Twee kroketten voor een kwartje
De Lijser moet lang
Amazone Imke Kort blijft
concurrentie voor in Stal de Kroo
Schaakvereniging
Middelburg viert
honderdjarig bestaan
Veertienjarige rijdster
van Weelruiters wint
klasse M.
Melker uit Cadzand
heeft in 2007 succes op
concours Orleans.
36 Dinsdag 11 december 2007 PZC
W
Een foto uit 1947 van het bestuur van schaakvereniging Middelburg en het bestuur van de nationale schaakbond KNSB. bij het 40-jarige bestaan. Van
links naar rechts: Zittersteyn (voorzitter van de schaakbond), Woudstra (secretaris Middelburg), De Kleyne (penningmeester Middelburg), drs. Scheltens,
voorzitter Middelburg, De Graaf, oud-voorzitter Middelburg, onbekend, Strooband (bestuurslid Middelburg), Eggink (bestuurslid KNSB). Staand: onbe
kend, Van der Harst (bestuurslid Middelburg), onbekend. foto schaakvereniging Middelburg
door Koen de Vries
VLISSINGEN - De Middelburgse
schaakvereniging bestaat vrijdag
precies honderd jaar. Dat de club
op 14 december 1907 in een zaaltje
boven restaurant De Zon in de
Lange Noordstraat werd opgericht,
is nog wel bekend. Maar tal van an
dere details uit de verre historie
van de sv Middelburg zijn voor
eeuwig in de vergetelheid verdwe
nen. Het bombardement van 17
mei 1940 heeft nagenoeg alle ar
chiefstukken vernietigd.
Wie in de historie van de roem
ruchte schaakclub wil duiken,
heeft dus weinig aanknopingspun
ten. Uit een bewaardgebleven toe
spraak bij het 25-jarig bestaan van
voorzitter dr. L.A.J. Burgersdijk
blijkt dat de club bij de oprichting
dertien leden telde, die elk 1,50 gul
den contributie per jaar afdroegen.
Ze speelden in de eerste jaren ten
huize van het lid Kindermann in
de Sint Jansstraat H 199.
Later kwamen tal van wereldtop
pers naar Middelburgse voor een
simultaan. Marshall, Capablanca,
Reti, Aljechin en Lasker speelden
bijna allemaal in een zaal in café
Sint Joris.
Iemand die nog veel weet, is Si
mon Sanders, de 85-jarige Middel
burger die in februari volgend jaar
zeventig jaar lid is van de club. De
voormalige herenkapper heeft in
de bovenkamer heel veel op orde
en schaakt nog op hoog niveau.
Sanders werd in 1938 lid, net na de
WK-match tussen Aljechin en de
Nederlander Max Euwe. Die wed
strijd had heel wat om het lijf. „Ra
dioprogramma's werden onderbro
ken als er weer wat zetten waren
gedaan", herinnert Sanders zich.
„Niet alleen wij speelden de par
tijen thuis mee, heel Nederland
deed dat zo'n beetje."
In die tijd was Middelburg een ver
eniging van vooraanstaande bur
gers en was er dus ballotage. Si
mon Sanders kwam er, hoewel net
kapper geworden, makkelijk door
heen. „Misschien omdat mijn va
der al lid was", vermoedt hij nu.
Veel moeilijker ging het jaren eer
der met ene Strooband. Hij kon
goed schaken, maar was slechts
kleermaker. De bewoner van de
Vlissingseweg moest het bestuur
eerst overtuigen van zijn kwalitei
ten door tegen de twee beste spe
lers van de club te spelen. Hij ver
sloeg ze allebei.
Dat hij goed was, herinnert San
ders zich nog wel. „Strooband was
de beste van de club. Maar toen hij
ouder werd, heb ik hem overvleu
geld." Twee bekers tussen de vele
trofeeën in de woonkamer van
zijn flat zijn daarvan de getuigen.
Sanders werd tussen 1963 en 1973
zeven keer clubkampioen. Voor de
periode-Strooband waren de he
ren Heemskerk (Tweede Kamerlid
voor de ARP) en Orbaan (later in
ternationaal arbiter) de te kloppen
mannen. Nadien namen de gebroe
ders De Wolf Cor Jansen, René
Tiggelman en Hans Groffen de he
gemonie over.
Het is opmerkelijk hoe goed San
ders zich de locaties herinnert
waar in de loop der jaren gespeeld
werd. Voor de oorlog schaakte
Middelburg in café De Eendracht
op de Markt. De locatie was uitge
kozen omdat het als eerste café
van Middelburg centraal ver
warmd was. Toen de stad plat lag
na het Duitse bombardement, ver
plaatste het gezelschap zich naar
een noodgebouw op het Dam
plein. Veel tijd om te schaken was
er niet. Om tien uur ging de avond
klok in en moest je thuis zijn.
„Voor mij was de tijd van De Een
dracht de mooiste van allemaal",
zegt Sanders. „Het was er altijd ver
schrikkelijk gezellig en als de zaak
Simon Sanders: 'Voor mij
was de tijd van
De Eendracht de mooiste'
om twaalf uur dicht ging, gingen
we vaak om een kroketje in de au
tomatiek van Wetering in De Gra
venstraat. Twee voor een kwartje."
Na de oorlog speelde de club in
De Nieuwe Doelen aan de Loska-
de, het Schuttershof (Achter de
Houttuinen), het CNV-gebouw in
de Singelstraat, De Gouden Poorte
in de Wagenaarstraat, het later af
gebrande hotel Pax op de hoek
van de Stationsstraat en de Blau-
wedijk, een zaaltje in het Rogge
veenhuis aan de Noordsingel, in
de Schakel aan de Bachten Steene
en uiteindelijk in het Ontmoetings
centrum Dauwendaele, waar vrij
dag het eeuwfeest gevierd wordt.
In het Schuttershof vierde de
schaakclub het veertigjarig bestaan
met een simultaan tegen wereld
kampioen Euwe. „Een heel vrien
delijke man", herinnert Sanders
zich. „Normaal gesproken moet je
een zet doen als hij aan je bord
staat, maar van hem mocht je
soms een rondje overslaan. Ik
hield het het langste vol van alle
maal, maar verloos desondanks
kansloos."
Sanders schaakt nog iedere vrijdag
bij Middelburg, dat iets meer dan
zestig leden heeft. Iemand van de
club haalt en brengt hem dan. Hij
geniet nog steeds van het spel. Hij
is zelfs nog steeds verslaafd, zegt
hij. „Van computers weet ik niks,
maar ik speel nog wel veel tegen
mijn schaakcomputertje. Hij heeft
negen niveaus en op niveau vier
en vijf zijn we aan elkaar ge
waagd."
Lichamelijk gaat het hem niet zo
goed meer. „Ik adviseer mensen
zo ongezond mogelijk te leven",
zegt Sanders met een serieuze on
dertoon. „Dan hoef je al die kwa
len die ik heb niet mee te maken.
Nee, het geheugen is het enige dat
nog goed is."
Toch hoopt Sanders februari vol
gend jaar in elk geval te halen,
want dan is hij zeventig jaar lid. In
zijn prijzenkast staat nog een her
innering van tien jaar geleden.
Een schaaltje met inscriptie: Si
mon Sanders zestig jaar lid van sv
Middelburg. Dat smaakt naar
meer.
Middelburg heeft een uitgebreid program
ma voor de jubileumviering vrijdag in het
ontmoetingscentrum Dauwendaele. Van
16.00 uur tot 17.30 uur is het receptie.
Van 17.45 uur tot 19.15 uur volgt een di
ner, waarna van 19.30 uur tot 20.30 uur
de Schotse grootmeester Paul Motwani
een schaakpraatje houdt. Van 21.00 uur
tot 24.00 uur geeft hij een simultaan, waar
na er nog tijd is voor een feestje.
door Lucien Roelandt
NIEUW- EN SINT JOOSLAND - Alleen
Imke Kort bleek zondag in de
springwedstrijd van Stal de Kroo
in staat de Brabantse hegemonie
te doorbreken. In de klasse M toon
de de veertienjarige amazone met
Loday onder het zadel de beste. In
de klasse Z werd de overwinning
een prooi voor .de Brabander Pa
trick Lemmen met Arthur. En
Brian Kommers uit Hoogerheide
eiste met Ego in de klasse L het
oranje erelint op.
Met Patric Lemmen en Michelle
Everste in de barrage van de klasse
Z werd de strijd om de overwin
ning een echte strijd tussen Bra
bant en Zeeland. Die besliste Pa
trick Lemmen overtuigend in zijn
voordeel. Hij stuurde de Concor-
de-zoon Arthur in 38,65 seconden
foutloos naar de finish. Ook Evert-
se hield met Uzelma het strafblad
blank, maar de combinatie uit
Nieuw- en Sint Joosland kwam
ruim een tel tekort om de Brander
naar de tweede stek te verwijzen.
Imke Kort kreeg in de klasse M de
overwinning niet cadeau. Zeven
deelnemers plaatsten zich voor de
beslissende ronde, onder wie de in
ternational Tim Franssen en de
routiniers Johan Kerstens en San
dy den Exter. In de barrage stuur
de Kort de ruin Loday in 39,25 se
conden foutloos rond en hij was
daarmee een fractie sneller dan Jo
han Kerstens uit het Brabantse
Heerle. Sandy den Exter leek als
nog de pret voor Imke Kort te be
derven. De routinier uit Kortgene
bleek met Knape Houts Bomba
ruim sneller dan Kort, maar een
pechfoutje wierp de combinatie te
rug naar de vierde stek.
Met zestig combinaties was de klas
se L het drukst bezet. Met vijftien
combinaties in de barrage bleek de
ze klasse ook kwalitatief goed.
Brian Kommers, pas dertien, won
daarin met Ego.
door Fred Rabout
CADZAND - De 25e augustus van
2007 zal Rinus de Lijser uit
Cadzand niet vlug vergeten. Van
over 'de Die' recht uit 'het Gat'
kwamen twee jonge blauwe
doffers richting Cadzand, zoals de
duivenmelkers de ideale vluchtlijn
noemen. Dat het twee vroege finis
hers waren, besefte de 53-jarige
duivenliefhebber meteen.
Daarna begon het lange wachten.
Zouden er nog snellere duiven
zijn in de provincie? Drie weken
eerder, op het concours vanuit
Chantilly, was hem dat al overko
men. Toen kwam op het allerlaat
ste moment vanuit West-Souburg
het bericht, dat er daar bij Hans
Daane een duif was geklokt die
nog sneller had gevlogen dan de
duif van De Lijser. En dat terwijl
de Zeeuws-Vlaming al genoeg op
de tweede en derde plaats was
geëindigd, maar de hoofdprijs was
er nog nooit bij.
Op 25 augustus veranderde dat. Er
kwamen geen vroegere meldingen
binnen in Zeeland: hij pakte dus
de eerste twee provinciaal op het
concours vanuit Orleans. Dat re
sultaat droeg bij aan zijn provin
ciale midfondtitel voor jonge dui
ven.
Rinus de Lijser kende al met al
een goed seizoen. Zeker met de
jonge duiven, maar ook met de
