Maxi: Mini
Cooper S Clubman
Chrysler 300C SRT-8: Pimpmobile...
Sterkte
door strijd
onderweg»
Volkswagen Polo
GTI Cup edition
Volkswagen stond aan de wieg van
de GTI-rage die sinds de introduc
tie van de allereerste Golf GTI ei
genlijk nooit meer echt is opgehou
den. Het recept: een niet te groot
(lees: zwaar) autootje met een
krachtige motor in het vooronder-
De eerste Golf was van het formaat
van een moderne Polo. Deze eerste
echt snelle gooi- en smijt Golf had
overigens maar zo'n 110 paarden
krachten. Toen goed het als veel
maar de tijden veranderen. De Cup-
edition die een aantal dagen tot on
ze beschikking stond had er maar
liefst 180 en is daarmee de krachtig
ste Polo die ooit in serieproductie is
geweest.
Dit enorme aantal pk's zorgt voor
een waanzinnig rijgedrag. Snel, op
zwepend maar tegelijkertijd voel de
wegligging die zo solide aanvoelt
datje op rails lijkt te rijden.
Onder de motorkap ligt een opge
fokt motorblok met een cilinderin
houd van 1,8 liter, die wordt be
ademd meteen turbo. Dat betekent
in de praktijk dat deze Polo vanaf
zo'n 2000 toeren per minuut gaat
als de brandweer. De sonore uitlaat-
brom laat absoluut van zich horen,
zeker wanneer de turbo erin komt.
Het is niet alleen genieten qua snel
heid, ook het gehoor komt aan zijn
trekken. Dat geluid heeft op langere
afstanden waarschijnlijk ook wel
een nadeel doordat het dan door
dringend en vermoeiend wordt. De
stoelen zitten wel heel erg fijn, met
hoge zijwangen en bekleed met de
bekende GTI-ruitjesstof die de aller
eerste Golf GTI zo kenmerkte. In
een snelgenomen bocht houden de
stoelen je heel goed op zijn plaats.
Het maakt uiteindelijk allemaal deel
uit van het GTI-gevoel dat je hele
maal hebt als je in deze Polo rijdt...
Heel jammer is wel dat van deze
Cup-edition slechts tien exemplaren
naar ons land kwamen. Maar goed
dat de 'gewone' GTI er nog is... En
die is nog wel voorradig...
Het is de meest maximale onder de
Mini's: de fonkelnieuwe Clubman.
Zeker als je hem neemt in supersnel
le Cooper S variant heb je als het wa
re een sportautootje in de vorm van
een stationcar. En wat voor een sta
tioncar, want op straat verdraait vrij
wel iedereen zijn hoofd. Wat is dit
voor een wonderlijke Mini...
In de praktijk valt het met die wonderlijk
heid aardig mee. Natuurlijk, hij is een flink
stuk langer geworden en dan is er nog die
vreemde 'suïcide door', het kleine portier-
tje rechts achter dat in omgekeerde rich
ting open gaat om achterpassagiers ruimer
baan te geven bij het in- en uitstappen.
Een onverminderd sterk punt bij (ook de
ze) Mini is het design. De wagen lijkt in
hoge mate op de 'oude' Mini en dat geldt
ook al voor de Clubman. Natuurlijk, de
nieuwe versies zijn behoorlijk gegroeid.
Ze ogen breder, langer en hoger maar bo
venal 'vetter' wat ze ook zijn. Ook de
prestaties van de oude kunnen op geen en
kele manier in de schaduw staan van alle
nieuwe exemplaren. Zeker de gereden
Cooper S heeft, ook in Clubman variant,
behoorlijk wat in huis om het erkende
sportwagens behoorlijk lastig te maken.
Dankzij zijn 1.6 liter motor met compres
sor schopt ie het tot een topsnelheid van
wel 225 km/h en een acceleratie van stil
stand naar 100 km/'h in zo'n 7 seconden.
Daarbij is zijn wegligging een voorbeeld
voor andere auto's; Mini's rijden als een
kart over de weg. Ze zijn elke bocht met
meesterschap de baas.
Maar dan de Clubman. Een aantal stijlken
merken is overgenomen uit het oude type.
De twee kleine achterportiertjes bijvoor
beeld. Daar waar een achterklep natuurlijk
veel handiger is, ging ook hier vorm bo
ven functie. Niet zo handig omdat je in je
binnenspiegel steeds tegen de deurstijlen
zit aan te kijken. Niet zo handig dus, wel
geinig. Overigens heeft moeder BMW er
wel voor gekozen deze portiertjes gemak
kelijk te laten openzwaaien door middel
van drukveren. Wie het idee krijgt met
deze Clubman over een volwaardige sta
tioncar te beschikken kan het best eens bij
een dealer gaan kijken en eens een centi
meter langs de vulopening leggen. Het is
en blijft een Mini, en veel meer dan een
echte stationcar krijg je hier een lifestyle-
combi. Het woord lijkt zelfs op deze auto
toegesneden. Veel eerder is het een Mini
in een andere hoedanigheid. Ontzettend
lollig, zeker met de geweldige motor die
voonn ligt. Daarmee beleefje echt wel be
hoorlijk wat lol aan dit karretje.
Die lol heeft echter wel een keerzijde
want wie het prijskaartje bekijkt schrikt
zich rot. Met wat toeters en bellen eraan,
vloog het door De Ondernemer gereden
exemplaar vlot over de 43 mille heen en
dat is toch wel echt een serieuze hap geld.
Wat jammer is, want het is en blijft een
waanzinnig kek karretje.
Hij is al wel even op de markt, de op
het vorige model Mercedes-Benz E-
klasse gebaseerde Chrysler 300C. In
de opmars der pk-beulen doet ook
Chrysler een forse duit in het zakje
met de introductie van de SRT-8.
Amerikanen vinden cilinderinhoud be
langrijker dan waar elders ter wereld. Dat
is aan deze SRT-8 te merken. Maar liefst
6,1 liter meet de inhoud van zijn cilinders;
en 425 paardenkrachten is ook al niet iets
om je voor te schamen. Deze HEMI V8
motor is zelfs de snelste die ooit door Ch
rysler werd gebouwd. Beroer het gaspe
daal licht en je weet waarom. Deze bulle
bak, die overigens ook verbazend gemak
kelijk te temmen is, kun je in 5 seconden
naar 100 km/h jagen. Ogenschijnlijk zijn
er weinig veranderingen aan de koets te
zien; dat maakt een stoplichtsprint met een
Porsche natuurlijk tot een genoegen...
De toch al imposante motor met een in
houd van 5,7 liter werd door Chryslers
Street Racing Technology-afdeling opge-
pimpt tot de respectabele inhoud die hij
nu heeft. Uiterlijke verschillen zijn er, zij
het subtiel. Er is een iets andere grille ge
plaatst maar het meest in het oog lopend is
het minieme spoilertje dat toch voor bijna
40 procent extra neerwaartse druk zorgt.
Ook de voorspoiler werd wat aangepakt
en wat dieper naar beneden getrokken. De
vering bleef onverkort supercomfortabel
en dat is eigenlijk het grootste wonder aan
deze SRT-8. Deze supercar, alleen op spe
ciale bestelling leverbaar, is supersnel maar
hij verloochent daarbij zijn typisch Ameri
kaanse comfortkarakter niet. Een heel
merkwaardige combinatie die je zelden te
genkomt. Meestal zijn dit soort bloedsnel-
le auto's plankhard geveerd. Deze Chrysler
leert dat het niet altijd noodzakelijk is.
Deze SRT-8 is een heerlijke auto om mee
onderweg te zijn. De enorme cilinderin
houd heeft echter natuurlijk ook een keer
zijde. Je wordt namelijk heel snel de beste
maatjes met je pomphouder. Wie de auto
rijdt voor wat ie waard is komt gemakke
lijk op 1:5 uit, en dan moetje niet teveel
stadsritten hebben... Met de huidige
brandstofprijzen is het niet iets om vrolijk
van te worden.
Deze speciale versie van de 300C kost
83.600 euro, inclusief BTW.
