Bijna te mooi om
30 Dinsdag 6 november 2007 PZC
Een jaar of vijftig geleden
was inmaken een noodzaak.
De verstandige huisvrouw
weckte het hele jaar door
groenten en fruit, als de
oogst overvloedig was, zo
dat het gezin niet de hele
winter kolen en winterpenen
hoefde te eten. Nodig is het
niet meer, maar er wordt
nog steeds ingemaakt: om
dat het zo leuk en lekker is.
Marleen van de Velde (rechts): „Geweckte bonen zijn gewoon veel lekkerder." Links Cathrien Simons.
„Het 'oude' wecken, puur voor de
noodzaak, dat is verdwenen. Maar
inmaken is terug als hobby. We
zijn nu voorzichtig bezig
'weck-party's' te introduceren,
waarbij je samen kunt uitproberen
hoe dat in zijn werk gaat. Het is
een leuke manier om met voedsel
bezig te zijn. Daarnaast zijn er
groenten die gewoon lekkerder
smaken uit de weck, vooral stevige
Hollandse groenten, zoals die
boontjes. Weck wordt ook gewaar
deerd omdat je bij eigen inmaak
precies weet wat er in die potjes
zit: er zit geen suiker, zout of con
serveringsmiddel in verstopt. Plus,
het ziet er geweldig leuk uit."
Marleens buurvrouw Cathrien
Simons (52) weet nog goed hoe
haar moeder vroeger de visite
trots meetroonde naar 'de tro-
feeënkast'. „Wat Marleen zei over
het gemak, ging zeker ook op voor
het vlees. In november werd ge
slacht. Het vlees werd gebraden en
dan geweckt. Moeder hoefde het
nadien alleen nog maar te verwar
men en het kon op tafel." Ca
thrien strijkt even met haar vinger
over de rand van het weckglas.
„Als kind was dat mijn taak: voor
zichtig controleren of er geen
scherfjes af waren, want dan lukte
het vacuümtrekken niet goed. En
ook de rubber ringen moesten ge
controleerd worden op scheur
tjes."
Wecken was een nauwkeu
rig werkje. Ze herinnert
zich nog dat gezin waar
van de vrouw overleed en dat de
dochters het wecken over moesten
nemen. „Die wisten niet precies
hoe en wat. Een van die meiden
was ongesteld en dan heb je kans
dat het misgaat. Alle conserven
van het varken dat ze dat jaar had
den vetgemest, hebben ze kunnen
weggooien."
door Ondine van der Vleuten
Kijk, daar staan ze: rode
kool en bietjes, peren op
siroop, en natuurlijk de
sperzieboontjes. Die boon
tjes, daar is het Marleen van de Vel
de allemaal om begonnen. „Ik
moest altijd terugdenken aan die
lekkere boontjes
van vroeger. Mijn
oma maakte alles
zeifin. Als ze weer
aan het wecken
was, mocht er nie
mand in de keuken
komen. Geweck
te bonen zijn
gewoon veel lekkerder dan uit de
diepvries, of als pot- of blikgroen-
te. Twintig jaar geleden heb ik bij
de Boerenbond het hele weck-as-
sortiment aangeschaft en ben ik
gaan inmaken", vertelt de vijftigja
rige Hoekse. „Sindsdien heb ik van
alles uitgeprobeerd. Ik heb zelfs
eens een cake ingemaakt, maar dat
was geen succes... De kippen heb
ben er nog weken mee gevoet
bald!"
Wecken, zegt Marleen, is éven veel
werk, maar daarna alleen maar ge
mak. „Je hoeft alleen maar een pot
uit de kast te pakken en even later
staat het eten op tafel. Makkelijk
als je allebei werkt, zoals wij."
Zoals Marleen zijn er meer, zegt El-
ly Steijn van Weckonline, een
groeiend internetbedrijf voor
weckproducten, dat door heel Ne
derland enkele tienduizenden
klanten heeft.
