KFRST DODE SPULLEN WORDEN OPEENS VOORWERPEN MET EEN ZIEL GROTE REGELNEEF De lounge van het huis van de toekomst. buitenmuur. Hier leveren bedrijven af wat eerder via in ternet is besteld. Er wordt afgerekend zodra de scanner in de box het product herkent. Een variant van boter bij de vis, redeneert koeriersbedrijf DHL, dat gretig aan de proe ven deelneemt. De delivery box bevat een warm en een koud vakje, een vriesvak en een extra groot vak voor krat jes en andere bestellingen. Alleen een leverancier met het juiste pakje kan het deurtje ontgrendelen. De verwach ting is dat internetbestellingen verder toenemen als ze veilig kunnen worden afgeleverd. Niemand hoeft er voor thuis te blijven. Gemak dient de mens, zou Femke zeggen. Alle andere toepassingen in het huis zijn variaties op dit thema: ook in de keuken zwaait de computer de scepter. In het 'snel le deel' kan een ontbijthap en een kop koffie worden ge nomen. E-mail lezen op het koelkastscherm, videobood schappen bekijken en afspraken parkeren in een familie agenda op het systeem dat voor iedereen is te raadplegen. Het scherm kan desgevraagd tv worden. Of kookassis- tent, die vraagt wat er 's avonds op het menu moet ko men. Keuze uit Hollandse pot, Indonesisch of pasta, met een bestellijstje voor ingrediënten, die vervolgens over dag weer in de delivery box worden gezet. Omgekeerd kan ook, dan checkt het kookhulpje wat er nog in de koel kast staat en stelt daar een menu van samen. Knakworst jes met spruitjes? Piccalillysaus met koffiemelk en andere verrassende gerechten? Nee, programmeurs kijken naar logische combinaties, met de inachtneming van de schijf van vijf. Je kunt van alles aan het systeem hangen, een maximum kooktijd van een kwartier bijvoorbeeld. De computer kan zelfs het gas ontsteken of doven als het wa ter een bepaalde temperatuur heeft bereikt. Een sensor zorgt dat de afzuigkap gaat werken. Die kap kan zelfs als afsluitende huls naar beneden komen als de vlam in de pan slaat. IN DE BADKAMER GAAN DE SCHERMEN SCHUIL achter halfdoorzichtige spiegels, ze tonen klok, nieuws of een tekenfilmpje. Voor kinderen die twee minuten moe ten tandenpoetsen, wordt een filmpje van precies twee minuten afgespeeld. Houden ze eerder op, dan stopt ook het filmpje. Computers scannen lengte en lichaamsge wicht en stellen voor het wat rustiger aan te doen als de verhoudingen al te veel uit balans zijn geschoten. De Son- ja Bakker-eierkoeken zijn dan zo besteld. Wassen, ook zo wat: wasmachinefabrikant Bosch en Ro bijntje (van Unilever) experimenteren samen met 'het nieuwe wassen'. Printerachtige cartridges met sterk ge concentreerd wasmiddel stellen precies de goede melan ge samen voor het textiel in de trommel. Wil iemand een rode handdoek bij de witte was gooien? Dan weigert de firma Bosch de deur van de wasmachine te sluiten. De computer kan het routinematige denken zo grotendeels overnemen, zegt Wendy. Ook het comfort wordt door de computer vergroot. Het huis van de toekomst is opvallend vriendelijk van aard, heel veel is rond van vorm (wel wat onpraktisch in een land waar de planologen en architecten zo gek zijn op de rechte hoek van 90 graden). Dat geldt voor de vor men in de keuken, van de douche, van het bed. Vaak met een verborgen nieuwe toepassing: zo is het bad van zacht materiaal, het heeft de weekheid van de yogamat, wie Alom technische snufjes in Living Tomorrow. Van links naar rechts: de woonkamer, de keuken met een zelfdenkende oven en wasmachine, de badkamer en de slaapkamer. valt, bezeert zich niet. De douche onthoudt de voorkeur voor de temperatuur en in het hemeltje boven het ronde bed wordt met licht en kleurtemperatuur gespeeld: het licht gaat bij het slapen gaan langzaam uit, van de volheid van de dag naar de sluimer van de nacht. En 's ochtends gaat de zon weer op, dankzij de computer. Zelfs in hartje winter nog om half zeven of half acht. Ook in de rest van het huis volgt de lichtsterkte het ritme van de dag: fel, licht en geel op de dag, gedimder in de avondlijke uren, als de computer de haard ontsteekt (op gas). De huiskamer is al helemaal kweektuin van nieuwe tech nieken. Die kamer ziet er gezellig uit, met computerscher men op een eilandje, weer bij elkaar, net als in de tijden vóór het doorgeslagen individualisme. Dat is de trend, denken ze in Amsterdam. Er is weer hang naar saamho righeid, de geborgenheid van het eigen huis; paradoxaal genoeg in één grote open ruimte, waarin iedereen z'n hoekje kiest. Natuurlijk is geur een braakliggend terrein. Wendy: „Mis schien kan boslucht worden toegevoegd, of kruitdamp bij spanning en rozengeur bij liefdesscènes." Kan het met een 'Ambipur'-systeem worden gerealiseerd? Er zijn ha ken en ogen: een geur blijft lang hangen en het mengen van geuren leidt niet per definitie altijd tot een grotere welriekendheid. Daarnaast: het heeft iets meligs. Het bedrijfsleven blijft nadenken: hoe kan het allemaal comfortabeler, veiliger. Wie ouder is, valt en hulpeloos op de grond ligt, kan straks gemakkelijk computerhulp krijgen. „Daardoor kan men langer en veiliger thuis blij ven wonen." Maar niet alles wat technisch kan, is maatschappelijk wen selijk. De slimme chip maakt geen enkele kans voor het met de privacy is geregeld. De politiek wil voorkomen dat de chips informatie doorsturen naar systemen die er niets mee te maken hebben. Wendy: „In theorie kan het straks dat iemand langs een filiaal van Zeeman loopt en dat de winkelcomputer constateert: die passant heeft sok ken van ons aan en een T-shirt van vijfjaar geleden. En dat die computer op een scherm in de etalage vervolgens een op maat gemaakte aanbieding projecteert: kom met korting een nieuw shirt en nieuwe sokken kopen. Zoiets wil niemand." Zijn we wel van alle kopzorg verlost als de techniek eenmaal het huishouden bestiert? Nou nee, dat ook weer niet: één computerstoring en de gordijnen gaan niet meer open, de deur blijft dicht en de koelkast leeg. Zelfs de kunstmatige zon gaat niet meer op. Zodra men zijn roes heeft uitgeslapen, komen triomfantelijk de zorgen weer terug. ERASMUS (NEDERLANDS HUMANIST EN FILOSOOF) 24 DECEMBER 2007

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2007 | | pagina 83