog blijft het je familie", zegt Lara Andrès Reuser. Zij voert dit keer voor het eerst de regie en neemt daarmee het stokje over van haar moeder, Marijke Reuser. „Dat wil niet zeggen dat ik nu stop met regisseren, maar ik vind het leuk dat zij het straks kan voortzet ten", zegt Marijke. Uit haar koker komt wel de keus voor Gras. Lara gaf te kennen daar als debuterend regisseur te willen induiken. „Ik heb al sinds mijn prille jeugd ken nis gemaakt met allerlei vormen van theater en best veel ervaring op gedaan. Bij de vorige productie viel het me op dat ik zelf graag met ideeën kom over de regie en Scène uit Gras met vlnr: Derk Meijer (zoon), Leon Grimm (vader), Wilma Seelen (moeder), Duna (hondje van de productieleidster) en Keshia Kluyfhout (dochter). foto Ruben Oreel dat die vaak ook werken. Daarom wil het nu eens echt proberen", motiveert ze haar ambitie op dit gebied. Ze voegt er aan toe wel blij te zijn dat ze haar moeder nog als vraagbaak bij de hand heeft. Marijke houdt zich vooral bezig met productiewerk en het binnen halen van een budget. Daar zit voor een individueel opgezette theatergroep als Las Malas veel werk in. Ze geven echter de voor keur aan een eigen stichting boven een verenigingsstructuur. „We gaan nu een Zeeuws tourneetje maken, inclusief Terneuzen, want Zeeuws-Vlaanderen hoort er na tuurlijk ook bij", zegt Marijke. Gras gaat over een gezin dat voor het eerst na jaren weer met elkaar op vakantie gaat. Moeder vindt dat ze elkaar weer eens wat beter moeten leren kennen. Dochter vindt echter dat ze niet meer bij 'de rest' hoort. De vader doet 'het' al jaren niet meer met zijn vrouw, omdat hij het eigenlijk vies vindt. En met de zoon is bij de geboorte al wat mis gegaan, iets met zuur stofgebrek. „We houden het zo klein moge lijk. De situaties zijn al absurd ge noeg. Dat hoeft niet verder te wor den aangedikt", zegt de jonge regis seur op de vraag voor welke speelstijl zij opteert. De keus voor de vormgeving noemt ze een strug gle. „Ik wilde wel een echte cara van op de speelvloer zetten, maar dat is niet praktisch bij een voor stelling waar je mee op toernee gaat. We kiezen er nu voor veel aan de fantasie over te laten." Toneelvoorstelling Gras, zat. 26 jan., première, Vlissingen, Vestzak'99. Daarna: 9 feb. Zierikzee, Brogum, 16 feb. 's Heer Hendrikskinderen, Heer-Hendrikhuis, 23 feb. Terneu zen, Toonbeeld en 1 maart, Middel burg, Spiegeltheater, aanvang steeds 20.15 uur. Michiel Braam zet de toon bij Bik Bent Braam. foto Lex van Rossen Dertienkoppig jazzorkest speelt morgen in Middelburg. door Mischa Beckers MIDDELBURG - Bik Bent Braam neemt als jazzorkest internatio naal een unieke positie in. Sinds de oprichting van de dertienkoppi- ge band in 1986 door pianist en componist Michiel Braam kwam het verloop van concerten steeds minder vooraf vast te staan. Mor gen treedt het gezelschap op in Middelburg, bij Muziekpodium Zeeland. Braam is een van de productiefste bandleiders in de Nederlandse jazzscene. Hij is veelvuldig op pad met onder anderen Wurli Trio, Trio BraamDeloodeVatcher, All Ears en natuurlijk Bik Bent Braam. Vrijheid, flexibiliteit en een aversie tegen verveling typeren zijn mu ziek. Als 'kind van de zapcultuur' is hij immers snel verveeld: „Als ik van tevoren weet wat er gaat ko men, vind ik er niks meer aan." Bij Bik Bent Braam staat weinig van tevoren vast. „Voor een pro gramma schrijf ik twee thema's per muzikant. Daarbij houd ik re kening met persoonlijkheid en in strument. Iedere muzikant is ver antwoordelijk voor zijn eigen the ma's en kan die tijdens het con cert inbrengen op een zelfgekozen moment, hard of zacht, snel of langzaam", zegt Braam. In de klassieke muziek geeft een di rigent intensiteit en tempo aan maar bij Bik Bent Braam is het dus aan de muzikanten zelf „Voor 'Als ik van tevoren weet wat er gaat komen, vind ik er niks meer aan' Peter Haex schreef ik de thema's Haex 4 en Haex 5. Als hij die wil in zetten, steekt hij respectievelijk vier of vijf vingers op. De rest van de band volgt dan, of niet. Het or kest is na verloop van tijd zo inge speeld, dat een signaal van de mu zikant vaak overbodig is. De begin tonen zijn zo typerend, dat de rest het vanzelf al aanvoelt." Morgen speelt Bik Bent Braam het programma Extremen. Braam maakt iedere twee jaar een nieuw programma en dus nieuwe the ma's. Het werken met thema's per muzikant kreeg de naam Bonsai- ing, een verwijzing naar het beken de boompje. Dat is niet groot en wordt door bijknippen in model gehouden. „Oorspronkelijk schreef ik stukken volgens de jazztraditie: een schema van 32 maten met een bepaald aantal akkoorden, vervol gens een solo enzovoorts. Dat werd erg veel papier. Ik ben die nummers toen gaan uitkleden tot ik een kort stukje of thema over hield. Zo'n thema noemde ik Bonsai." Optredens van Bik Bent Braam zijn iedere keer anders. De muzi kanten improviseren op hun eigen thema's. In de begeleiding zijn de overige muzikanten vrij. In een trio is improviseren overzichtelijk, maar met een dertienkoppige be zetting ligt chaos op de loer. Niet bij dit jazzorkest. De leden musice ren al 2t jaar samen en kennen el kaar muzikaal goed. Tegelijkertijd houdt Braam er structuur in met de geschreven thema's en via een vel met aanwijzingen. „Daar staan 25 korte statements op zoals 'Jeuk', 'Klinkend Es mineur' of 'Didge- ridoo. Bij didgeridoo denk je aan lage tonen die lang doorklinken. Met zo'n associatie gaat een muzi kant aan de slag. Bij ieder concert is de beleving van de muzikanten en dus de associatie anders. Zeker bij zulke eigenzinnige muzikanten als bij Bik Bent Braam. Die dein zen niet terug voor confrontatie." Bik Bent Braam, morgen in 't Schut- tershof, Middelburg, 21.30 uur.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2008 | | pagina 31