imé
Brandweerkorpsen in Zeeland
werken samen waar mogelijk is
Veere moet toerist verleiden
Botterbar wijkt
Landing '44 symbolisch
nog een keertje over
Brandweerlieden
stadsgewest oefenen
in nieuwe kleding.
Aantrekkelijke fiets- en
wandelroutes moeten
dagtoeristen behouden.
Als hotelplan sneuvelt,
moet horecaschip
op zuiplappen teren.
Landingsvaartuig laat
veteranen terugdenken
aan Walcherse slag.
22 I Woensdag 17 oktober 2007 PZC
W
door Emile Calon
MIDDELBURG - De Zeeuwse brand
weerkorpsen werken bij het inko
pen al zo veel mogelijk samen. Dat
stelden de brandweercommandan
ten R. Baijens (Veere) en R. Mal-
jaars (stadsgewest) gisteren bij de
presentatie van de nieuwe bluspak-
ken voor de beide Walcherse korp
sen. Bij die aankoop keek het
Noord-Bevelandse korps als het
ware over de schouders mee om
dat het over anderhalf jaar ook toe
is aan nieuwe pakken.
Volgens de beide Walcherse com
mandanten is voor aanschaf bij de
andere Zeeuwse korpsen gepeild
of daar ook behoefte was aan nieu
we pakken. Dat bleek volgens hen
niet het geval.
Onlangs werd forse kritiek geuit
op de verschillende korpsen als
het gaat om het gezamenlijk in-
koopbeleid. Dat wordt volgens een
rapport met name met de mond
beleden. Gemeenten zouden voor
alsnog stug vasthouden aan een ei
gen inkoopbeleid. Volgens Baijens
en Maljaars klopt dat beeld niet.
Zo wordt er volgens hen wel dege
lijk geprobeerd zo veel als moge
lijk samen in te kopen. Dat is vol
gens Baijens ook niet meer dan lo
gisch omdat bij gezamenlijk inko
pen er meer korting bedongen
kan worden waardoor er meer fi
nanciële ruimte is voor de aan
schaf van extra materiaal.
Burgemeester K. Schouwenaar
(Middelburg) en zijn Vlissingse col
lega A. van Dok voerden ook aan
dat waar mogelijk er samenge
werkt wordt bij de inkoop.
Schouwenaar waarschuwde ook
dat van een gezamenlijk inkoopbe
leid niet alle heil verwacht moet
worden. Het is volgens hem be
langrijk om niet alleen te kijken
naar het financiële voordeel dat be
haald kan worden maar ook of de
vrijwilligers zich kunnen vinden
in het beleid en willen werken
met het materiaal.
De Walcherse brandweerkorpsen
hebben samen driehonderd pak
ken aangeschaft. Ze hebben vijf
verschillende bluspakken getest in
De stadsgewestelijke brandweer
hield gisteren een pelotonsoefe
ning samen met de brandweer
eenheden van chemisch bedrijf
Eastman in Middelburg.
door Selma Osman
DOMBURG - Verrekijkers, oplaad-
punten voor scootmobiels en elek
trische fietsen, fototipplaatsen en
fiets- en wandelarrangementen;
het zijn allemaal middelen waar
mee de gemeente Veere toeristen
op het eiland kan houden.
Veere moet dagjesmensen verlei
den met aantrekkelijke fiets- of an
dere routes. De tijden dat de toe
rist van acht tot acht op het strand
lag, zijn voorbij, betoogde direc
teur C. Schönknecht van de VW
Walcheren en Noord-Beveland gis
teravond tijdens een raadscommis
sie in Domburg.
Zij gaf een presentatie van het
plan om het bestaande fietsroute
netwerk op Veers grondgebied aan
te kleden. Kosten: ruim 42.000 eu
ro. Verder staat de gemeente voor
de keuze om voor 34.000 euro het
recreatieve netwerk verder uit te
breiden met routes voor wande
laars, skeeleraars, mountainbikers,
ruiters of mindervaliden.
„Een hoop plannetjes", vond
raadslid Reijnhoudt (CDA). Hij
wilde weten waarop ze zijn geba
seerd. „Een kwestie van ogen
openhouden, luisteren naar de
klanten en goed jatten", vatte
Schönknecht samen. Het plan van
aanpak bevat volgens haar geen
utopische zaken. „Ik vind dat het
in de gemeente Veere ontbreekt
aan heel gewone dingen, zoals
picknickplaatsen." Veere zou wat
haar betreft een voortrekkersrol
kunnen nemen in een Zeeuws rui-
ternetwerk. Daarvoor ligt al een
voorstel bij de provincie.
D. Maas-Stevens (PvdA/GL) vroeg
een onderbouwing van het aantal
ruiters dat daarvan gebruik zou
willen maken.
Schönknecht zegde toe die cijfers
op te sturen. Burgemeester en wet
houders van Veere gaven eerder al
aan de prioriteit te leggen bij wan
del- en ruiterroutes.
het oefencentrum in Vlissingen.
Drie van vijf merken scoorden
maar matig tijdens de verschillen
de beproevingen.
De nieuwe pakken zijn lichter dan
de vorige, ademend, veiliger in ge
bruik en echt vochtwerend. Dat
laatste wordt door de brandweer
lieden erg op prijs gesteld, zo
bleek gisteren op de kazerne aan
de Stromenweg in Middelburg. De
oude pakken lekten door na ver
loop van tijd. Zeker in de winter,
als er gewerkt werd tijdens regen
buien, was dat niet echt aange
naam, verwoordde een Vlissingse
brandweerman de mening over de
oude pakken.
Gisteravond droegen de brand
weerlieden van het stadsgewest
ook de nieuwe pakken tijdens de
jaarlijkse pelotonsoefening. Deze
keer oefenden ze samen met de
brandweer van het chemisch be
drijf Eastman aan de Herculesweg.
Maljaars noemde de oefening een
mooie gelegenheid om te kijken
naar de samenwerking tussen de
stadsgewestelijke brandweer en
die van het bedrijf. Er is bijna een
jaar gewerkt aan de voorbereiding
van die oefening door Eastman en
de brandweer. De oefening begon
iets na 19.30 en duurde tot 22 uur.
door Henk Postma
ZOUTELANDE - Wat willen die om
wonenden nou? Een luxe, rustiek
gelegen hotel. Of iedere nacht een
'grote groep lawaaierige zuiplap
pen' voor hun deur? Hotelhoud
ster A. Los begrijpt warempel niet
waarom omwonenden zo emotio
neel te hoop lopen tegen haar
mooie plan: de bouw van een 'vier-
sterrenhotel' op de plek van de
Botterbar aan de Duinweg in Zou-
telande.
Want wat zou je anders aanmoe
ten met die kroeg? „Het is", zegt
mevrouw Los, „al jaren een slecht
lopende zaak, met veel achterstal
lig onderhoud, zowel binnen als
buiten. Als daar geen hotel kan
worden gebouwd, dan zit er niets
anders op dan er een nachtcafé
van te maken. Of zo'n eurobar, die
iedere dag een grote groep zuiplap
pen trekt."
En dat zou zonde zijn. Zo'n unie
ke plek, aan de voet van het duin,
verdient beter: een viersterrenho-
tel; met gasten die van de rust en
de natuur genieten. Met dat doel,
aldus mevrouw Los, kocht haar fa
milie de Botterbar aan. Daar hoeft
niemand van op te kijken. De fami
lie runt al een hotel in Domburg.
Maar zo'n hotel moet wel een zeke
re omvang hebben. En daar wringt
'm de schoen. De benodigde mas
sa past niet in de omgeving, vindt
de buurt. Ook het gemeentelijk be
stemmingsplan laat een gebouw
van de beoogde omvang niet toe.
Maar burgemeester en wethouders
zijn bereid daar verandering in te
brengen. Het gebouw krijgt twee
vleugels, elk drie verdiepingen
hoog, met daartussen een lage ont
bijtzaal. Goed voor dertig kamers.
De welstandscommissie is in grote
lijnen akkoord.
Dat geldt niet voor de bewoners
van het naastgelegen appartemen
tencomplex Duinoord, en al even
min voor de eigenaren van de re
creatiewoninkjes en het huis pal
achter de Botterbar. Die lieten
maandag blijken zich tot hun laat
ste snik tegen het hotelplan te ver
zetten. Dat gebeurde tijdens een
vergadering van de raadscommis
sie voor ruimtelijke ordening.
De omwonenden zijn er aller
minst van overtuigd dat het hotel
een viersterrenstatus krijgt: eerder
wordt het een derderangs accom
modatie, waarin lieden van beden
kelijk allooi lawaai komen maken.
In ieder geval worden ze opge
scheept met een 'massa steen' die
het uitzicht op 'een lieflijk land
schap van natuur en relatief kleine
huizen' om zeep helpt.
Het zit de omwonenden ook niet
lekker dat een karakteristiek woon
huis moet wijken. De familie Los
kon die woning opkopen nadat de
gemeente geweigerd had om ge
bruik als vakantiehuis toe te staan.
En dan wél een hotel!
Omwonenden verwijten de ge-
'Wat natuur? Het is daar
nu gewoon een
verwaarloosd rotzooitje'
meente hen 'subjectief, misschien
zelfs manipulatief te hebben voor
gelicht. Ze kondigen forse schade
claims aan. Volgens de planologie
werkgroep Walcheren van de
Zeeuwse Milieu Federatie bedreigt
het hotelplan ook de vleermuis.
Om over de rest van de natuur
nog niet te spreken.
„Wat natuur?", reageert hotelhoud
ster Los. „Het is daar nu gewoon
een verwaarloosd rotzooitje." Ze
liet de golven van kritiek maandag
verbijsterd over zich heenkomen.
„De mensen praten als kippen zon
der kop. Wij staan open voor over
leg, maar dan moet het wel steek
houdend zijn."
Eerstverantwoordelijk wethouder
J. Bostelaar (PvdA/GroenLinks) be
zweert dat het hotelplan spoort
met het gemeentelijk beleid. Zijn
eigen fractie is dat niet met hem
eens. Maar de andere raadsfracties
geven hem gelijk. Wel sturen die
hem nu op pad om met betrokke
nen een compromis te zoeken. Hij
gaat dat proberen. Maar wel als
wethouder. „Ik ben geen welzijns
werker of conflictbemiddelaar."
Een jeep komt uit het landingsvaartuig gereden tijdens de overdracht van
dit vaartuig aan museum het Polderhuis in Westkapelle. foto Ruben Oreel
door Selma Osman
WESTKAPELLE - Het landingsvaar
tuig in de tuin van museum het
Polderhuis in Westkapelle helpt
volgende generaties voelbaar te
maken wat er door de hoofden
van de militairen moet zijn omge
gaan die in november '44 op vijan
delijk strand werden gedropt om
Walcheren te bevrijden. Dat zei
luitenant-kolonel Bob MacDonald
van het Britse korps mariniers gis
teren bij de overdracht van het lan
dingsvaartuig aan het museum.
Voorzitter van het museumbe
stuur Jan van Beekhuizen knipte
een stuk prikkeldraad door, waar
na het landingsvaartuig zich open
de en er een jeep uit kwam rijden.
Het neerlaten van de klep van het
vaartuig - voor het eerst sinds no
vember 1944 - markeerde volgens
MacDonald een nieuw hoofdstuk
in de geschiedenis van operatie In
fatuate. „Veteranen, van wie er
veel nog steeds terugkomen naar
Walcheren, kunnen nu op een
comfortabele plek hun gedachten
laten gaan over oude tijden en
vrienden die bij de landing zijn
omgekomen."
Zonder de Brit had het vaartuig er
niet gestaan. Op een stormachtige
novemberdag vorig jaar legde hij
zelf een krans bij de tank op de
dijk. „Vanwege de wind moest ik
de krans vastbinden aan de tank.
Toen realiseerde ik mij hoe het
moest zijn voor veteranen - vaak
al 85 of 90 jaar oud - die niet zo
makkelijk meer de dijk op kun
nen."
De landingsboot roept volgens
MacDonald direct het gevoel op
van toen. In het vaartuig hangen
drie zwart-wit foto's waarop de
ontberingen zijn te zien. „Herden
ken is belangrijk", stelt MacDo
nald. „De laatste keer dat de vetera
nen deze plek zagen was het hier
overstroomd met water en vrese
lijk verwoest. Veel van hun mede
soldaten waren omgekomen." Zit
tend bij hun eigen monument
kunnen veteranen bovendien zien
hoe Westkapelle weer is opge
bouwd. Het landingsvaartuig is ge
schonken door de Koninklijke Ma
rine. Omdat originele exemplaren
op de zeebodem liggen, is een klei
ner en jonger type overgeschilderd
in de kleuren van operatie Infatua
te. Commandeur Pieter Bindt van
NLMARFOR, de staf die leiding
geeft aan maritieme operaties,
vond het prachtig toen de Brit
met zijn idee op de proppen
kwam. MacDonald maakt al twee
jaar deel uit van zijn team. „Dit
landingsvaartuig is een bijdrage
aan een aantrekkelijk museum,
waardoor mensen zich ook nog
eens bewust worden van wat zich
hier in Westkapelle heeft afge
speeld. Te makkelijk wordt verge
ten dat dit een tactisch, operatio
neel en strategisch succes was. Zon
der deze operatie zou de oorlog
langer hebben geduurd."
Ook Van Beekhuizen prees het ini
tiatief „Bob heeft ervoor gezorgd
dat ons idee werd omgezet in prak
tijk." Eerst wilde het museum het
vaartuig als brug over het fietspad
zetten. Maar nu het er staat, vin
den alle partijen de plek geschikt.
Van Beekhuizen hoopt met de lan
dingsboot een brug te kunnen
slaan tussen de inwoners van
Westkapelle en veteranen en hun
familie. „Feitelijk werd het bom
bardement door de bevolking al
tijd weggedrukt. Men sprak daar
liever niet over. Veteranen verdwe
nen weer nadat zij hun kamera
den kwamen herdenken."
Het vaartuig krijgt binnenkort nog
een eigen strandje. Ook komt er
aan de tuinkant een klein gat in
de dijk en zijn een Belgisch en een
Noors monument in aantocht.