2i reizen
B
rtf
ff
j^ii reizen@wegener.nl
024-3650360
PZC
Zaterdag 1 december 2007
Boven: Genieten van het uitzicht op de jungle. Onder: Moskee in de hoofdstad.
foto's
Thijs Heslenfeld Aan groen geen gebrek in Brunei.
de ongelijk verdeelde rijkdom geen
bron van jaloezie en onvrede on
der de bevolking en dat heeft waar
schijnlijk te maken met het feit dat
de sultan deelt. Oké, de hele fami
lie woont in paleizen en het is een
en al goud wat er blinkt, maar de
370.000 Bruneiers profiteren ook
van de rijkdom. Er is gratis onder
wijs en gezondheidszorg. Als je
voor de overheid werkt, krijg je
een prima huis, inkomstenbelas
ting bestaat hier niet.
Nadeel van al die oliedollars is on
vermijdelijk dat de bevolking lui is
geworden. Bruneiers willen het
liefst bij de overheid werken. Maar
liefst 6o procent van de bevolking
is ambtenaar en ondernemers zijn
hier zeldzaam. Om het vuile werk
op te knappen (bouw, wegwerk,
schoonmaak) zijn er vele tiendui
zenden gastarbeiders in Brunei. Je
merkt het al als je in de rij staat bij
de douane: de Indonesiërs, Ma-
leiers, Indiërs en Bengalezen wach
ten geduldig op hun beurt. Ze heb
ben grote mappen met longfoto's
onder de arm, want in Brunei zor
gen ze ervoor dat' alleen gezonde
gastarbeiders het land in komen.
Een aids-test is ook verplicht.
Het best bewaarde geheim van
Brunei is de jungle. Borneo staat
bekend om zijn woeste en onont
gonnen jungle, maar die dagen lij
ken bijna voorbij. Zowel in het Ma
leisische als het Indonesische deel
is de kaalslag in volle gang. Maar in
Brunei is eigenlijk nooit commer
cieel een boom gekapt. Ze hadden
toch geld genoeg. Dus is het Ulu
Temburong National Park een
must voor elke natuurliefhebber.
Ie verblijft hier in keurig verzorgde
accommodaties en het is maar een
paar uur reizen naar het midden
van het oerwoud. Er zijn slangen
en reusachtige bosmieren met gro
te kaken. Maar de gids weet: die
slang is niet giftig en die enorme
mier kun je gewoon oppakken,
want het is helemaal geen mier.
Dode bladeren blijken vlinders, do
de takjes wandelen opeens weg en
als je een jonge hond hoort blaf
fen, is het waarschijnlijk een gek
ko. Of een blaffend hert natuurlijk,
want die heb je ook nog. 's Nachts
komt er een hele batterij motten
op het tl-licht af Sommige motten
zijn zo groot als mijn hand.
De echte topattractie van dit park
zijn de drie uitkijktorens die je tot
boven het dichte bladerdek van de
jungle brengen. Hier sta ik om
kwart voor zes 's ochtends, hele
maal alleen, op 40 meter hoogte.
In het oosten begint de lucht iets
te verkleuren en het lawaai uit het
dichte bladerdek neemt verder toe.
Dichte mistflarden bewegen zich
door de boomtoppen, waardoor
het landschap er steeds weer an
ders uitziet. Ook de kleuren veran
deren naarmate de zon hoger
komt.
De ene na de andere vogelsoort
ontwaakt en begint te roepen. Gro
te motten fladderen voorbij en ik
zie de eerste vlinders. Dan is er op
eens geritsel. Een lange, harige arm
komt uit het groen tevoorschijn en
rukt in een snelle greep een hand
vol frisgroene bladeren los. Verder
op nog één. Dan verschijnt er een
hoofd in beeld. Een paar nieuwsgie
rige ogen nemen me even op. Dan
gaat de gibbon - want dat is het -
verder met zijn ontbijt. Na een mi
nuut of vijf zijn de lekkerste blaad
jes wel op, dan zwaait de prachtige
aap in drie of vier lome slagen
naar een volgende boom.
Het frustrerende van een jungle-
trek is vaak dat je zo enorm veel
hoort, maar bijna niets ziet. Dat is
hierboven andersom: soms zie ik
al iets voordat ik het hoor! Drie
uur lang geniet ik van het onwerke
lijk mooie uitzicht en het krankzin
nig mooie concert.
www.malaysiaair.com
www.theempirehotel.com
www.tourismbrunei.com
www.exploreborneo.com
www.sheraton.com/utama
Malaysia Airlines heeft
goede verbindingen met
Brunei via Kuala Lumpur.
