Agenda
Het lijkt de bijbel wel, trouwens.
En inderdaad, theater is
voor mij dikwijls een bijbel
Handtekening en 'iets lekkers' van Francine
Iets belangrijks natuurlijk. Dat
PZC Maandag 3 december 2007 I 21
AGENDA
OP PAD
Ijsbaan
In de Zeelandhallen kan dagelijks tot en
met de eerste week van januari worden
geschaatst.
Goes, Zeelandhallen, 15-22 uur
Dramaturgie
Alex Mallems, artistiek leider van het Zee
land Nazomerfestival en Productiehuis
Zeelandia, verzorgt een inleiding over dra
maturgie.
Middelburg, studio Scoop, 20.00 uur
MUZIEK
Messiah van Handel
FILM
BERGEN OP ZOOM
Cinem'actueel, Beowulf: 20.00 uur; Ame
rican Gangster: 20.00 uur; Alles is liefde:
20.00 uur; Vidange perdue: 20.30 uur;
MIDDELBURG
Schuttershof, Becoming Jane: 20.00 uur;
OOSTBURG
Ledeltheater, Copying Beethoven: 20.00
uur;
TERNEUZEN
Merral, Alles is liefde: 20.00 uur; Ameri
can Gangster: 20.00 uur; Beowulf: 20.15
uur;
VLISSINGEN
CineCity, Eastern Promises: 22.00 uur;
Hitman: 19.15 en 22.00 uur; Kapitein
Rob en het geheim van professor Lupar-
Concert door Amadeus - Pools Radio Or
kest, solisten en koor Ave Sol uit Riga
o.l.v. Agniezka Duczmal.
Antwerpen, Koningin Elisabethzaal 20.00
uur
THEATER
De Vliegende Panters
Cabaretvoorstelling in het kader Cabaret
ten - herfst 2007.
Gent, Capitole 20.00 uur
Mijn kleine oorlog
Verhaal van een idealist, verteld door Ti
ne Ruysschaert en Jo Decaluwe.
Gent, Tinnenpot, 20.00 uur
meer agendanieuws op www.pzc.nl
di: 13.45, 16.15, 19.00 uur; Alles is lief
de: 16.00,19.00 en 21.45 uur; American
Gangster: 19.00 en 22.00 uur; Atone
ment: 13.45 en 19.30 uur; Bee Movie:
22.00 uur; Beowulf: 16.15, 19.15 en
22.00 uur; Lions for Lambs: 19.45 uur;
Michael Clayton: 16.15 uur; Plop en de
pinguin: 14.00 uur; De scheepsjongens
van de Bontekoe: 13.45 en 16.30 uur; Su-
perbad: 22.00 uur; Surfs Up: 14.00 uur;
The Heartbreak Kid: 16.30 uur; Timboek-
toe: 13.45 uur; Waar is het paard van Sin
terklaas: 14.00 en 16.15 uur;
8B|j
,/A
Arjan Ederveen in Kapitein Rob
MIDDELBURG - Ruim tachtig fans kregen gisteren in
boekhandel De Drukkerij in Middelburg persoonlijke
aandacht, een handtekening en 'iets lekkers' van jeugd
boekenschrijfster Francine Oomen. Dat lekkers zat vast
geknoopt aan een mooi roze vriendschapsbandje.
Oomen kent haar publiek. „Dat loopt uiteen van negen
tot vijftien jaar, met een piek bij twaalf- tot dertienjari
gen." Jongens waren gisteren in geen velden of wegen
te bekennen. Ze lezen haar boeken wel, maar stiekem.
„Ik weet dat broertjes de boeken van hun zussen lenen.
Maar ze komen er niet voor uit, want jongens vinden le
zen niet cool." Aan de thema's (zoals piercings, graffiti
en puberteit) kan het niet liggen. Die zijn volgens de
schrijfster ook voor jongens interessant. Francine
Oomens grote doorbraak kwam met de Hoe overleef
ik-serie. Daarvan torsten haar bewonderaars soms hele
stapels mee. Al die boeken werden geduldig voorzien
van een boodschap van de schrijfster. Op allerlei bran
dende vragen had ze een leuk antwoord. Zo bekende
Francine aan twee meiden dat haar eigen zonen (16 en
20) nooit iets van hun moeder lezen. „Vijf euro als je
een boek van mij leest", probeerde ze ooit bij de jong
ste. „Hij had één hoofdstuk gelezen en zei: 'Hou die vijf
euro maar'." foto Lex de Meester
NADER BESCHOUWD
door Willem Nijssen
Eigenlijk zou een mens in staat moe
ten zijn telkens weer alles met
nieuwe ogen te gaan zien. Ik pro
beer dat ook wel, zeker als criticus.
Maar er sluipt toch van alles naar binnen,
wat die verse blik sterk bemoeilijkt. Ver
wachtingen. Vergelijkingen. Met vorige ke
ren of met anderen. Een deel van het vak,
misschien? Om Youp van 't Hek te verge
lijken met Bert Visscher? Onmogelijk, in
dit geval, dus extremen helpen je tenmin
ste nog een beetje. En wat ook helpt, is
een hele tijd iets niet ervaren. Zo had ik
al heel lang geen kleinkunst meer gezien,
en dat frist de blik inderdaad een beetje
op.
Kleinkunst, daarmee bedoel ik nu de 'lied
jesprogramma's'. Zangers of zangeressen,
die 'liedjes met inhoud' brengen en die
aan elkaar praten met teksten van een
meer of minder wijsgerige allure. Een de
finitie die vast en zeker niet in de Van Da-
Ie staat, en waar ik misschien volgende
week al weer spijt van heb. Maar zo onge
veer mag je de essentie van Niet van giste
ren van Mylène d'Anjou toch wel samen
vatten. Afgelopen vrijdag stond ze in het
Scheldetheater in Terneuzen, met een
van de allerlaatste voorstellingen. Vanaf
maart 2008 gaat ze, naar verluidt toeren
met haar allernieuwste programma.
Tien jaar is Mylène d'Anjou nu bezig, en
dit is al haar zevende programma. Ik heb
haar nog niet zo vaak gezien, en - zoals ge
zegd - sowieso géén soortgelijk program
ma in de afgelopen drie jaar. Om allerlei
redenen. Goeie redenen, dat wel, maar je
kunt natuurlijk niet ontkennen, dat de be
hoefte eraan dan wel niet zo hunkerend
geweest zal zijn. En dat klopt. (Ik ben
trouwens wel benieuwd, of dat voor ande
re mensen anders is.) Als ik moet kiezen,
zo merk ik bij mezelf, dan kies ik telkens
weer voor theater - en dat mag ruim zijn,
kleinkunst mag daar ook onder vallen -
dat mij raakt in mijn emoties of dat mij
plots iets doet beseffen.
het daar of daar om draait in het leven.
Dat dit of dat inderdaad zus of zo is. Voor
beeldje: deze week ga ik naar King Lear.
Eén van mijn lievelingsstukken. Omdat
dit stuk mij telkens weer doet beseffen
dat veel van wat doorgaat voor liefde, in
feite eigenliefde is. En dat je - zoals Lear -
soms veel moet verliezen om dat éne dan
ten slotte toch te vinden. Ik weet dat met
mijn verstand, maar de rest van mij ver
geet dat elke keer weer. Gemakshalve mis
schien, want wie heeft er nu zin om véél
te verliezen om dat éne te vinden. Het
lijkt de bijbel wel, trouwens. En inder
daad, theater is voor mij vaak een bijbel.
Mylène d'Anjou.
Terug naar Mylène d'Anjou en haar voor
stelling. Waarschijnlijk is de belangrijkste
component daarvan het lied. Daarvan
wordt dan een cd uitgebracht (nét uit),
en niet van de verbindende teksten. Toch
doet ze daarin iets, wat mij van alle ver
bindende praatjes misschien nog het
meest bevalt: ze gaat in (vraag)gesprek
met haar publiek. Eén van haar rode dra
den is 'geboren worden zonder dat je er
om gevraagd hebt', een andere het
'vrouw zijn', het 'moeder zijn'. De link
tussen de twee: het 'gaan van je weg', je
éigen weg wel te verstaan. En ze doet dat
goed, ze draait de soms verrassende ant
woorden toch in de richting die ze wil
gaan. Je krijgt echt wel het gevoel dat
Mylène een authentieke vrouw is. En dat
komt uiteraard haar liedjes ten goede. Je
luistert nu eenmaal liever en beter naar
een authentiek persoon.
„Een luchtige stoomcursus in het volgen
foto Rene van der Hulst
van de stem van je hart", las ik ergens op
het internet over haar programma. Som
mige liedjes getuigen ook daarvan. Het
zijn mooie nummers, divers van stijl, van
jazzy naar Schlager. Soepel gezongen met
mooie, krachtige stem, die een groot be
reik heeft. Een plezier om naar te luiste
ren, al geldt voor mij wel dat er achteraf
niet zo heel veel 'bijbels' blijft hangen.
Geen schok van herkenning, geen diepe
inzichten verworven. Dat was misschien
ook niet de bedoeling.
Deze week
Ik ga dus naar King Lear, woensdag in de
Stadsschouwburg in Middelburg. Het
'waarom' heb ik hierboven al verklaard.
Dat het om een eigentijdse vertaling en
enscenering gaat, is niet meer dan nieuws
gierig makende bijzaak.
Reageren kan via: willem.nijssen@jubii.nl
