JÈ
'Mijn laatste sigaar
stak ik op vlak voor
ik werd geopereerd'
v17
PZC Zaterdag 17 november 2007
Aad van Toor:
„De bestralingen
hadden alles in
mijn mond kapot
gemaakt. Alles
smaakte naar
bagger."
ook nog dat het applaus na ons eerste op
treden als muziek in mijn oren klonk."
Met Bas moest hij thuis zo snel mogelijk
meehelpen de kost te verdienen. „Ik werk
te als piccolo in een hotel, in de haven en
in een kiezelfabriek. Ik maakte weken van
negen dagen, want het was alleen maar
werken, eten, paar uur slapen en weer
werken. Zwaar werk, vies werk. Soms
moest ik hele dagen alleen maar stof met
een kruiwagen wegbrengen. Na een hele
dag werken, gooide ik dan thuis effe snel
wat water over mijn hoofd en dan optre
den met Bas. Kwam er na afloop wel eens
iemand naar ons toe, die zei: 'jullie heb
ben toch wel een makkelijk leventje met
twee keer tien minuten optreden'."
Zijn broer spreekt hij nog bijna elke dag.
Vooral door de telefoon. „Toen ik in Ne
derland was voor de bestralingen hebben
we elkaar veel gezien. We hebben ons
huis in Vlaardingen nog aangehouden en
Bas woont daar ook. Met onze stemmen
kun je zeggen dat we op gehoorafstand
van elkaar wonen. Mensen vragen gere
geld 'jullie hebben toch ruzie'? Jöh, daar
word ik zó moe van. We hebben onze ei
gen vrienden en gingen in Nederland ie
der naar ons eigen café, maar we zijn en
blijven broers! We kunnen het met elkaar
aan de stok hebben, maar leggen het altijd
weer bij, meestal binnen tien minuten.
„Toen ik ziek werd, dacht ik dat Bas het
niet serieus nam, maar hij wilde me alleen
maar opvrolijken. Hij was bang dat ik de
moed liet zakken en ik heb dat toen ver
keerd opgevat. Daarom was ik kwaad op
hem, maar dat is allang weer bijgelegd.
„Ik zou niet in deze tijd willen werken.
Het is goed zo. Mijn andere leven is afge
sloten, dat bestaat niet meer. Ik heb mijn
hele leven hard, keihard gewerkt, vaak
niet eens met een low budget maar met
no budget. Ik genoot van de kick, maar de
laatste jaren heb ik door die kanker onder
zulke enorme spanning geleefd, dat ik nu
rust wiL Ik wil genieten, van mijn vrouw,
mijn kinderen, binnenkort van mijn eer
ste kleinkind, van eten, een biertje op z'n
tijd en als het even kan ook van de zon.
Nu leef ik een ander leven, maar wel met
een hoofdletter L."
