Savanna Voogd banger en strenger 12 Zaterdag 27 oktober 2007 PZC Een uitgemergeld meisje met een washandje in haar mond gepropt, zette ruim drie jaar geleden de jeugdzorg op z'n kop. De driejarige Savanna uit Alphen aan den Rijn overleed terwijl tweeëntwintig instanties bij het gezin betrokken waren. Volgende week moet haar gezinsvoogd zich voor de rechter verantwoorden. Tientallen collega's haakten af en zijn iets anders gaan doen. De rest moet door. „Het moet langzaam slijten." door Karen Zandbergen illustratie Frank Muntjewerf Er hangt een serene rust in de gangen van Bu reau Jeugdzorg Noord-Holland. De deu ren naar de werkkamers staan half open, de gesprekken worden kalm gevoerd. Maar onder huids broeit het. Hier loopt de voogd rond die het gezin van Sa vanna onder haar hoede had, het meisje dat drie jaar geleden door verwaarlozing en mishandeling om het leven kwam. Dat de gezins voogd zélf volgende week voor de rechter moet verschijnen, wekt woede bij haar collega's in het he le land. „Dat ze één persoon aanwijzen die de schuld zou hebben aan de dood van een kind. Dat is toch on verdraaglijk", zegt Jan Nijssen, sec tormanager Jeugdbescherming in Noord-Holland geagiteerd. Toen bekend werd dat de gezinsvoogd zelf zou worden vervolgd, werkte zij bij Bureau Jeugdzorg Gelder land en ook daar sloeg het nieuws in als een bom. „Er hoeft maar iets te gebeuren, en ze wijzen naar de jeugdzorg." Als er dan iemand voor de rechter moet worden ge daagd, dan zou dat de directie moe ten zijn, vinden de medewerkers van het Noord-Hollandse bureau. De gezinsvoogden voelden zich aangevallen na de dood van Savan na. De telefoon in Haarlem stond roodgloeiend. „Elke keer moesten we ons weer verantwoorden voor wat er was gebeurd. En ondertus sen stonden er allemaal negatieve verhalen in de kranten", weet Mi chel Hes nog. Hij is nu teamleider gezinsvoogden, maar was destijds ook gezinsvoogd bij het Noord-Hollandse bureau. Veel van zijn collega's wilden na de dood van Savanna niet meer als gezinsvoogd werken, het bureau liep leeg. Voor Hes was het overlij den net zo dramatisch als de dood van ieder ander kind. „Ie voelt ge woon verslagenheid. Er is een kind dood. ledereen verwerkt dat op een andere manier. Je belt el kaar, zoekt elkaar op." Ondertussen blijft het werk bij an dere gezinnen doorgaan. „De draad wordt meteen weer opge pakt. De verwerking staat naast het dagelijkse werk. Het moet lang zaam slijten, en ondertussen ga je door." „Ik heb het nu een paar keer mee gemaakt, en het went nooit", zegt Nijssen. „Altijd als een kind over lijdt, gaat het door je hoofd: had ik het kunnen voorkomen? Je voelt je er altijd verantwoordelijk voor. Maar dit soort zaken zijn niet te voorspellen. Ouders zijn soms on geleide projectielen. Het zijn de al lermoeilijkste gevallen waar wij mee werken." De dood van Savanna had lande lijk een extra lading omdat de ge zinsvoogd zelf werd vervolgd. Zij kwam onder vuur te liggen en niet de directie of de methodes die werden gebruikt. Zo'n duizend ge zinsvoogden uit het hele land hiel den daarop een emotionele mani festatie. Zij willen niet de kop van jut worden. „Na haar dood was er ook angst", zegt Hes. Niet alleen in Noord-Holland, weet Nijssen, die toen nog in Gelderland werkte. „Ie deréén is zich rot geschrokken. Ook in Gelderland hebben we het hele Inspectierapport besproken." In heel het land heeft de jeugdzorg zich iets aangetrokken van het ver nietigende rapport. Gezinsvoogden gingen eerder over tot het uit huis plaatsen van kinderen. Savanna's voogd dacht te veel vanuit de moe der en te weinig in het belang van het kind, en dat gebeurde in de hele sector. „Je bent snel geneigd de ouders te ondersteunen", zegt Nijssen. Pas sinds Savanna worden gezinsvoog den weer expliciet getraind om het kind op de eerste plaats te zetten. „Een paar jaar geleden moest alles efficiënter worden", verwijt Nijssen de politiek. „Toen kregen gezins voogden steeds meer gezinnen." 21 september: Het stoffelijk overschot van Savanna wordt gevonden in de kofferbak van de auto van haar moeder en een vriend. Diezelfde maand wordt de voogd gehoord. 2004 10 maart: Inspectie presenteert onderzoek waaruit blijkt dat de gezinsvoogd nalatig is geweest. Het OM stelt een strafrechtelijk onderzoek in naar het handelen van de gezinsvoogd. Ook andere medewerkers worden gehoord. Maart tot november: Bijna vijftig getuigen gehoord voor vooron derzoek. Advocaat vraagt om sepot. 7 juni: Rechter beslist na ongeveer een jaar procederen dat een deskundige het medische dossier van Savanna mag inzien. I 2005 2006 2 augustus: Deskundige komt t met rapportage v op grond van t dossier. Proces kan verder. i

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2007 | | pagina 12