Cultuur Broek en Brockettes aan de bluegrass Poëzie ligt op de loer bij Van Velzen Provincie wekt woede makers Kapitein Rob Terneuzense zanger en gitarist presenteert cd met bassiste en partner. Het elastiek en andere rekbaarheden met schaartekeningen. pzc Dinsdag 18 december 2007 29 door Raymond de Frel TERNEUZEN - Het mooiste liedje op de nieuwe cd van Terneuzense zan ger-gitarist Herman Broek junior klopt niet. Zijn vriendin Geertje van de Berg zingt in So Alone hoe erg ze het vindt om in de regen en kou te wachten op haar man, die zo snel mogelijk moet komen om haar huilen te stoppen. Da's een leugentje voor een liefdesliedje, want in werkelijkheid staat Broek junior gewoon naast haar op het podium. Die zangcombinatie ontstond door toeval. Broek haalde met bas- siste Lizz Sprangers van zijn bege leidingsband The Eurocasters her inneringen op aan vervlogen tij den. Samen met zijn vader Her man en broer Larry zong hij al vaak close harmony. Sprangers en Broek vulden elkaar ook al vocaal aan bij The Eurocasters, maar het duo wilde een meer akoestische weg inslaan. Na meerdere oefenses sies zette Van de Berg haar keel open voor een derde zanglijn. „Ik wist wel dat ze kon zingen, maar zó goed? Ja, dat was verrassend. Geertje heeft vervolgens mandoli ne en autoharp (een akkoorden spelende citer) leren spelen. En daarmee waren The Brockettes compleet", vertelt Broek junior. Het trio richt zich volledig op tradi tionele bluegrass en hillbilly. Die weg sloeg Broek junior op zijn laat Herman Brock jr. met Lizz Sprangers (links) en Geertje van de Berg. ste twee 'elektrische' platen al steeds meer in, maar de blues is op het schijfje Gather around the mie helemaal achterwege gelaten. Hoe wel, wie Broek de voorbije jaren heeft gevolgd zal het horen; de blues helemaal loslaten kan hij niet, ook niet op een bluegrass- plaat. De nummers Good Times en Live your life to the limit speelt hij bijvoorbeeld ook met The Eurocas ters en het instrumentale A.P. Boo foto Dylan Nutzmann gie zou met een vuige tint ook niet misstaan. „Ja, je hoort onmisken baar welke nummers ik heb ge schreven. Maar toch is het anders. We hebben bewust voor een ande re naam gekozen, ook om geen val se verwachtingen naar het Eurocas- ters-publiek te wekken. Boven dien, ik sta nu met twee meiden op het podium. Dat is toch een heel ander gezicht dan wat ik tot nu toe heb gedaan", aldus Broek. The Brockettes kenden in april dit jaar een succesvolle vuurdoop in Porgy 8c Bess, in het voorprogram ma van de Amerikaanse band The Hackensaw Boys. Het trio posteer de zich rond één microfoon, die naast drie stemmen ook het instru- 'lk wist wel dat ze kon zingen, maar zó goed? Ja, dat was verrassend' mentale solowerk moet verster ken. Met andere woorden: de solist doet als het moet een stapje naar voren, de andere twee een stapje terug. Op die manier is Gather around the mie ook opgenomen. Die knusse opstelling wordt op het nieuwe schijfje het best ver taald in een aantal covers, zoals Just to ease my worried mind (R. AcufF) en Swimming Song (L. Wainwright III). Brocks Baby Sue en het al eerder genoemde So Alone zijn de meest geslaagde sa- menzangsongs van eigen hand. Brock and The Brockettes presente ren hun cd Gather around the mic vrijdag 21 december vanaf 21.00 uur in Porgy Bess in Terneuzen. Zaterdag 22 december spelen ze op het Indoor-Bluesfestival, De Burcht, Kwadendamme, 20.00 uur. door Ali Pankow VLISSINGEN - Scherts en plezier spatten van de dichtbundel Het elastiek en andere rekbaarheden van Jaap van Velzen. Het is de derde bundel van deze Vlissinger. Eerder publiceerde hij De Tuimelaar (2000) en Verzamelwoede (2003). Daarnaast schreef hij met Tropisch Ademen een reisverslag van zijn tocht door Cuba (2001-2003). De nieuwste dichtbundel is, even als de twee voorgaande, geïllus treerd met schaartekeningen van Lidia Schinkel uit Biezelinge. De ondertitel 'Poëzie ligt op de loer' van zijn derde dichtbundel zegt veel over de wijze waarop de gedichten van Van Velzen tot stand komen. Zelf verwoordde hij dat destijds treffend in de aanzet van Verzamelwoede: Woorden zinnen letters Gonzen de dichter Door zijn kop Een gedicht lijkt hem als het ware te overkomen. Daarnaast getuigt zijn werk van een scherp observa tievermogen, gekruid met een le vendige fantasie en vaak een olijke knipoog. Schaartekening Lidia Schinkel bij gedicht Bargerief van Jaap van Velzen. De typografische structuur is ken merkend voor zijn werk. Dat wil zeggen: Korte, bondige zinnen van twee of maximaal drie woorden, afgedrukt in blokjes van één, twee of drie regels. Een indeling die uit nodigt tot lezen. Met als resultaat dat vrijwel elk gedichtje een glim lach of gevoel van enige herken ning opwekt. „Ik dicht over alles wat op mijn pad komt", zegt Van Velzen. Hij schrijft elke veertien dagen een ge dicht met link naar de actualiteit in de Vlissingse Bode. Zijn voor stel ook als stadsdichter van Vlis- singen te gaan optreden, werd uit gebreid besproken binnen de cul turele raad van de Scheldestad, maar uiteindelijk verworpen. 'Ik communiceer over van alles met Lidia, maar niet over wat ze moet knippen' Onder meer de zee biedt Van Vel zen een belangrijke inspiratiebron. Daarnaast put hij uit relaties tus sen man en vrouw. Op dat gebied ontpopt hij zich in het gedicht Or gie als kenner, getuige het advies tot slot: 'Mannen! Houdt uw wijf tevree. Neem nóóit wekelijks Bloe men mee.' Onder meer met Bargerief toont Van Velzen zijn gevoel voor zintui- gelijke ervaring. Hij ruikt er de 'voorberookte tapas', ziet er de 'Rap-tv en gokautomaat' en hoort er 'kletsende glazen'. De titel van deze uitgave is ont leend aan een bekend gedicht over een elastiekje van Cees Buddingh. Evenals in de voorgaande twee bundels verrast knipkunstenares Lidia Schinkel met een schaarteke ning bij elk gedicht. De illustraties lijken het resultaat van gedegen overleg tussen Van Velzen en Schinkel, maar dat blijkt niet het geval. „Ik communiceer met Lidia over van alles, maar nooit over wat zij moet knippen", zegt de dichter. Hij stuurt haar met regel maat een gedicht, laat de illustratie aan haar over en is elke keer weer blij met het resultaat. Schinkel vindt het onterecht dat schaartekeningen vaak als volks kunst worden beschouwd. Vol gens haar betreft het gewone kunstbeoefening. De van oor sprong Argentijnse knipkunstena res vertoefde vijftien jaar in Zee land. Nu staat ze bijna aan de voor avond van haar remigratie. Samen met haar man gaat ze de bouw van een gastenverblijf in Argenti nië begeleiden en vervolgens gaan ze dat centrum ook exploiteren. Dichtbundel, Eigen uitgave, ISBN 978-90-807391-3-0, €9,-, De Druk kerij, Middelburg, Spui.Vlissingen. middelburg - De makers van de film Kapitein Rob en het geheim van professor Lupardi zijn verbol gen over de provincie Zeeland. Die verleent geen subsidie, terwijl er was gerekend op 50.000 euro. De film is voor een belangrijk deel in Zeeland opgenomen. Producent Shooting Star voerde in april van dit jaar overleg met de provincie over een financiële bij drage. Volgens Hans Pos van Shoo ting Star, die de film ook regisseer de, zijn er 'heel duidelijke verwach tingen' gewekt. „Ons is gezegd dat het dik in orde zou komen." Gedeputeerde Staten besloten des ondanks in juli geen bijdrage te verlenen. „De vraag is of we een film moeten subsidiëren alleen maar omdat die in Zeeland is opge nomen", zegt gedeputeerde Harry van Waveren. „We hebben het ver zoek afgewezen omdat de film niet óver Zeeland gaat." De Storm, een speelfilm over de watersnood ramp, kreeg vorige week wel pro vinciale steun a 100.000 euro. De afwijzing steekt de makers van Kapitein Rob, omdat ze zowel in als buiten de film de provincie vol op hebben gepromoot. „We heb ben heel veel gedaan om Zeeland op de kaart te zetten", zegt Pos, die altijd een warm pleitbezorger van 'Zeeland filmland' is geweest. Gedeputeerde Van Waveren vindt het merkwaardig dat de filmprodu cent bijna een halfjaar na de afwij zing ineens aan de bel trekt. Pos zegt dat Shooting Star nooit een officieel bericht heeft ontvangen.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2007 | | pagina 55