Nicolas Sarkozy
Wie zijn er boos?
1 2 I Zaterdag 17 november 2007 PZC
Hyperpresident moet
waar anderen faalc
VERVOERDERS
Werknemers van onder meer SNCF (spoorwegen),
RATP (openbaar vervoer in Parijs), EDF (elektriciteits
bedrijf) en GDF (gasbedrijf) protesteren. Velen heb
ben hun werk neergelegd of gaan dat doen uit pro
test tegen de afschaffing van speciale pensioenrege
lingen. De overheid heeft hun baan altijd beschouwd
als zwaarder dan andere banen, waardoor ze minder
lang hoeven te werken voor ze met pensioen mo
gen. Sarkozy wil dat iedereen veertig jaar werkt en
dan pas afzwaait.
STUDENTEN
Studenten zijn in opstand gekomen tegen de verzelf
standiging van de universiteiten. De regering denkt
dat de universiteiten met meer geld en invloed uit
het bedrijfsleven beter kunnen concurreren met het
buitenland en dat de opleidingen beter aansluiten bij
de arbeidsmarkt. Studenten staken en zijn bang voor
grote niveauverschillen tussen universiteiten, inmen
ging van bedrijven in het onderzoek en hoger in
schrijfgeld. De wet is deze zomer al aangenomen.
LERAREN
Ambtenaren, vooral leraren en personeel van La Pos-
te en France Télécom, demonstreren komende dins
dag voor 'het behoud van de publieke dienstverle
ning'. Ze zijn bang dat banen verdwijnen en dat hun
koopkracht achteruit gaat.
ADVOCATEN
Rechtsambtenaren en advocaten gaan 29 november
de straat op om hun ongenoegen te uiten over de
sluiting van tientallen kleinere rechtbanken. Zij zijn
boos dat de minister van Justitie hen niet heeft be
trokken bij hervorming en vrezen dat burgers zich
minder makkelijk tot een tribunaal kunnen wenden.
Waar stakers decennialang
op steun van het volk
konden rekenen, leiden
hun acties van deze week
tot ergernis. De Fransen
beseffen dat hun land
moet veranderen.
President Sarkozy is voor
hen de man die moet
slagen waar voorgangers
faalden.
door Olivier van Beemen
Tientallen journalisten
omringen een jonge
Nicolas Sarkozy op
het bordes van Matig-
non, de Parijse ambts
zetel van de premier. „De pre
mier heeft besloten het Con
tract voor Deelname aan de Ar
beidsmarkt op te schorten",
zegt de woordvoerder van de re
gering.
Het is maart 1994 en de dertiger
Sarkozy heeft de ondankbare
taak het einde aan te kondigen
van een zoveelste plan om
Frankrijk te redden van massa
werkloosheid. Studenten en
scholieren bereikten het door
hun beoogde resultaat na protes
ten die ruim een maand duur
den.
Het moet een diepe indruk op
Sarkozy gemaakt hebben. Ter
wijl parlementen elders in Euro
pa al sinds de jaren tachtig vaak
zonder grote ophef wetten aan
nemen die de verzorgingsstaat
inkrimpen en de arbeidsmarkt
flexibeler maken, stuit het ene
na het andere hervormingsvoor
stel in Frankrijk op volksprotest,
waarna de regering meestal capi
tuleert. En dat terwijl het land
te kampen heeft met een toren
hoge staatsschuld, een structu
reel hoge werkloosheid en grote
tekorten in de begroting, goed
deels veroorzaakt door het bui
tengewoon genereuze pensioen
en ziektekostenstelsel.
Op het bordes van Matignon
moet het door zijn hoofd zijn ge
schoten. Als hij, Nicolas Sarkozy
die al sinds zijn jeugd president
wil worden, het voor het zeggen
krijgt, gaat het anders.
Sinds precies zes maanden heeft
Sarkozy het voor het zeggen en
veel wijst erop dat het ook an
ders gaat. De huidige president
van de republiek liet er geen
twijfel over bestaan tijdens zijn
campagne: dit is mijn program
ma en dat voer ik uit als u mij
kiest.
Anders dan zijn voorgangers
heeft de 'hyperpresident' zelf de
regie in handen. In Frankrijk
was het de gewoonte dat de pre
sident de grote lijnen uitstip
pelt, terwijl de premier en de
ministers het beleid uitvoeren.
Zo was niet president Jacques
Chirac het voornaamste doelwit
tijdens grote demonstraties in
1995, maar premier Alain Juppé.
President Sarkozy doet alles zelf
De hervormingen van dit jaar
vormen het begin van een serie
veranderingen, die de Franse
verzorgingsstaat betaalbaar moe
ten maken en die de ontspoor
de economie (veel werklozen, la
ge economische groei en koop
kracht) weer op de rails moeten
zetten.
Sarkozy deinst er niet voor te
rug Franse taboes te doorbreken
door zich openlijk te laten inspi
reren door de VS, het land waar
mee veel Fransen een perma
nente haat-liefdeverhouding
hebben. Tijdens een toespraak
vorige week voor het Congres in
Washington sprak hij zijn be
wondering uit voor 'de Ameri
kaanse droom': „Amerika zegt
niet: 'Kom, u zult alles krijgen
wat u nodig hebt'. Amerika
zegt: 'Kom, uw kansen kennen
geen andere beperkingen dan
uw moed en uw talent'." De
Congresleden beloonden hem
met een staande ovatie.
De president wil dat ook in
Frankrijk burgers niet langer al
les van de staat verwachten. Hij
wil geen land waar driekwart
van de studenten droomt van
een baan als ambtenaar, zoals
bleek tijdens de protesten ander
halfjaar geleden tegen - alweer
- een plan tegen jongerenwerk
loosheid, het CPE, dat uiteinde
lijk - alweer - sneuvelde.
Sarkozy hoopt bovendien korte
metten te maken met de vak
bonden, die een beperkt deel
van de Franse werknemers ver-
