onbekende Tk kan er tien boeken over vol schrijven' 4? 'Stel je eens voor dat je tien jaar lang daar zit, niet mag werken, soms een kamer moet delen. Hoe zou jou dat afgaan?' Willie de Vries PZC Vrijdag 2 november 2007 1 3 op alles wat buitenlands is, groeit. Rita Verdonk, bekend van haar strenge asielbeleid als minister, kan rekenen op veel steun. Toch gaat het weer een stuk beter tussen de asielzoeker en de Neder lander, vindt hij. De discussie over een generaal pardon voor 26.000 asielzoekers die al lang in ons land wonen, is gevoerd. Bijna driekwart van de bevolking was op een gege ven moment voor dat pardon. De kentering in de beeldvorming heeft volgens Van Tilborg vooral te maken met de rol van de ge meenten. Gemeenteraden en colleges van burgemeester en wethouders kwa men in actie om te voorkomen dat 'hun' asielzoekers op straat beland den door nieuwe regelgeving. Ze zetten zich af tegen het Rijk en zorgden toch voor noodvoorzie ningen. „De politiek neemt tegen woordig het woord asielzoeker weer op een positieve manier in de mond om punten te scoren. Na tuurlijk weegt daarbij duidelijk mee dat het aantal asielzoekers be hoorlijk is gedaald de laatste ja ren." Politiek geograaf Van Houtum be twijfelt of het imago zo is verbe terd. Hij ziet eerder dat asielzoe kers naar de achtergrond zijn ver dwenen door de opkomst van de angst voor de islam. „Vrees voor de asielzoeker is vrees voor de mos lim geworden. De hitte is van het asielzoekersdebat af en verruild voor het gevaar van het fundamen talisme." Van Tilborg merkt juist een ver menging van de discussies over asielzoekers en fundamentalisti sche moslims. „De kwesties wor den volledig door elkaar gehaald. Maar asielzoekers zorgen over het algemeen voor weinig overlast, dat heeft niets te maken met niet-inte- grerende jongeren in grote ste den." Ze is bijna twintig jaar woonbegelei der in een asielzoekerscentrum. Wil lie de Vries (55) uit Winterswijk loopt over van memorabele herinneringen en ervaringen met haar asielzoekers door de jaren heen. Ze kan er 'tien boeken vol' over schrijven. „Het werk is veranderd. Het pionieren in het begin was leuk en bijzonder. Zonder computer, zonder tolk. Communiceren met handen en voeten. Plotseling 's avonds een Chinees binnen krijgen en die man dan pro beren wegwijs te maken. We hebben vaak dubbel gelegen van het lachen. Nu is het an ders. Rationeler. Ik voel me nu vaak meer administrateur dan woonbegeleider. Letter lijk alles wordt vastgelegd en gerapporteerd. De situatie in het centrum is door de jaren heen veranderd. We koken niet meer voor ze, we hoeven niet wekelijks zakgeld uit te delen. Heel apart was dat. Mensen in een lange rij. Die allemaal 25 gulden kregen uit gekeerd. De asielzoeker van nu moet zich veel meer zelf redden." Het belangrijkste verschil met 'vroeger' is dat Willie in haar beleving nu toch minder contact met de mensen heeft. „En dat is best jammer want ik hou juist van goede contacten met de mensen. Er is op een gege ven moment ook sprake geweest van een cultuuromslag toen we eind jaren negentig veel Joegoslavische mensen kregen. Daar voor waren het vooral Afrikanen. Met hun eigen gebruiken en manier van doen. Dat sprak me aan. Tegenwoordig komt er van al les en nog wat binnen. Een mengeling van nationaliteiten, hoofdzakelijk blank." Asielverzoeken in Nederland ingediende asielaanvragen tussen 1975 en 2006. Bezetting centrale opvang asielzoekers tussen 1995 en 2007*. Schokkende ervaringen horen bij het werk van de woonbegeleider. „Een beeld dat ik nooit meer kwijt zal raken is dat van een vrouw die besneden was. Ze gaf aan pijn te hebben na een bevalling. 'Auw beneden' zei ze en beurde haar rok op. Ik schrok ontzet tend, het was enorm confronterend. Ook het moment dat ik een moeder met zes kin deren op straat moest zetten, vergeet ik nooit meer. Die kinderen. Dat is ook je werk maar toen heb ik gehuild." Het stereotype beeld dat mensen van asielzoekers nog steeds bezigen stoort Willie de Vries in hoge mate. „Het zijn profiteurs. Het zijn 'de zwarten'. Als er ergens een fiets gestolen is direct bij het asielzoekerscentrum gaan kijken of-ie daar staat. Erg is dat. Vroeger schoot ik di rect in de verdediging. Nu zeg ik: laat je toch eens goed voorlichten. Ga er kijken. Zie wat het is om asielzoeker te zijn. Stel je eens voor dat je tien jaar lang daar zit, niet mag werken, soms een kamer moet delen. Hoe zou jou dat afgaan? Mensen kunnen zo bekrompen reageren, daar heb ik echt moei te mee. Ik denk ook dat wij met zijn allen langzamerhand minder gastvrij zijn gewor den. Ik denk dat de open dag van morgen kan bijdragen aan een beter beeld. Ik hoop dat er zo maar een paar honderd mensen komen. Kunnen we uitleggen wat we doen, kunnen de mensen zien wat er gebeurt." „Ik zou het prachtig vinden als de asielzoe ker gewoon weer mens wordt. Ze zeggen het zelf onderling ook wel eens: 'wij zijn maar asielzoekers'. Maar het zijn mensen." 2001S3.801 j 70.000 COA 40.000 30.000 '75 1980 1985 1990 Asielaanvragen naar nationaliteit 2000 2005 1996 2006 Irak 4.378 Irak Afghanistan 3.019 Somalië 1.462 Iran 1.521 Afghanistan 932 Sri Lanka 1.483 Iran 921 Somalië 1.461 Servië Montenegro 607 Bosnië 984 Burundi 455 Joegoslavië 797 Azerbeidzjan 384 Turkije 692 Turkije 341 Sudan 658 Sudan 320 Overig 7.864 Overig 2.766 6.277 infographicJD bron CBS, IND

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2007 | | pagina 13