Wie aan de school raakt
de ziel van de samenleving
Wielewaaltrip
Boekje Theo Thijssen
slaat aan bij lezers
CJii
VAC-onderzoek
in Bruinisse
26 Zaterdag 20 oktober 2007 PZC
S
Wethouder Renden wil dis
cussie over de kleine scho
len. Doordachte strategie of
knuppel in het hoenderhok?
Behoud van de school op het
dorp staat in de top drie bij
elk onderzoek naar leefbaar
heid in de kleine kernen. Schou-
wen-Duiveland heeft daar erva
ring mee. In de jaren zeventig on
derzocht 'de vrouw van drie mil
joen' zoals projectleidster Emeli-
ne Kleber destijds werd genoemd,
de wensen voor een goed functio
nerende samenleving in de kleine
kernen. Veel recenter - in 2001 -
kwam onderzoeker Dick van der
Wouw van instituut Scoop tot vrij
wel dezelfde conclusies: met wo
ningbouw, een basisschool en een
verenigingsgebouw kun je een
dorp leefbaar houden volgens de
bewoners. De bank, het postkan
toor, de bakker op de hoek en als
het even kon elk uur een lijndienst
zouden ze ook wel fijn vinden,
maar de meesten toonden zich rea
listisch genoeg te beseffen dat je in
een kleine kern niet alles kunt heb
ben. Niet alles, maar dus wel een
school en een dorpshuis.
Een ervaren gemeentebestuurder
als wethouder Wijnand Renden
weet daar alles van. Hij heeft beide
projecten voorbij zien komen. Bo
vendien zal hij 'als onderwijsman
van huis uit' heel goed weten wel
ke emoties er aan scholen kleven.
De kritiek die over hem neerdaalt
nu hij het openhouden van de klei
ne scholen ter discussie wil stel
len, zal hem dan ook niet verba
zen.
Tot nu toe schaarde het gemeente
bestuur zich immer aan de kant
van de betrokkenen als het leerlin
gental van een dorpsschooltje on
der het cruciale minimum dreigde
te zakken. Waarmee overigens
niet voorkomen kon worden dat
in Serooskerke, Kerkwerve en
Noordgouwe scholen moesten slui
ANALYSE
door Ali Pankow
ten. Maar toch: gedeeld verdriet.
„Het doet pijn wethouder, veel
pijn bij al die mensen die jaren
lang gewerkt hebben aan leefbare
dorpen. Nu worden we gebeten
door eigen vrienden", verzuchtte
directeur G. Oele van de basisscho
len in Nieuwerkerk en Sirjansland.
Het verdwijnen van een school
heeft vooral op de lange termijn
kwalijke gevolgen, verwacht voor
zitter Ad Vis van de dorpsraad
Noordgouwe. „Het is minder aan
trekkelijk ergens te gaan wonen als
je weet dat je de kinderen ergens
anders naar school moet brengen.
Het zal ook betekenen dat de kin
deren minder contact met elkaar
krijgen, omdat ze op verschillende
scholen zitten. Op termijn zal ons
dorp meer vergrijzen."
Renden weet wat hij over zichzelf
afroept als hij in de programmabe
groting schrijft dat de nieuwe
school voor Ellemeet misschien
wel in Scharendijke gebouwd zal
worden en dat elke andere vervan
gende nieuwbouw van een dorps
schooltje niet meer vanzelfspre
kend zal zijn. Als wethouder finan
ciën worstelt hij zeer met forse ver
vangingsinvesteringen. Gooit hij
daarom bruut de knuppel in het
hoenderhok? Of kiest hij mis
schien heel doordacht voor de rol
van zwarte Piet? Al of niet in sa
menspraak met zijn partner in ai-
me, wethouder Roel van der Wek
ken, die als wethouder van onder
wijs opmerkelijk genoeg nog geen
plofje tegengas heeft gegeven. In
dat geval krijgt de raad straks de
eer van scholenredder.
Wel met de plicht diep in de bui
del te tasten.
Stichting biedt jonge
mensen met beperking
een avontuurlijke reis.
door Esme Soesman
RENESSE - Sinds ze betrokken raak
te bij Stichting De Wielewaal
heeft verpleegkundige Nicolien
Kooman (24) uit Renesse al tien
trips in binnen- en buitenland ge
maakt. Haar elfde reis, naar Mexi
co, staat in november op de agen
da. Ze reist niet als luie toerist,
maar is verpleegster tijdens vakan
ties voor jonge mensen met een
beperking.
De Wielewaal verzorgt vakanties
en themaweekenden voor kinde
ren en jongeren tussen de zes en
vijfendertig jaar. „Grensverleggen
de vakanties", weerlegt Kooman
het idee dat het om suffe volledig
rondom beperkingen gearrangeer
de tripjes gaat. Neem die reis die
ze heeft meegemaakt naar Frank
rijk. Dat was bivakkeren op een
camping, in een - weliswaar aange
paste - stacaravan.
Voor een bezoekje per trein aan
het stadion in Barcelona of een uit
stapje met een speedboot op zee
draaien vakantiegangers en vrijwil
ligers evenmin de hand om. Er
zijn vakanties voor onder meer
jongeren met een lichamelijke be
perking, meervoudige complexe
handicap en ADHD.
Ook worden met enige regelmaat
themaweekenden voor kinderen
georganiseerd. Landelijk zijn er
zo'n duizend vrijwilligers bij de or
ganisatie betrokken. Daar zitten
vooralsnog weinig Zeeuwen bij,
terwijl er wel behoefte is aan nieu
we jonge vrijwilligers.
Met name verpleegkundigen zijn
hard nodig. Voor Kooman, die
sinds juni regiocoördinator is van
de stichting, is dat reden om op
Zeeuwse bodem flink aan de weg
te timmeren. Zo bezoekt zij vol
gend voorjaar de Hogeschool Zee
land en het ROC.
In 2004 kwam Kooman, die werk
zaam is bij het ziekenhuis in Dirks-
land (cardiologie/neurologie), in
contact met De Wielewaal. Op
zoek naar vrijwilligerswerk maak
te ze, toen nog als student HBO-V,
een heuse sprong in het diepe. Als
verpleegkundige ('pleeg') is ze tij
dens de reizen verantwoordelijk
voor de toediening van medicij
nen en alle medische en verpleeg
kundige handelingen.
Dat was slikken, maar dat duurde
maar heel even - blikt Kooman te
rug. „Ik kende niemand, maar je
wordt bij De Wielewaal zo goed
opgevangen." Van instructies voor
af tot het medisch team dat de ach-
'Als groep denk je hetzelfde.
Je wilt de jongeren een
geweldige vakantie bieden'
terwacht vormt tijdens de reizen.
Bijzonder is bovendien de hecht
heid die Kooman ervaart met de
reisleiders en reisleiderassistenten,
waarmee ze als verpleegkundige
het verantwoordelijke rap-team
vormt. „Als groep denk je hetzelf
de. Je wilt de jongeren een geweldi
ge vakantie bieden. Je bent met
z'n allen één."
En niet voor niets, heeft ze inmid
dels al ruimschoots kunnen erva
ren. Ze verhaalt over een spasti
sche jongen die, op datzelfde tripje
naar Frankrijk, voor het eerst ging
vliegen. „Die vond dat zo gewel
dig. Toen hij zijn ouders weer zag
stuiterde hij van enthousiasme
bijna uit zijn stoel."
Bij de dorpsschool kom je elkaar tegen.
foto Dirk-Jan Cjeltema
Vierde Prinsenkind werd Wielewaal
De Stichting Wielewaal is voortgekomen uit de organisatie Het Vierde
Prinsenkind, die zich na de oorlog richtte op oorlogswezen.
De stichting vierde in juni het dertigjarig jubileum.
Uitgangspunt van de organisatie is dat iedereen die mee wil ook mee kan,
ongeacht de zwaarte van de handicap. Doelstelling is grensverleggende
vakanties organiseren voor jongeren.
Meer informatie is te vinden op www.wielewaal.nl.
www.dendekkermuziek.com
Den Dekker Muziek
0113-330330 Kapel Ie
BRUINISSE - De adviescommissie
wonen van de Vrijwilligers Advies
Commisie (VAC) houdt dinsdag
haar jaarlijkse sociaal veiligheidson
derzoek in Bruinisse. Doel van het
onderzoek is het toetsen van de
toegankelijkheid van de woonom
geving met betrekking tot veilig
heid, verlichting, openbaar groen
en trottoirs. Vergelijkbare onder
zoeken worden ook in andere ker
nen gedaan.
Weggeefactie van bieb
in het kader van de
actie Nederland leest.
door Melita Lanting
ZIERIKZEE - Bezoekers druppelen
gestaag binnen bij de bieb in Zie-
rikzee. De meesten lopen linea rec
ta naar de speciaal ingerichte tafel.
Daar is een gratis boekje verkrijg
baar, want gistermiddag startte de
actie van alle bibliotheken in Ne
derland om het boekje De gelukki
ge klas van Theo Thijssen uit te de
len aan de leden. Allemaal be
doeld om de Nederland meer aan
het lezen te krijgen.
„Er was 'n gratis boekje, dacht ik",
zegt H. de Jong vrolijk. Hij krijgt
een formuliertje in handen ge
drukt om in te vullen. „Ik lees
graag" zegt hij. „Ik vind dit een he
le goede zaak om lezers meer tot
actie te manen." De Jong krijgt
zijn exemplaar van het werk van
Thijssen. Niet echt zijn genre, zegt
hij. „Nee, ik lees meer spanning en
actie. Detectives en zo, maar af en
toe ook een goed boek."
De medewerkers van de bieb heb
ben dit jaar een flinke voorraad
boeken aangeschaft. „Achttienhon
derd exemplaren", zegt Cathy de
Vries van de bibliotheek. Vorig
jaar (de eerste keer dat deze actie
werd gehouden) waren er maar
vijfhonderd boeken voor de drie
vestigingen op het eiland en die
waren in mum van tijd weg.
Een andere snelle klant is M. de
Groot. „Ik had er van gehoord van
de leidster van onze leesgroep",
vertelt ze. „Ik lees veel voor de lees
groep."
Gisteren stond ook Pontes Pieter
Zeeman stil bij de campagne Ne
derland leest.
Klokslag kwart voor tien stroom
den de leerlingen het binnenplein
Wethouder R. van der Wekken (voorgrond) en rector B. Martens hangen
het bordje 'Theo Thijssenplein' op. foto Dirk-Jan Cjeltema
van de school op. Daar naartoe ge
dirigeerd door de docenten om de
opening van het (tijdelijke) Theo
Thijssenplein luister bij te zetten.
Het moet een prettige ervaring
zijn geweest voor onderwijswet
houder R. van der Wekken. Onder
luid gejuich en applaus (en dat ge
beurt niet zo vaak bij een wethou
der) plakte hij samen met rector
B. Martens een 'plaatsnaambord'
op een van de ramen. „Ik hoop
dat jullie plezier hebben in lezen,
want je hoeft tenslotte niet altijd
achter de computer te zitten",
hield Van der Wekken de leerlin
gen voor. Waarom dit allemaal ge
beurde zal de meesten overigens
zijn ontgaan want de toespraken
gingen wat verloren in het geroeze
moes van pubers die chips en piz-
zapunten aten.
