'Met roeiboot het land Bijzonder project wordt na vijf jaar afgerond Bewoners Nieuwe Haven ongerust 'Wel rood, maar niet zo fanatiek als m'n ouders' Gewoon gezellig 'De Piraat' Cerrit van Leeuwen met het sierbord dat hij kreeg bij zijn afscheid als bank werker van de Rotterdamse Droogdok Maatschappij, foto Marijke Folkertsma Zierikzeeënaar Gerrit van Leeuwen zestig jaar lid van de vakbond. door Ton van den Nouweland ZIERIKZEE - „Neuh. Eén mei, de Dag van de Arbeid, daar nam ik geen vrije dag voor. Ik kom, zoals ze zeggen, uit een rood nest. Maar ik ben, in tegenstelling tot mijn ouders, nooit fanatiek geweest." FNV Bondgenoten, afdeling Schou- wen-Duiveland, huldigt Gerrit van Leeuwen (79) uit Zierikzee vanavond omdat hij zestig jaar lid van de vakbond is. Afgezien van een korte periode bij enkele kleine baasjes, heeft Van Leeuwen zijn hele leven gewerkt als bankwerker 'Vakbonden blijven nodig. Als ze er niet zijn, gaan we terug in de tijd' bij de Rotterdamse Droogdok Maatschappij (RDM). „Toen ik daar in 1947 begon, ben ik meteen lid geworden van de Algemene Ne derlandse Metaalwerkers Bond. La ter werd dat de NW en nog later de FNV." Dat bij de laatste fusie de katholieke NKV in de gelede ren werd opgenomen, is voor ve len nog een gevoelig punt. Niet voor Van Leeuwen. „Waarom? We streven toch allemaal hetzelfde doel na?" Bij de RDM was het destijds van zelfsprekend dat je lid van de bond werd. Van Leeuwen: „Ik ver diende een gulden per uur. Maar ik kon het er van doen. Ik was nog vrijgezel. Ik betaalde kostgeld aan mij ouders en wat over bleef, ging in de spaarpot." Eenmaal ge trouwd, kreeg Van Leeuwen van de RDM een woning aangeboden in Rotterdam. „Dat waren van die galerijwoningen. Dat vond ik één bak ellende. Het zal zo'n dertig jaar geleden zijn. Toen ben ik ver huisd naar Zierikzee. Er was een rechtstreekse verbinding met Rot terdam. Dus dat was geen pro bleem." Het was een tijd van hard werken, zes dagen in de week en weinig va kantie. „Een week per jaar, dat was 't dan. Gingen we kamperen op het fietsje. Heel Nederland door. Tachtig kilometer fietsen, daar za gen we niet tegenop." Van Leeuwen is nog steeds actief als bestuurder bij de woonafdeling van FNV Bondgenoten. „Het bondswerk is uitgebreid. Dat gaat ook over zorgtaken en huisves ting." Dat jongeren daar niets in zien, verdriet Van Leeuwen wel een beetje. „Ze zijn in een ge spreid bedje terechtgekomen. Toch blijven de bonden nodig. Als ze er niet zijn, gaan we terug in de tijd. Er zijn maar weinig werkge vers die zeggen: zal ik jou eens een extra dag vakantie geven, of, heb je liever opslag?" De huldiging, van avond in het dorpshuis van Ou- werkerk, lijkt Van Leeuwen niet echt aan te grijpen: „Ach, ik krijg een aai over m'n bol." Gedupeerden overstromingen 1998 tevreden met aanpak. door Piet Kieemans KERKWERVE - Het is het ergste wat een boer kan overkomen: een com plete oogst verdronken op het land. „Ik heb een week niets kun nen doen, maar viel wel drie kilo af van de stress", blikt boer M. van den Hoek terug op de overstromin gen van september 1998. Die wa ren voor Waterschap Zeeuwse Ei landen aanleiding voor een reeks maatregelen. De plaatsing van tien stuwen vormde deze week het sluitstuk. Van den Hoek herinnert het zich nog als de dag van gisteren. De niet aflatende regen in die septem bermaand. Het besef dat je als boer niets kunt doen om het on heil af te wenden. Van den Hoek kon niet anders dan lijdzaam toe zien hoe 19 hectare vruchtbaar ak kerland overstroomde. „Ik zit met mijn land in het putje van Schou- wen-Duiveland. Op een gegeven moment stond mijn land al blank en een dag later kwam al het wa ter uit de Westhoek er in één klap bij. Het water stond zo hoog, dat Waterschap Zeeuwse Eilanden zette tanden in integrale aanpak. door Esme Soesman ZIERIKZEE - Geen slapeloze nach ten in een Willie Wortelachtige setting. Maar, eerlijk is eerlijk, een bijzonder project was de aanpak van wateroverlast op Schou- wen-Duiveland wel. Waterschapmedewerker Luuk Veening is één van de mensen die bij de plannenmakerij rondom de zogeheten SAS (Systeem Analyse Schouwen) was betrokken. Dat nu de laatste stuwen worden ge plaatst, vindt hij mooi. „Het is na tuurlijk altijd fijn als een project wordt afgerond." je met een roeiboot het land op kon. Ik ben hier geboren en geto gen, maar zoiets heb ik nooit eer der meegemaakt", aldus Van den Hoek. „Als boer leef je met de na tuur en dan kan het gewoon ge beuren dat je schade lijdt door het weer. Dat hoort er gewoon bij, maar zoiets als die overstroming in 1998 komt wel heel hard aan. Het feit dat je oogst verloren gaat, laat je als boer niet zomaar los." Voor Van den Hoek - destijds één van de zevenhonderd gedupeerde 'Ons geluk was destijds het feit dat het aantal gedupeerden groot was' boeren in Zeeland - liep de schade door de wateroverlast op tot meer dan een ton. Uiteindelijk kregen de gedupeerden een behoorlijke schadevergoeding van het Rijk. „Ons geluk was het feit dat het aantal gedupeerden groot was. Dat heeft het Rijk ertoe gebracht een goede schadevergoedingsregeling op te zetten. Nu kun je je voor dit soort schade verzekeren en dat heb ik ook gedaan." De overstromingen waren voor Dat gaat helemaal op voor een bij zonder project als dit. Niet eerder zette Waterschap Zeeuwse Eilan den de tanden in een dergelijk om vangrijke klus. Bijzonder aan de aanpak van wateroverlast op Schouwen-Duiveland is dat het een groot gebied raakt, schetst Veening. Het gaat om ruim 10.000 hectare. In samenspraak met on der meer de agrarische sector en de natuurbeweging is een samen hangend pakket maatregelen ont wikkeld. Rekening houdend met normen die landelijk zijn opge steld. Na de wateroverlast in 1998 kropen de betrokken partijen al snel met elkaar rond de tafel. Met de computer zijn tal van scenario's doorberekend, vertelt Veening over de voorbereidingsfase. „Daar het waterschap aanleiding om sa--* men met de boeren naar oplossin gen te zoeken. Er werd onderzoek gedaan, oorzaak en gevolg werden in beeld gebracht in de Systeem Analyse Schouwen. Uiteindelijk rolde er een pakket maatregelen uit, variërend van het vergroten van de bergingscapaciteit van ge malen tot het maken van natuur vriendelijke oevers en de plaatsing van stuwen. i Naar de overtuiging van Van den hoek is echt alles gedaan om te i voorkomen dat de Schouwse boe ren nog geconfronteerd kunnen worden met extreme wateroverlast - zoals in 1998. En in de praktijk, 1 zegt Van den Hoek, werkt het. i „Als er vroeger op een dag 40 a 50 millimeter regen viel, stond het water in de hoofdwaterloop tot aan de rand van de akker. Dat is voorbij. Nu zie je bij 50 millimeter regen geen zichtbare stijging van het waterpeil. Het is geen garantie dat er nooit meer wateroverlast is, maar voor mij nooit meer zo ern stig als toen." De overstromingen van 1998 zijn voor Van den Hoek geen reden ge weest om het bijltje erbij neer te gooien. „Boeren blijft voor mij het mooiste werk dat bestaat. is een goed, robuust maatregelen pakket uitgerold." In 2002 is begonnen met de uitvoe-i ring. Nu, vijfjaar later, is het einde in zicht. Tot half november wor-, den de laatste tien stuwen ge-^ plaatst. Zij komen te liggen bij de* Oudeweg (Zierikzee), Heuvelsweg' en Verseputseweg (Kerkwerve), Weelweg, Merriewekken en Kuijer- damseweg (Ellemeet) en de Meel dijk en Steursweg in Burghsluis. De helft van de stuwen wordt ge automatiseerd, zodat ze op afstand snel te bedienen zijn. Na vijf jaar wordt het SAS-pro- ject op Schouwen-Duiveland af gerond. Tot half november wordt nog gewerkt aan het plaatsen van de laatste stuwen. Op zoek naar een stoere skelter? www.zeelandaanhangwagens.nl 0118-613659 STRANDPAVILJOEN Duinweg Oostkapelle Dagelijks geopend Renovatie verfraaide straat, maar levert ook extra gevaar op. door Marijke Vael ZIERIKZEE - Ze zijn teleurgesteld, maar vooral ongerust. Bewoners van de Zierikzeese Nieuwe Haven ervaren dagelijks dat de 1,8 mil joen kostende renovatie, die vorig jaar werd afgerond, hun straat wel verfraaide, maar de verkeerssitua tie niet verbeterde. „Hier gaan on gelukken gebeuren", zeggen Paul du Buf, Inge Kooijmans, Lies van Dijke en Fraukje van den Akker. De rijbaan werd door de renovatie smaller, maar bleef wel toeganke lijk voor verkeer uit beide richtin gen. Volgens omwonenden wordt er veel harder gereden dan de toe gestane 30 kilometer per uur. „Zelfs brommers rijden hier 60, 70. We kunnen niet meer rustig op de stoep zitten en voor de kin deren die hier wonen is het levens gevaarlijk." Het ergst vinden ze het vrachtverkeer. „De Nieuwe Ha ven is een doorgangsroute, onder meer voor vrachtverkeer naar de weekmarkt. Maar de rijbaan is nu zo smal, dat vrachtwagens regelma tig tegen of over het trottoir rij den. De rand ziet zwart van de au tobanden en door de klap waar mee ze weer van het trottoir rij den, ontstaat schade aan onze hui zen." De oplossing voor de problemen bestaat volgens de Nieuwe Haven bewoners uit streng toezicht op de snelheid en op dubbel parkeren. „Ze mogen een flitsapparaat aan mijn pui hangen", biedt Du Buf aan. Verder hopen ze op een snel le aanleg van het geplande distri butiecentrum buiten de stad, dat vrachtverkeer in de binnenstad overbodig zou maken. „Maar er wordt al zo lang over gepraat. Wij roepen de gemeente op om snel iets aan deze situatie te doen voor er ongelukken gebeuren." Wethouder Ad Verseput, die mo menteel verkeerswethouder Wij nand Renden vervangt, zegt de Bewoners van de Nieuwe Haven in Zierikzee trekken aan de bel. Het verkeer in hun straat rijdt te hard en vrachtverkeer zorgt voor gevaarlijke situaties, vinden ze. klachten van de bewoners heel se rieus te nemen. „We hebben al be sloten om de bestrating rondom de bomen aan te passen om te voorkomen dat het verkeer daar voor uitwijkt. De opmerking dat er niet of nauwelijks wordt gecon troleerd op snelheid en dubbel par keren, leg ik neer bij de politie, zo dat die daar wat meer aandacht aan kan besteden. Een distributie centrum buiten de stad vinden wij een goed idee. We hopen dat te realiseren tijdens de herinrich ting van de Zierikzeese binnen stad als geheel. Dat is onderdeel van een totaalvisie waarvoor nog^ veel overleg nodig is." Verseput nodigt de Nieuwe Haven bewoners uit om over hun bevin dingen te komen praten.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2007 | | pagina 46