De wijkagent is op het schoolplein
iï V t;' -
*0 4 %r I" '"O
Donderdag 10 januari 2008 19
Op de Pontes Pieter Zeeland In Zierikzee doen wijkagenten regelmatig een rondje. Hun aanwezigheid vloeit voort uit een veiligheidsproject met de school, gemeente en jeugdzorg.
Scholen zijn heel
nadrukkelijk bezig
met veiligheid.
Finland is één van de veilig
ste landen in Europa en
daar gebeurt het ook."
Rector Bert Martens van
de Pontes Pieter Zeeman
zegt het met nadruk. Het bloed
bad (8 doden) dat een 18-jarige
Finse scholier begin november vo
rig jaar aanrichtte, heeft de leiding
gevenden van de Goes-Zierikzeese
scholengroep weer tot enige zelfre
flectie gedwongen.
„Zoiets kan hier ook gebeuren,
hebben we tegen elkaar gezegd.
Het is de realiteit. Net als het ban
ge besef dat we als verkeersdeelne
mer een ongeluk kunnen krijgen",
relativeert hij in één adem de situa
tie in het Zeeuwse. „De basis is,
dat je een goed pedagogisch kli
maat hebt. Een goede sfeer. Leer
lingen moeten betrokken worden
bij wat er met en om hen heen ge
beurt. Als er iets is, moet je dat
ook gewoon kunnen bespreken.
Het moet ook een beetje 'hun'
school zijn. Heel belangrijk, dat
wij-gevoel."
Amerika heeft de naam. Het wa
penbezit in het 'wilde westen' is
groot en wordt openlijk gepropa
geerd. Schietpartijen zoals op de
Universiteit van Virginia (april
2007, 32 doden) en op de Red Lake
High School van Minneapolis
(maart 2005, 9 doden) shockeren
de wereld. Duitsland voegde zich
in dat rijtje met het bloedbad in
Erfiirt (april 2002, 17 doden). In
Nederland zijn de drama's geluk
kig nog niet van die orde, maar
het Terra College in Den Haag (ja
nuari 2004, 1 dode) en de kogelre
gen die in december 1999 een do
cente en 3 leerlingen in Veghel ver
wondde, hebben duidelijk ge
maakt dat ons land niet heilig is.
Martens is nu een vol jaar rector
van de scholengemeenschap in
Zierikzee. Voordien was hij verant
woordelijk voor een veiligheidspro
ject op achttien scholen in Maas
tricht en omgeving. Die ervarin
gen heeft hij meegenomen naar
Zeeland. Deze maand uit zich dat
onder meer in een veiligheidsme
ting onder de leerlingen van de
Pontes Pieter Zeeman (PPZ). Ze
worden gevraagd om een oordeel
van de situatie in de lessen en tij
dens de pauzes. Ook kan worden
aangegeven hoe veilig de route
naar en van school wordt ervaren.
Dat betreft niet alleen het verkeer,
maar ook het feit of scholieren on
derweg (stelselmatig) door ande
ren worden lastig gevallen. Komen
er uit de meting specifieke proble
men bovendrijven, dan worden
die direct aangepakt, bezweert
Martens. Ook wanneer dat de be
voegdheden van de school over
stijgt. Daarover bestaan sluitende
afspraken met de politie.
De jaarlijkse meting maakt deel
uit van een breder veiligheidsbe
leid op de school. De PPZ is, als
eerste in Zeeland, in een project
met de politie gestapt. Zeeuws-
Vlaanderen volgt binnenkort. De
bedoeling is het aangaan van een
convenant, dat uitgaat van structu
reel overleg met alle betrokken in
stanties, waaronder ook de ge
meente en jeugdzorg. Heel con-
'Wat in Amerika of in
Finland gebeurt, kan hier
ook gebeuren.'
creet laat zich dat zien door de aan-
wezigheid van twee wijkagenten
op school. „Ze lopen hier regelma
tig rond, zijn voor iedereen aan
spreekbaar en kunnen zo zelf ook
heel direct hun voelhorens uitzet
ten. De manier waarop is zeker
niet bedreigend", vindt de rector.
„Zoals vroeger de veldwachter in
het dorp. Zo voelen ze zich ook!"
De Pieter Zeeman is met een klei
ne duizend leerlingen een dorp op
zich. „Dus eigenlijk heeft de
school z'n eigen wijkagent."
Wat de PPZ bijzonder
maakt, is dat het op
Schouwen-Duiveland
de enige scholengemeenschap is.
Waar in de grotere Zeeuwse ste
den vreugde en ellende wordt ver
spreid over meerdere instellingen,
komt in Zierikzee alles samen. „Je
staat heel erg in de etalage. Er
hoeft maar iets te gebeuren en het
hele eiland weet het en legt die ge
beurtenis bovendien onder een
vergrootglas. Dat is het nadeel.
Aan de andere kant houdt het ons
scherp."
Volgens Martens vinden er op zijn
school jaarlijks vier tot vijf inciden
ten plaats. Daarbij gaat het om za
ken als diefstal en onderlinge be
dreigingen. De Pontes Pieter Zee
man is volgens hem onbetwist vei
lig. „Voor zover ik weet hebben
we hier - voor mijn tijd - maar
één keer een pistool gehad." De
rector refereert aan drie pubers die
in 2001 buiten het (toen nog) vrij
toegankelijke schoolplein met een
wapen liepen te dreigen. Achteraf
bleek het om een zwart geverfd
speelgoedpistool te gaan. De situa
tie veroorzaakte vooral commotie,
omdat een week eerder twaalf leer
lingen een schoolgenoot het zie
kenhuis in sloegen met diverse
kneuzingen. Een afrekening voor
een eerdere interne vechtpartij.
Martens: „Wordt nu een strafbaar
feit gepleegd, dan melden we dat
direct bij de politie. Ook dat is een
afspraak in het convenant. Vroeger
probeerden we het vaak zelf op te
lossen. Bij alle scholen heeft lang
gespeeld dat bepaalde zaken bin
nenskamers werden gehouden.
Slecht voor de naam, werd dan
geoordeeld. Terwijl je met een hel
dere communicatie vaak veel meer
bereikt. Je kunt altijd verdergaan
de maatregelen nemen. Dan kom
je al snel uit bij detectiepoortjes.
Ik hoop, en verwacht, dat die aan
leiding nog ver van ons verwij
derd blijft."
Marcel Modde
