Eten en drinken Pom, kousenband en roti van Louise Boer zoekt kaas 20 Donderdag 22 november 2007 PZC ETEN MET PUCK door Puck Kerkhoven Boerenkaasmaker moet alles in zijn eentje doen Gevoel voor traditie is een groot goed in de boerenkaas- wereld. Het is daarom opmerkelijk dat opeens zo veel boeren zoeken naar nieuwe kaasjes. Ze realiseren zich kennelijk dat nieuwe producten nieuwe kansen opleveren. Ruim twee jaar geleden startte de Bond van Boerderijzuiveibe- reiders het project 'Ontwikkeling en afzet van nieuwe, am bachtelijk bereide kaassoorten'. De bond kreeg subsidie van het ministerie van Landbouw en de Europese Unie. Uitgangs punt: Hollandse boerenkaas is een prachtproduct, maar het as sortiment mag breder. Laten we boerenkaasmakers stimuleren buiten bekende kaders te denken en ze intensief begeleiden. Dat konden ze goed gebruiken; je ontwikkelt niet zomaar een nieuw product. Grote producenten en kaasfabrieken hebben daar speciale laboratoria, marketingafdelingen en reclamebu reaus voor. Een boerenkaasmaker moet alles in zijn eentje doen, hooguit met hulp van fa milie en vrienden. Ook promo tie en afzet moet hij vaak zelf re gelen, via de boerderijwinkel of door op de markt te gaan staan. Sommigen leveren aan kaasspe ciaalzaken en de hele moderne hebben zelf een webwinkel. Ik weet niet hoe het u vergaat, maar ik ervaar het predicaat 'boe ren' in relatie tot kaas, als een garantie voor een volle smaak en een eerlijk natuurproduct. Nieuwe boerenkazen: Kaas-a-Rol. Armlange boerenkaasrol van koeienmelk, in natu rel en met een hart van kruiden. Opvallend door zijn vorm en volle smaak. Laat zich mooi in ronde plakken verdelen. Ont wikkeld op Kaas- en Zuivelboerderij Vanelly, Barneveld. Verse zachte geitenkaas. Drie typen: met tuinkruiden, met gedroogde tomaat en basilicum, en naturel. Van Geitenkaas boerderij De Brömmels, Winterswijk. Noordhollandse Messenklever. Zacht, kleverig kaasje van koeienmelk. Formaat van kleine Goudse, maar dan plat. Rijpt van binnenuit, doet qua structuur denken aan Vacherin Mont d'Or. Smaak is vrij hartig en romig zuivelfris. Prima smeerbaar op toast, goed te verwerken in gerechten, maar ook ais dessert kaas. Kaasboerderij Komt en Gaat in Vrede, Middenbeemster. Schapenkaas met zeekraal. Rond, halfhard kaasje van biologi sche rauwe melk van Friese schapen, waarin verse zeekraal is verwerkt. Prachtige aanvullende smaken, perfect van struc tuur en kleur. Schapenboerderij De Zeekraal, Terschelling. Cruquius Chèvre. Ambachtelijk zacht witschimmelkaasje van rauwe geitenmelk uit de Haarlemmermeer. Behoorlijk sterk van smaak, uniek in Nederland. Kaasboerderij Van Dorp, Landgoed De Olmenhorst, Lisserbroek. Olde Terwolde. Droge geitenkaas, doet in vorm en structuur denken aan pecorino of parmezaan. Goed te raspen, droog, pit tig en stevig van smaak met hier en daar een zoutkristal. Geitejoggie. Geitenyoghurt met biogardecultuur in eenper soons 150 mi-kuipjes. Geitenkaasboerderij De Wolf, Terwolde. Poitevine. Droog biologisch geitenkaasje met vleugje honing, gewassen in rode wijn. Vriendelijk, Zuid-Europees van karak ter, ideaal om bij mooi glas wijn aandachtig te proeven. Ont wikkeld door Geitenboerderij Eureka, Woudenberg. Salandèr. Verse boerenroomkaas van rauwe koemelk uit Sal- land. Luchtig en zacht van structuur, romig en friszuur van smaak. Ideaal voor in de keuken, goed te combineren met ver se kruiden. Van Zuivelboerderij De Knapenvelder, Raalte. Er zijn meer nieuwe boerenkaasproducten te verwachten. Zo als van Boerderij Den Hoek (Wilp), dat volop bezig is met ont wikkeling. Ook kijken we uit naar de Zeedijkster Festa, een fe- ta-type biologische schapenkaas van Wieger Kuiken uit Kollu- merpomp (Friesland).Voor adressen van boerderijwinkels en kaasspeciaalzaken: zie www.boerenkaas.nl Hollandse boerenkaas is een prachtproduct, maar het assortiment mag breder.foto Karei de Vos Kousenband met rijst, pom, masala kip, roti, sjoerkoro, moksi alesi. Het zijn stuk voor stuk typisch Surinaamse gerechten. Ze hebben hun roots echter over de hele aardbol. door Puck Kerkhoven foto's Karei de Vos De bevolking van Suri name bestaat uit veel verschillende etni sche groepen, die alle maal hun eigen kook- traditie levend houden. Die unieke mix (moksi), samen met het over vloedige tropische klimaat, maakt de Surinaamse keuken tot één swingend wereldfeest. „Stop een pit, een knol of een zaadje in de Surinaamse grond en het begint te groeien. Alle groen te- en fruitsoorten die je kan ver zinnen, en nog veel meer typisch tropische gewassen waar wij hier nog nooit van hebben gehoord. Al les groeide bij ons in de achter tuin, het hele jaar door", vertelt cu linaire duizendpoot Louise Leenaers, die in 1953 in Paramari bo werd geboren en daar tot haar 13e woonde. „Je hoefde je hand maar uit te strekken en je had een groene mango, een papaja of een limoen", herinnert ze zich. „Courgettes, komkommer, paksoi, pepers, au bergines, die wij boelansjees noem den, uien, knoflook, prei, aardap pelen, kousenband, tomaten, groe ne kruiden, bakbananen, cassave, serreh, dat is citroengras, reuzen- olijven, knippa's, noem maar op. „Ademloos keek ik toe als mijn oma die verse ingrediënten om toverde tot de lekkerste gerechten. Het water loopt me nog in de mond als ik eraan terugdenk! Roti met kip masala, pepre watra (vis soep), pastei, karbonades met ket- japsaus en mijn favoriet: pom." Louise komt uit een typisch Suri naams gezin: een mengelmoes van Hindoestaans, Creools en Javaans. Ze legde haar herinneringen aan de gerechten van haar jeugd on langs vast in haar Modern Suri naams Familiekookboek Pindasoep Roti. De kleuren en geuren spat ten van de pagina's. Ze kookt voor ons in de ruime keu ken van haar boerderij aan de Lin- ge, Surinaams uiteraard, en vertelt ondertussen honderduit over haar geboorteland. „Rund- of varkens vlees aten we niet veel, maar kip en vis des temeer. En rijst hè, die heerlijke geurige Surinaamse rijst, ik neem hier altijd Thaise pandan- rijst, die lijkt er nog het meest op." „Nu kun je hier in Holland ge- Kousenband is langer en sterker van smaak dan Hollandse sperziebonen. woon op de markt bij de tropische kraam bakbananen, kousenband, tamarinde en zoutvlees kopen. En verse madam jeanette, dat hete lampionvormige pepertje dat zo ty perend is voor de Surinaamse keu ken. Toen wij hier pas woonden, was dat er allemaal niet. Ie moest je behelpen met een potje sambal. „Noodgedwongen ging mijn moe der maar Hollands koken. Brrr, bloemkool en spinazie. Nu vind ik het heerlijk, maar toen... Alleen spruitjes en witlof konden me be koren. Ze herinnerden me aan de vaak bittere Surinaamse groenten zoals okra en sopropo." Schaterend: „Ik weet nog dat we de eerste keer vis uit de diepvries aten. We voelden ons net eskimo's in een iglo. We kregen compleet de slappe lach." De Surinaamse keuken is geba seerd op vijf belangrijke bevol kingsgroepen met elk hun eigen smaken en kooktradities. Om te beginnen de oorspronkelijke bewo ners, de indianen, die leefden van wat het regenwoud en de rivieren gaven. Toen de Nederlandse, Spaanse, Engelse en Portugese ko lonisten naar Suriname kwamen en suikerrietplantages aanlegden, hadden ze sterke arbeidskrachten nodig. De slaven, die ze uit Afrika haalden, legden de basis voor een grote Creoolse gemeenschap in Su riname. Ze aten voornamelijk cas save, bakbananen, riviervis en pom, hoewel dat van oorsprong een joods gerecht is. Toen de slavernij in 1863 werd afge schaft, gingen de planters op zoek naar goedkope huurarbeiders. In eerste instantie Chinezen, die sterk vasthielden aan de kookcul- tuur uit hun vaderland (rijst, noe dels, loempia's, garnalen, geroer- bakte groenten). Gebakken banaanreepjes.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2007 | | pagina 20