'De tragiek van de suïcidaliteit is de tragiek van het leven' 0mÊ 11 ~wf r-r-J \S Martijn Bool, onderzoeker Trimbos Instituut PZC Dinsdag 11 december 2007 TJ" edereen die dit hoort ver- B klaart me voor gek, maar ik Iwil dood. Omdat ik de pijn, het verdriet en alle andere za ken niet meer aankan. Ik wil weten hoe ik rustig kan inslapen." De website gratisadviseurs.nl staat vol met vragen van mensen die uit het le ven willen stappen. „Hoeveel insuline moet ik spuiten om niet meer wakker te worden?" Vorig jaar pleegden in ons land 1524 mensen zelfmoord. Na lange tijd van daling is dit aantal de laatste jaren sta biel. Dat betekent niet dat er een onder grens bereikt is; dat deze groep niet te helpen zou zijn, zegt Martijn Bool van het Trimbos Instituut, het kennisinsti tuut dat zich onder meer richt op gees telijke gezondheidszorg. Hij is project leider van het vrijdag aan de Tweede Kamer aangeboden rapport Verminde ren van suïcidaliteit, waarin wordt ge pleit voor meer preventie op het gebied van zelfdoding. Als alle adviezen in het rapport worden opgevolgd dan is het aantal zelfdodingen in vijfjaar tijd te rug te brengen met 10 procent, zo is het streven. „Dan zijn er misschien wel me thoden en medicijnen op de markt die het cijfer nog verder naar beneden kun nen krijgen", zegt Bool. Zelfdoding is een ingewikkeld onder werp. „Aan de suïcide gaat meestal een lang proces vooraf, maar de daad kan toch impulsief zijn. Het is daarom effec tief gebleken de toegang te beperken tot middelen om zelfmoord te plegen", weet Bool. 'Gevaarlijke' medicijnen minder makkelijk of in kleine hoeveel heden verstrekken, kan helpen; net als hoogtes afschermen tegen mensen die willen springen. „Wat dat betreft, is het een nadeel dat ons land over zo'n fijn mazig spoorwegennet beschikt. Al die sporen kun je niet beveiligen." Bool benadrukt dat veel mensen van hun zelfmoord ideeën zijn af te helpen. Na twee jaar behandeling wil zo'n 60 procent van de suïcidalen niet meer dood. Waar het om gaat, is dat de over heid een duidelijke regierol op zich neemt, zo staat in het Trimbosrapport. „Net als bij het vergroten van de ver keersveiligheid is het belangrijk dat alle overheden en disciplines samenwer ken. Ook een sector als onderwijs." Met meer gerichte zorg en door men sen die met zelfmoordplannen rondlo pen beter te herkennen en te begelei den, zijn er levens te redden. Ad Kerkhof, hoogleraar klinische psy chologie en suïcidepreventie, put moed uit de halvering van het aantal zelfdo dingen bij ouderen in Nederland de voorbije decennia. „Als je naar de abso lute getallen kijkt, dan komen de mees te zelfdodingen op dit moment voor bij mannen tussen de 30 en 50 jaar. Kijk je naar het aantal pogingen per 100.000 inwoners, dan blijkt dat nog steeds de ouderen van boven de 60 het meest suï cidaal zijn. Deze groep heeft vaker te maken met tegenslag in het leven. Dat het aantal zelfdodingen in deze groep fors is gedaald, komt doordat er veel meer aandacht is gekomen voor het her kennen van depressies bij ouderen. De zorg voor deze groep is sterk verbeterd. Net als hun levensomstandigheden, ook sociaal." Lang is in Nederland zelfdoding een ta boe geweest. „Er was zelfs een tijd waar in werd gedacht dat mensen die er een einde aan maakten, dat vooral zelf moesten weten. Alsof het altijd een ra tionele keus is die die mensen kunnen maken", aldus Kerkhof Het blijft hoe dan ook een moeilijk on derwerp, zegt onderzoeker Bool. „Ie mand die in een ziekenhuis bijkomt van een mislukte poging heeft veel schaamte. Ze praten er niet graag over. Ziekenhuizen kennen richtlijnen hoe ze met deze patiënten moeten omgaan, maar de toepassing kan veel beter." Vergeleken met andere Euro pese landen is het aantal zelfdodingen in Nederland laag. „Leg aan een buiten staander uit hoe de Neder landse samenleving werkt en hij zal concluderen dat het een buitengewoon zorgzame samenleving is", aldus hoog leraar Kerkhof. „Het aantal verenigin gen overstijgt het aantal inwoners. En al die onderlinge verbanden tussen mensen zorgen voor een grote cohesie. Er is veel zorg voor mensen die het moeilijk hebben." Maar de laatste twintig jaar heeft toch juist de individualisering een vlucht ge nomen waardoor die onderlinge ver banden afnamen? Volgens de cijfers én Kerkhof brak die periode al eerder aan. „De suïcidecijfers in Nederland zijn al jaren stabiel. In de jaren zeventig was er een toename die doorliep tót 1984. Op dat hoogtepunt waren er 1.900 zelf dodingen. Het was in die periode dat er sprake was van ontkerkelijking en een soms op hol geslagen individualisering. Mensen waren op zoek naar nieuwe co hesie, naar de nieuwe verhoudingen tussen mannen en vrouwen. Veel meer mensen gingen scheiden." De Europese zelfdodingscijfers lopen flink uiteen. „Er is vooral sprake van een stijging in Rusland en de Baltische staten, landen waarin de sociaal-cultu- reel-politieke situatie instabiel is." Lan den als Italië en Spanje zitten van oudsher Taag'. Dat kan deels ook met religie te maken hebben, aldus Kerkhof „Over het algemeen geldt dat bij reli gies die sterk hiërarchisch ingericht zijn, er minder sprake is van suïcide. Daar is minder ruimte voor een eigen invulling van het geloof" Kort gezegd: hoe meer ruimte er is voor zelfreflectie en twijfel over het leven, hoe groter het aantal zelfdodingen. „Je ziet ook dat het cijfer doorgaans hoger ligt in gebieden waar meer mensen met een hoger op leidingsniveau wonen." Ierland is volgens Kerkhof het Europe se land bij uitstek waar het aantal zelf dodingen snel stijgt. Lang was het cijfer daar stabiel. „Die toename is waar schijnlijk terug te voeren op ontkerkelij king en de snel toegenomen welvaart. Zowel bij een grote groei van welvaart als een daling worden de vanzelfspre kende verhoudingen tussen mensen in een samenleving instabieler. Het toe komstperspectief verandert. En zelfdo ding heeft altijd met toekomstperspec tief te maken." Het aantal mensen dat vorig jaar in Ne derland in het ziekenhuis belandde na een mislukte zelfmoordpoging, zo'n 14.000, staat in schril contrast met de hoeveelheid mensen die succesvol een eind maakt aan zijn of haar leven. „In die 14.000 zijn ook de mensen meege teld die zichzelf'slechts' verminken. Maar het blijkt dat ook zij veelal een suï cidale houding hebben", zegt Bool. Feit is dat veel mensen die een poging doen niet echt dood willen: „Ik zou het een schreeuw om hulp willen noemen." Daar tegenover staan mensen die echt niet geholpen willen worden. „De tra giek van suïcidaliteit is de tragiek van het leven. Daar kun je niet omheen." Hoe dan ook, gratisadviseurs.nl biedt geen helpende hand. „Ik kan om ethische redenen niet zeggen hoe je zelfmoord moet plegen", antwoordt Brigitte Schrijvers, eigenaar van de site. „Maar het is altijd pijnlijk. Er bestaat geen manier om rustig, pijnloos en zacht in te slapen bij een zelfmoord." Zelfdodingen Aantal zelfdodingen per 100.000 inwoners in Nederland van 15 jaar en ouder. Wijze van zelfdodingen Totaal aantal zelfdodingen in 2006:1.524 Ophangen/verwurgen 111111 n i j M n 1111111111 j 1111111111111111111 i i n 111111111111111 n 11ii niiiiii iu i 1910 1920 1930 1940 1950 1960 1970 1980 1990 2000 Zelfdodingen per provincie Aantal zelfdodingen per provincie per 100.000 inwoners in 2005. Medicijnen en/of alcohol Voortrein of metro Springen van hoogte Verdrinken Overige wijze van zelfdoding J 10 f 8 10 12 f 11 ::JD/bron: CBS

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2007 | | pagina 11