'Ik zeur niet om te zeuren'
spectrum
mij daar bij neergelegd.'
'Misschien ben ik dominant. Als dat zo is, heb ik
PZC
Zaterdag 12 januari 2008
tekst Raymond de Frei Petra de Boevere uit Breskens noemt zichzelf het 'meisje van de slijterij'. Klinkt heel onschuldig, maar
foto: Mechteld Jansen
De Boevere weet zelf ook wel dat ze eigenlijk een meer dan pittige tante is. Een tante vol uitbundige
emoties. Over drank, drift, machteloosheid, pollepels en de boemlala.
Geef Petra de Boevere één
woord en ze heeft vol
doende om zich op te
winden. Voor ze het
weet is ze boos, zit ze te
huilen of gilt ze het uit van het lachen.
De Boevere is op zijn zachtst gezegd
aanwezig. En daar hou je van, of niet.
Ze is één brok emotie, kan gewoon
niet anders dan haar gevoelens de vrije
loop laten. „Ik ben een open boek, ik
zeg wat ik denk. Ik ga de confrontatie
aan en daar worden sommige mensen
wel eens bang van. Ik ben vasthou
dend, ik moet en zal antwoord krijgen.
Drammerig? Ja, sommigen vinden van
wel. Daar maak ik niet altijd vrienden
mee, maar ik doe het nooit voor niets.
Ik zal nooit zeuren om te zeuren."
Het zal al wel duidelijk zijn: De Boeve
re houdt van oneliners, speelt graag
met taal. Op haar succesvolle weblog
het meisje van de slijterij deelt ze zoveel
mogelijk zielenroerselen met haar me-
debloggers. Dit interview had amper
plaatsgevonden, of op haar website
was al te lezen welke vragen ze voor
haar kiezen had gekregen. Fotootje er
bij en hup, Petra deelt haar leven weer
een stukje meer met haar volgers. Ze
geniet zelfs landelijke bekendheid
door haar website. In de zomermaan
den doen toeristen haar slijterij De
Vuurtoren zelfs aan om te vragen 'of
hier het meisje van de slijterij woont'.
„Voor mensen met een mening, zoals
ik, is zo'n weblog een uitkomst. Vroe
ger stuurde ik ingezonden brieven
naar kranten, nu komen journalisten
naar mij. Het is dus de omgedraaide
wereld geworden: door zelf te publice
ren kun je iets bereiken. Sommige
mensen vinden mij mediageil. Maar
ach, zonder mediageile mensen zou
den er geen media zijn. Er moet toch
iemand in al die kranten en bladen
staan? Ik zet trouwens heus niet alles
op het internet. Mijn man en kinderen
willen bijvoorbeeld niet op mijn site.
Alleen dat al schept een vertekend
beeld; veel internetters gaan er vanuit
dat ik geen man en kinderen heb. Men
sen denken dat ik werkelijk alles op
mijn site zet, waarschijnlijk omdat ik
zo uitbundig ben. Ik heb geen drugs
nodig om een kick te krijgen. Maar er
zijn grenzen. Ik zal ook nooit anderen
in moeilijkheden brengen. Soms jeukt
het om te schrijven, maar ik doe het
niet."
Maar als het even kan, roert Petra de
Boevere zich. Ze maakt zich druk als
ze ervan overtuigd is dat ze een punt
heeft. En ja, ze weet het, ze hangt
soms wat snel in de gordijnen. Als ze
onrecht ruikt, gaat ze harder praten.
Of beter, dan kan ze heel fel uit de
hoek komen. Een grote mond? „Nee,
vind ik niet. Ik ben goedgebekt. Mis
schien heb ik dat van mijn opa, die ac
tief was in een vakbond. Ik ben ook
wel een buitenbeentje in onze familie.
Ik heb drie zussen en een tweeling
broer, van wie ik duidelijk verschil. Hij
had als jong kind zwaar astma, waar
door logischerwijs veel aandacht naar
hem ging. Ik moest daardoor snel voor
mijzelf opkomen. Misschien ligt daar
wel de basis voor mijn karakter. Ik ben
altijd duidelijk aanwezig, en kom in al
le notulen van door mij bezochte ver
gaderingen voor. Misschien ben ik do
minant. Als dat zo is, heb ik mij daar
bij neergelegd. Het is zo dat als ik er
gens mijn tanden inzet, ik niet snel te
overreden ben."
Met die vasthoudendheid
kunnen ze ook wel wat in
de politiek. Na een perio
de bij Gemeentebelangen
maakt De Boevere nu deel uit van de
steunfractie van de WD in de gemeen
te Sluis. Maar de politieke malaise in
West-Zeeuws-Vlaanderen heeft haar
aan het twijfelen gebracht. „Ik vraag
mij af of ik nog wel verder wil in de po
litiek. Lange tijd heb ik gedacht dat ik
op dit toneel wat zou kunnen beteke
nen. Maar je komt pas echt aan bod als
je de zestig bent gepasseerd. Nou, dan
hoeft het voor mij niet meer. Boven
dien vraag ik mij af hoe je de situatie
in Sluis nog kan redden; het is trekken
aan een dood paard. De sfeer is zó ne
gatief, dat ik daar geen deel van wil uit
maken. Ik bedoel; als je elkaar al geen
hand meer geeft, is dat toch droefenis
ten top? Daarom heb ik mij het voor
bije halfjaar ook afzijdig gehouden. Ik
zou er doodongelukkig van worden."
Dat neemt natuurlijk niet weg dat De
Boevere een mening heeft over de hui
dige gang van zaken. En ook zij ont
komt niet aan een negatief geluid.
„Wat zijn we in dit gebied de voorbije
jaren nou opgeschoten? Niets. We
zijn drie colleges van burgemeester en
wethouders verder en een heleboel
plannen zijn weggegooid. Ja, we moe
ten meer de toeristische kant op, maar
we lopen al jaren achter de feiten aan.
Kijk toch eens wat met het fiets-voet-
veer tussen Breskens en Vlissingen ge
beurt. We zitten al in een hoek die is
dichtgeplakt met oude kranten, en
straks hebben we helemaal geen vol
waardige veerverbinding meer. Dat
veer ligt er nu al om de haverklap uit.
Let op hoor, straks rijden er alleen nog
bussen. En we laten het allemaal zo
maar gebeuren. Ik kan het mij nog zo
voor de geest halen, dat promotiefilm-
pje voor het veer. Met een kopje koffie
dat zelfs bij windkracht twaalf stabiel
op het tafeltje bleef staan... Ze hebben
ons gewoon een worst voorgehouden.
Ik snap niet dat er nog geen mensen
op de barricade staan om te ageren."
Zo, haar vuist heeft de tafel een opdu
vel gegeven, haar ogen spuwen vuur
en inderdaad; haar stemgeluid mag er
zijn. Een welgemeend 'sorry' wordt ge
volgd door een glimlach. Daar ging ze
weer. Eén klein vonkje ontaardt bij het
minste of geringste in een spervuur. Er
is niet zoveel nodig om De Boevere te
raken. „Bij films en theatervoorstellin
gen zit ik heel snel te janken. Ik had
het een paar jaar geleden ook bij de
beelden van die gijzeling van school
kinderen in de Russische stad Beslan.
Als je die machteloosheid op jouw ei
gen situatie projecteert, ja dan schiet ik
vol. Net zoals bij een internetvriendin,
die terminaal blijkt. Daar heb ik nog
een inzamelingsactie voor gehouden,
zodat ze nog een keertje kon vliegen."
En ook nu schieten de tranen in haar
ogen. Deels omdat er een soort angst
in haar schuilgaat, omdat haar dit ook
kan gebeuren. „Als ik mag kiezen, dan
ben ik liever wat vroeger van deze we
reld vertrokken dan dat ik in een ver
zorgingshuis helemaal op raak. Ik heb
liever een begrafenis met achthonderd
man dan een met twintig, simpelweg
omdat je zó oud bent geworden dat al
je vrienden al dood zijn. De uitvaart
zou ik graag in een kerk zien, al prakti
seer ik niet echt een specifiek geloof
Het woord God heeft volgens mij een
letter te weinig. Het zou Goed moeten
zijn, en 'goed zijn' zit in jezelf. In het
Engels (good) en Duits (gut) geldt dat
trouwens ook, dus volgens mij is er bij
deze naamsaanduiding een enorme
blunder gemaakt, haha!"
De Boevere is één brok ener
gie. Ze wordt volgende
maand 41 („Ik vond het vre
selijk om 40 te worden,
maar ik voel mij nog altijd een meis
je") en hoopt binnenkort een boek te
schrijven naar aanleiding van het suc
ces van het meisje van de slijterij. On
danks dat het haar lichamelijk sinds
twee jaar niet meer zo meezit. „Ik heb
een nekhernia gehad, waardoor ik een
halfjaar bijna niets heb kunnen doen.
Ik heb er twee dode vingers aan overge
houden, heb geen kracht meer in één
arm en kan mijn hoofd niet pijnloos
naar links en beneden bewegen. Maar
ik weiger achter de geraniums te zit
ten. Ik ben geen kasplant, ook al kan ik
de was niet meer in de wasmachine
doen. Het wordt tijd voor een boek,
vooral omdat het meisje van de slijterij
in ondernemersland vaak als een voor
beeld wordt gebruikt van het optimaal
benutten van nieuwe media. Deskundi
gen krijgen tweeduizend euro voor
een lezing van een uur. Dan kan ik het
toch beter zelf vertellen? Bijkomend
voordeel is dat ik ook nog eens veel
meer verstand van wijn heb dan die
snelle jongens. Na een lezing koppel ik
er dus zo nog een wijnproeverij aan
vast." De Boevere draait er niet om
heen: het is tijd om te gaan 'cashen'.
Natuurlijk, al die uren achter haar com
puter vallen onder de noemer 'hobby',
maar er zit meer in. „Het heeft mij nog
niet veel euro's opgeleverd, maar wel
veel rijkdom in de vorm van contac
ten. Ik ben ervan overtuigd dat het mij
financieel al veel meer had opgeleverd
als ik in de Randstad had gewoond.
Mijn wereld is door internet veel gro
ter geworden. Echt, als ik in de zeven
tig ben, computer ik nog. Desnoods
laat ik dat ding op mijn rollator bou
wen. Digitaal netwerken kan trouwens
voor ouderen een prima middel tegen
eenzaamheid zijn."
Contacten, contacten, contacten... het
lijkt het sleutelwoord te zijn in De
Boeveres gaan en staan. Hotels hoeft
ze in Nederland niet meer te boeken,
ze heeft door internet overal slaap-
adresjes. En internet bracht haar te
vens op een ander vlak een (beschei
den, dat wel) succes. Samen met wat
vrienden zette ze haar schouders on
der een uit de hand gelopen cafégrap:
het opnemen van De Boemlala, een on
vervalst carnavalsnummer dat De Boe
vere 25 jaar geleden op een bruiloft
leerde. Ze nam een clip op met Bennie
Hek en de Houdoe's, zette een filmpje
op de populaire site youtube.com en
wees Paul de Leeuw via zijn hyvessite
(een digitaal netwerk van vrienden) op
het bijbehorende dansje met een zwie
pende pollepel en pannendeksel op
kniehoogte. „Tot mijn grote verbazing
mailde De Leeuw zelf terug. Een tijdje
later mocht ik in zijn show Mooi' weer
De Leeuw! komen. Omdat het zo bela
chelijk is, praat iedereen er over.
Ik heb echt geen ambities om een car
navalskraker te maken, maar het zou
natuurlijk wel prachtig zijn als 'boemla
la' hét woord van 2008 wordt. Ik hoor
de laatst al iemand roepen: 'ik zal je
eens van boemlala geven'. Ik heb trou
wens ook boemlalabier laten maken.
En ach, als het geen hit wordt, steek ik
dat bier en de cd de komende jaren ge
woon in alle verjaardags- en kerstpak
ketten!"
Paspoort
Naam: Petra de Boevere
Geboren: 18 februari 1967 in Oost
burg
Gezin: gehuwd met Bram. Twee zo
nen, Pepijn (13) en Merijn (10)
Opleiding: Mavo en diverse cursus
sen
Beroep: slijter in Breskens.
Nevenfuncties: bestuurslid Euroslij
ter, lid van steunfractie WD in ge
meente Sluis en actief met weblogs
zoals www.meisjevandeslijterij.nl
Hobby's: digitaal netwerken, zingen
en schrijven.
