Jagen op damherten is
- telaM
Zonder Amalie maar
mét Lia naar huis
Populaties gevaar voor verkeer
Er lopen twee spoken
achter ons aan...!
Coalitievorming
Vlissingen
is mislukt
Verstekeling van
Zeelandia weer
terug naar Duitsland.
Op weg naar huis steekt
een damhert vlak
voor de auto over.
Griezelen tijdens tocht
over het strand en door
de duinen bij Renesse.
14 I Maandag 17 december 2007 PZC
door Melita Lanting
DREISCHOR - Het zal je maar gebeu
ren: vierhonderd kilometer rijden
om je weggelopen poes op te ha
len en vervolgens ontdekken dat
hét jouw kat niet is. Het over
kwam de familie Gutzeit uit het
Duitse Soest. „Nee, dit is Amalie
niet", zegt Horst Gutzeit terwijl
hij in een kooi bij Lia Storm van
stichting Dierenvrienden kijkt.
„Nee, deze poes is veel te klein."
Horst Gutzeit en zijn vrouw Dag-
mar hadden vrijdag via via een te
lefoontje gehad dat hun poes mo
gelijk als verstekeling aan boord
van een vrachtwagen mee was ge
reden naar Zierikzee. Er volgde
een kort telefoongesprek met Lia
Storm en de Gutzeits besloten zon
dag naar Dreischor te rijden waar
hgn een kleine teleurstelling
wachtte.
Van wie de kat wel is, zal waar
schijnlijk altijd een raadsel blijven.
Horst denkt dat de poes misschien
van een van de boerderijen uit de
buurt afkomstig is. Zeker is wel
dat de poes in de palletfabriek
(waar Horst Gutzeit bedrijfsleider
is) in een vrachtwagen is gekro
pen. Het beestje is er vervolgens
Poes Lia ligt in de mand. Nog even en ze gaat op weg naar Duitsland.
foto Dirk-Jan Cjeltema
bij Zeelandia in Zierikzee weer uit
gekomen.
Al snel blijkt dat Horst en Dagmar
veel gemeen hebben met Lia
Storm. Het zijn mensen met een
groot hart voor dieren. „We heb
ben vier honden en twintig kat
ten." vertelt Horst. Nóg een kat er
bij is een beetje te veel van het goe
de. Hij informeert of Lia Stom
geen goed tehuis voor de poes
weet. „Het is hier zo'n mooie rusti
ge omgeving en bij ons zijn alleen
maar snelwegen." Maar Lia Storm
hapt niet toe en na enig heen en
weer gepraat besluiten de Gut-
zeit's om het poesje toch maar
mee te nemen naar Duitsland.
„Claus zoekt nog een nieuw katje
en anders weet ik nog wel iemand
die er wel een poesje bij kan heb
ben", zegt Dagmar.
Lia - want zo is het katje inmid
dels gedoopt - wordt uit de op
vang gehaald en in een reismand
gestopt met daarin een groot,
zacht kussen waarin de kat bijna
helemaal verdwijnt.
Nog even zwaaien en dan is Lia
met de nieuwbakken baasjes op
weg naar Duitsland.
NV De poes die bij Zeelandia in Zie-
rikzee uit een vrachtwagen
kwam is terug naar Duitsland.
Voor het dier wordt daar een
nieuw huis gezocht.
door Melita Lanting
RENESSE - Het is aardedonker als
Dick van Klooster om half zeven
in de ochtend uit de auto stapt.
Door de wolken is de maan niet te
zien en er waait een frisse wind.
„Goedemorgen", zegt hij en hangt
zijn jachtgeweer op de rug.
Van Klooster gaat naar het jachtge
bied tussen de Hogezoom en Lage-
zoom bij Renesse. Daar, aan de
rand van een weitje staat een 'kan
sel', een klein houten hokje op ho
ge poten. Aan drie kanten zitten
raampjes die open kunnen en Van
Klooster jaagt vanuit dit hokje.
„Dat is heel wat warmer dan op
een hoogzit" (een ladder met aan
de bovenkant een kleine zitting,
red.). Eenmaal in het hokje waait
de wind toch nog venijnig naar
binnen. Het wordt een koude zit,
maar misschien is het geluk met
Van Klooster en komt een dam
hert voorbij gelopen.
Deze ochtend lijken de omstandig
heden redelijk goed. Geen keihar
de regen of stormachtige wind
waardoor de dieren dekking zoe
ken in de bosjes. Terwijl de kou
langzaam maar zeker bezit neemt
van het lijf begint het lange wach
ten. „Als het schemert gaan ze
meestal lopen", zegt Van Klooster.
„Ze zouden er nu toch aan moe
ten komen." In de verte klinkt een
schreeuw van een beest in nood.
Waarschijnlijk heeft een roofvogel
een prooi te pakken.
Terwijl de dag begint blijft het op
het veldje stil. Een vroege merel
vliegt luid schetterend voorbij
maar de damherten laten zich niet
zien. „Ze zitten hier toch echt
hoor", verzucht Van Klooster.
De jacht op damherten gebeurt al-
'Als het schemert gaan ze
meestal lopen. Ze zouden er
nu aan moeten komen'
tijd vanuit een hoge positie. Dat is
noodzakelijk voor de veiligheid.
„Dan weet je zeker dat de kogels al
tijd in de grond komen. De kogels
kunnen kilometers ver komen dus
als een damhert bovenop een heu
vel staat, schiet ik niet."
Plots kraken een paar takken in
het bosje achter de kansel. Van
Klooster is direct scherp en pakt
zijn kijker. „Dat is er een", zegt hij.
Nogmaals kraken wat takken en
daarna is het weer stil. Geen hert
laat zich op het weitje zien. Ander
half uur later geeft Van Klooster
het op. Het is inmiddels te licht ge
worden. Een paar dagen later gaat
hij opnieuw op pad. Aan het ein
de van de middag parkeert hij zijn
auto weer aan de Hogezoom. „Het
zou zo mooi zijn als we er nu een
zouden zien." Vlak nadat Van
Klooster zich geïnstalleerd heeft in
zijn hokje huppelt een haas het
weitje op. „Die heeft niets te vre
zen", zegt van Klooster. „Die
schiet ik momenteel niet meer. De
hazen- en fazantenstand is fors te
ruggelopen. Dat komt door al die
roofvogels. Vliegende vossen noe
men wij die. Die beesten grijpen
nogal wat." Ook de verwilderde
katten verschalken jong wild. Ter
wijl Van Klooster vertelt over wél
succesvolle jachtpartijen valt de
schemering in. Nog een uurtje en
het is pikkedonker en dan kan er
niet meer geschoten worden: te ge
vaarlijk. Tegen zessen loopt Van
Klooster terug naar de auto. Weer
niets gezien. En als de auto de Ho
gezoom op rijdt, op weg naar huis,
steekt vlak voor de wagen een
damhert over. Even kijkt hij om
en duikt dan de bosjes in: regel
recht naar het weitje waar de kan
sel staat. Ze zitten er inderdaad.
door Melita Lanting
ZIERIKZEE - Sinds enige weken mag
op Schouwen weer worden ge
jaagd op damherten. Het gaat daar
bij om het terugdringen (regule
ren) van het aantal dieren. In de
Kop van Schouwen is voldoende
leefgebied voor 325 damherten.
Bij de laatste telling (afgelopen
voorjaar) waren er ongeveer 545
damherten. „En ik schat dat er nu
650 tot 700 lopen", zegt H. Joris-
sen, voorzitter van de Hoefdier
commissie. Dit aantal brengt de
verkeersveiligheid in gevaar en
zorgt voor een grote verspreiding
van teken. Damherten verdrijven
de reeën uit hun leefgebied met
als gevolg dat die dieren steeds va
ker in de bebouwde kom lopen, in
de polders zwerven en op door
gaande wegen terecht komen.
„Daarbij worden veel reeën dood
gereden en ik denk dat we niet de
helft van alle aanrijdingen weten.
We zien regelmatig bloed liggen
en vinden niets. Die hangen er
gens in een koelkast."
Maar ook damherten worden
steeds vaker op of langs doorgaan
de routes gesignaleerd. Een paar
weken geleden nog is een ambu
lance met een patiënt achterin op
een damhert gereden op de Kloos-
terweg in Haamstede. Dit ongeval
is goed afgelopen omdat de ambu
lance relatief langzaam reed.
Het aantal damherten moet met
330 exemplaren teruggedrongen
worden. Het is de taak van de ja
gers om dit te doen, maar het gaat
langzaam. Dat komt door het zeer
beperkte gebied waarin gejaagd
kan worden. Een smalle strook,
grenzend aan de natuur van de
Kop van Schouwen, is aangewezen
als jachtterrein. In de strook liggen
veel woonkernen en recreatieterrei
nen en dat beperkt de mogelijkhe
den. Buiten deze strook mag niet
op damherten worden gejaagd,
ook in de polders niet. Inmiddels
is er overleg tussen de faunabe-
heereenheid, Natuurmonumenten
en Staatsbosbeheer (beheerders
van de natuurgebieden). Niet om
in de natuur te gaan schieten,
maar wel om samen tot afspraken
te komen zodat het huidige jacht
terrein volledig benut kan worden.
door Melita Lanting
RENESSE - Bij een knappend hout
vuur zit een leeuw. Hij wijst de
kinderen de weg naar de
strandtrap. Daar zullen ze om
hoog moeten. De griezeltocht in
Renesse gaat beginnen.
Het is koud, donker en voor som
mige kinderen nu al eng. Met veel
kabaal en soms gewapend met een
zaklantaarn klimmen ze de trap
op. Boven aan de trap loopt een
beer te kleumen maar de kinderen
zijn nog zo druk met zichzelf dat
ze die figuur niet eens opmerken.
Eenmaal op het strand moeten ze
kleine lampjes op de stokken vol
gen en dat is nog best lastig te
zien.
At snel doemen aan de horizon
twee felle autolampen op. „Hij
komt dichterbij, hij komt dichter
bij", fluisteren een paar kinderen.
Dan komt het eerste enge beest,
maar die maakt weinig indruk: ze
moeten er een beetje om lachen.
Nee dan die auto, die is veel grieze
liger. Ineens ontdekken de kinde
ren in het schijnsel van de auto
lampen dat er twee wandelaars
achter de groep aankomen. „Er lo
pen twee spoken achter ons aan",
roept een van de kinderen. „Wie
bent u?" De wandelaars halen de
groep in. „O, zijn jullie het."
Maar de auto blijft spannend. De
lichten knipperen, de chauffeur
seint met de koplampen en op de
motorkap ligt een skelet. Als het
portier open gaat en er een heel
enge figuur uit komt, schrikken de
kinderen zich een hoedje. „Aahh,
help!"
De tocht gaat verder, langs vuur-
korven, langs heksen maar ook
Spoken proberen kinderen angst aan te jagen tijdens de griezeltocht bij
Renesse. foto Dirk-Jan Cjeltema
langs vriendelijke elfen. „Kom
maar hier. Ga hier maar heen, nu
is het niet meer eng." Het is een lo
ze belofte, want het venijn van de
ze griezeltocht zit in de staart.
Op het duinpad, vlak voor het ein
de lopen de kinderen in een fuik
van enge geesten en spoken. Figu
ren die in het pikkedonker tegen
hen aanbotsen, geesten met fladde
rende lakens en een eng creatuur
dat met een motorkettingzaag niet
alleen veel herrie maakt maar ook
iedereen de stuipen op het lijf
jaagt door langs de kinderen te
sluipen met schijnaanvallen.
Als troost zit de Kerstman aan het
einde van de tocht de kinderen op
te wachten met een grote schaal
met spekkies. „Wie heeft er zin in
warme chocolademelk?", roept
een vader.
door Nadia Berkelder
VLISSINGEN - De coalitievorming in
Vlissingen is mislukt. Formateur
Els Kuijper zal na het afhaken van
de Partij Souburg Ritthem (PSR)
andere partijen moeten vragen
om te onderhandelen over de vor
ming van een nieuw dagelijks ge
meentebestuur. Zonder de PSR
heeft de combinatie van PvdA,
WD en Lokale Partij Vlissingen
geen meerderheid.
De Souburgers haakten af omdat
de andere fracties niet akkoord gin
gen met de herbenoeming van
PSR-wethouder Ton Croné uit Brij-
dorpe. De PSR wilde dat de beslis
sing over het al dan niet herbenoe
men van Croné af zou hangen van
de uitkomst van het rapport over
de bestuurscrisis. Dat rapport ver
schijnt in januari. „Hierover be
stond geen overeenstemming",
meldt de fractie onderkoeld in een
persbericht.
