is een verrader van de staat' i3 spectrum 'Bidden en hopen dat alle schuldigen worden veroordeeld' PZC Zaterdag 12 januari 2008 De begrafenis van de Duitse zendeling Tilman Geske, een van de drie evangelisten die op 17 april vorig jaar in de Turkse stad stad Malatya werden vermoord. se en christelijke journalist Hrant Dink voor zijn kantoor in Istanbul doodgescho ten. Een maand geleden werd een Italiaan se priester in Izmir neergestoken en werd een christelijke Griekse journalist in Istan bul in elkaar geslagen. Vorige week nog be kende een 18-jarige jongen uit Samsun dat hij de plaatselijke protestante priester wil de vermoorden. Gülseren Yoleri van IHD, de Turkse men senrechtenorganisatie, is ervan overtuigd dat er nog veel meer incidenten zijn. „Maar mensen houden hun mond, doen geen aangifte uit angst voor nog meer ge weld." De tegenstellingen tussen bevol kingsgroepen in Turkije worden volgens haar alleen maar scherper. Tussen Koerden en Turken. Tussen christenen en moslims. De oorzaak? Een nieuw soort nationalis me, zegt Yoleri. Deze ultranationalisten zijn ervan overtuigd dat de Turkse staat en samenleving in gevaar zijn en uiteen drei gen te vallen. „Dit nationalisme is gevaarlij ker dan het nazisme", waarschuwt Sofor Tufan, de directeur van het christelijke ra diostation in Ankara. Hij wijst erop dat de daders van het geweld tegen de christenen in Turkije meestal hetzelfde profiel heb ben. longe, soms nog minderjarige, natio nalistische jongens, zonder werk. „Zij zijn gemakkelijk te beïnvloeden. En een grote broer fluistert hen in dat de christenen een gevaar vormen voor Turkije." Christelijke Turken, zeker bekeerde mos lims, worden als verraders van de staat ge zien, weet Timur Topuz, voorzitter van de Stichting Protestante Kerken in Istanbul. „Een christelijke Turk bestaat eigenlijk niet. Een Turk is moslim." Maar de situatie is volgens hem beter dan een paar jaar gele den. Zo werd zijn stichting in 2002, als eer ste protestante stichting in het land, wette lijk erkend en de politie neemt dreigemen ten tegen christenen serieuzer dan voor heen. Er wordt gewerkt aan een nieuwe grondwet, waarin, onder druk van de Euro pese Unie, ook de positie van religieuze minderheden in Turkije wordt verbeterd. Maar volgens de protestante voorzitter zijn 'nationalistische elementen binnen het Turkse systeem' hier mordicus tegen. Zij willen dat alles bij het oude blijft en zijn doodsbenauwd dat meer godsdienst vrijheid de eenheid van de staat in gevaar brengt. Topuz is er dan ook van overtuigd dat hij en andere christelijke collega's door de staat worden afgeluisterd. „Dit is nu een maal Turkije. Pas nog zei een overheids functionaris dat de missionarissen gevaarlij ker zijn dan de PKK. Met dit soort uitspra ken wordt haat gezaaid." Met als gevolg dat de christenen in Turkije banger wor den. Topuz: „Het kerkbezoek loopt terug. Wij zijn zelf ook voorzichtiger geworden en we kijken goed voor wie we de deur opendoen. Bij onze kerstviering zaten er, uit voorzorg, tien agenten in de kerk." Hoe diep bij sommigen de haat tegen de christenen zit, bleek op 17 april 2007 in de oostelijke stad Malatya. Drie evangelisten, de Duitse zendeling Tilman Geske (46), de Turkse pastor Necati Aydin (35) en Ugur Yüskel (32), werkzaam bij bijbeluitgeverij Zirve, werden op een gruwelijke manier om het leven gebracht. De drie slachtoffers werden vastgebonden, urenlang gemarteld en vervolgens werden hun kelen doorge sneden. De vijf verdachten, een bende van nationa listische jongeren van 19 en 20 jaar oud, hadden de aanval zorgvuldig voorbereid. De 19-jarige hoofdverdachte bezocht de uitgeverij regelmatig onder het mom zich tot het christendom te willen bekeren. Een van de verdachten zei na zijn arrestatie: „We hebben dit gedaan om ons land te be schermen." De moorden schokten Turkije en de rest van de wereld. Premier Erdogan veroor deelde het incident scherp. Het Europees Parlement riep Turkije op de onderste steen in deze zaak boven te halen. Maar of dat gebeurt, is zeer de vraag. Net als bij de moord op de Armeense jour nalist Hrant Dink zijn er volgens Turkse media ook in deze zaak aanwijzingen dat de politie al op de hoogte was van de plan nen van de daders. Het pistool van een ver dachte, dat een paar dagen voor de moor den door de politie in beslag werd geno men, zou ineens uit het politiebureau zijn verdwenen. Volgens advocaat Orhan Kemal Cengiz die de slachtoffers in Malatya vertegenwoor digt, is het onderzoek naar de moorden halfslachtig uitgevoerd. Getuigenverklarin gen zijn onzorgvuldig opgenomen, belang rijke details ontbreken. „En veel vragen blijven onbeantwoord. De hoofdverdachte heeft bijvoorbeeld verklaard dat hij lid is van de jongerenafdeling van de ultranatio- nalistische politieke partij MHP. Deze groep heeft eerder voor de deur van de uit geverij gedemonstreerd, dus toch niet on belangrijk. Maar daar wordt verder niet naar gevraagd." Volgens Cengiz is duidelijk dat er maan den van voorbereiding aan de moorden vooraf zijn gegaan. „Het is voor mij erg moeilijk te geloven dat de politie in Mala tya hier geen weet van had." Het hele onderzoek zit vol 'ga ten', zegt de advocaat. De offi cier van justitie heeft volgens hem meer aandacht besteed aan de activiteiten van de missionarissen dan aan de achtergrond van de verdach ten. „Van de 32 dossiers gaan er 16 over de slachtoffers. Alle computerbestanden van de missionarissen zitten in het dossier, in clusief de namen en adressen van andere protestanten in Turkije. Waarom? En de computerbestanden van de verdachten konden, volgens de officier niet worden ge opend..." Over de afloop van de zaak is de advocaat weinig hoopvol gestemd. „In het huidige ultranationalistische klimaat dat in dit land heerst, vrees ik het ergste." De rechtszaak tegen de vijf verdachten werd in november op verzoek van de ad vocaten van de verdachten uitgesteld en wordt komende maandag hervat. De vijf verdachten worden dan gehoord. Pastoor Wolfgang Hade uit Izmit, zwager van de vermoorde Necati Aydin, vindt de berichten over de rechtszaak in Maltaya weinig bemoedigend. „We kunnen alleen maar bidden en hopen dat alle schuldigen worden veroordeeld."

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2008 | | pagina 137