'Het kunstje van het zeilen verandert niet'
Broers maken hun woorden waar
Ervaring van j22-zeiler
John den Engelsman
betaalt zich uit.
Mi
Marcel en Al van
Beveren in vier jaar
naar de top van Zeeland
WPZC Dinsdag 16 oktober 2007 37
door Kevin van Boxel
GOES - Zijn eerste zeiltochtjes
maakte John den Engelsman (45)
op het Veerse Meer. Toen hij jong
was, voelde hij zich daar al als een
vis in het water. „Daarna groeide
niet alleen ik, maar ook mijn boot
jes werden steeds groter. Maar als
je het kunstje in één boot kunt,
kun je het in principe in elke
boot."
De uit Ellewoutsdijk afkomstige
sporter kwam al vroeg in aanra
king met de sport. „Mijn vader en
moeder hadden zelf een motor
bootje. Zo raakte ik eigenlijk be
kend met de watersport. Ik vond
het zeilen zo leuk, dat ik lid werd
van een club."
Maar dat clubniveau ontgroeide
hij al snel. „Dus ging ik mijn
wedstrijden buiten de provincie
varen. Daar was veel meer tegen
stand en kon ik mijn grenzen ver
der verleggen. Dat was nodig om
mezelf te kunnen blijven ontwik
kelen."
Half september werd de in Almere
woonachtige Zeeuw voor de vier
de keer Nederlands kampioen in
de j22-klasse. Nota bene in Zee
land. „De J22 is een internationale
wedstrijdklasse waarbij je bijna
niks aan de boot mag veranderen.
Iedereen gebruikt hetzelfde materi
aal. De klasse is wereldwijd ver
spreid, van Nederland tot Jamaica.
In ons land kun je niet hoger va
ren. De j22-klasse kent het sterkste
wedstrijdveld van allemaal. Dat is
voor mij ook de uitdaging. Hierin
kan ik mijn talent nog verder ont
plooien."
Den Engelsman kwam in het ver
leden ook uit in andere klassen.
„Zeilen is een ervaringssport. Tac
tisch blijft het hetzelfde. Elke boot
vereist alleen een specifieke trai
ning. Maar het kunstje verandert
niet."
Toch is alleen ervaring niet ge
noeg. Zeilers die de top willen ha
len, moeten steeds scherp zijn. „El
ke wedstrijd staat op zich", weet
Den Engelsman. „Je moet met wis-
John den Engelsman (vierde van links, met pet) wordt samen met zijn ploeggenoten Rutger Krijger (rechts van hem) en Bram van Hooijdonk (derde van
rechts) gehuldigd na hun Nederlandse titel in de J22-klasse.
selende omstandigheden kunnen
omgaan. De meesten kunnen dat
niet. Resultaten uit het verleden
bieden ook hier geen garantie
voor de toekomst. Dat zag je weer
wel bij het open Nederlands kam
pioenschap. De wereldkampioen
van vorig jaar werd daar gewoon
maar veertiende. Dat maakt het
leuk."
Aan het ONK, dat werd gehouden
op de Oosterschelde bij Marina
Pot, deden dertig boten mee. „Het
kampioenschap bestond uit drie
wedstrijddagen. Vrijdag en zater-
'De J22-klasse kent het
sterkste wedstrijdveld
van allemaal'
dag moesten we drie races varen,
zondag twee. De puntentelling is
simpel. Bij een eerste plaats krijg
je één punt, de dertigste plek is
goed voor dertig punten. De boot
met de minste punten, is Neder
lands kampioen."
Het team van Den Engelsman,
waar verder nog Rutger Krijger
(Heinkenszand) en Bram van
Hooijdonk (Breda) deel van uit
maken, nam vanaf dag twee de
leiding. Die positie gaf het drietal
vervolgens niet meer uit handen.
foto PZC
„We hebben erg constant gevaren.
Tijdens het weekeinde kregen we
te maken met verschillende weers
omstandigheden. Wij konden
daar het beste mee overweg."
Het team gaat zich nu richten op
het WK van volgend jaar in Ameri
ka. „Het is nog niet helemaal zeker
of we gaan. Dat is onder meer af
hankelijk van de sponsoring. Maar
als we gaan, gaan we voor de ti
tel."
door Fred Rabout
NIEUW-NAMEN - In 2003 kwamen
ze nog niet in de top zestig van de
Zeeuwse generaalslijst voor. Een
jaar later stonden ze 29e. Daarna
volgde met een tiende (2005) en
een vijfde plaats (2006) een opmer
kelijke opmars. „We gaan volgend
jaar voor goud", zei de toen 43-jari-
ge Marcel van Beveren, die ook na
mens zijn één jaar jongere broer
en kompaan Al sprak.
De gebroeders Van Beveren uit
Nieuw-Namen hielden woord,
want zij zijn de nieuwe generaals
van de Zeeuwse duivensport. Op
gegroeid in het Zuid-Hollandse
Hoogvliet kwam Marcel in 1998
naar Zeeuws-Vlaanderen, waar va
der Aik een zaak in voedingssup
plementen en geneeskrachtige
kruiden had opgezet. Al was al in
1994 in de regio neergestreken.
Marcel houdt zich sinds 1999 bezig
met het duivenmelken. Zijn broer
staat hem de laatste tweeëenhalf
jaar bij. 'De nachtegaal' zorgde in
2003 voor het eerste succes op
Zeeuws-Vlaamse bodem. Dit drie
jarig duivinnetje viel op zaterdag 5
september om 23.51 uur op de
plank. Ze was nog dezelfde avond
van de lossing terug thuis. Het was
de eerste provinciale zege. Diezelf
de 'nachtegaal' zorgde een jaar la
ter wederom voor eremetaal van-
'Mijn verwachting was
dat we na een jaar goed
zouden meedoen'
uit Limoges. Een jaar later keerde
zij vanuit dezelfde plaats niet meer
terug. Een tweede provinciale zege
volgde in 2005 toeneen tweejarige
Marcel (links) en Al van Beveren uit Nieuw-Namen stoomden in vier jaar
tijd op naar de top van de Zeeuwse duivensport. foto Camile Schelstraete
doffer het concours vanuit Le
Mans won. Dit was voor Al - die
de verrichtingen van Marcel toch
altijd al met grote belangstelling
volgde - de aanleiding om zich bij
zijn broer aan te sluiten. Een ijzer-
sterke combinatie was geboren.
In 2006 pakten de gebroeders Van
Beveren de generale titel in het
oude rayon 3. Om generaal te wor
den waren echter prestaties in alle
disciplines van de duivensport no
dig. Ze versterkten hun renstal
vooral op de grote fond. Die ver
sterkingen verleidden Marcel eind
vorig seizoen tot de uitspraak dat
hij voor goud zou gaan. Achteraf
zegt hij dat hij hier niet helemaal
achter stond. „Mijn verwachting
was dat we na een jaar goed zou
den meedoen. Maar het liep met
een als een trein."
De resultaten volgen dus al snel.
Uitschieters waren de overnacht
op de eerste Bordeaux, Chimay
voor oude, Morlincourt met jonge
en op de natoer. „Vanaf toen was
het zaak om onze goede positie te
consolideren. En dat lukte uitste
kend. Ook op de natoer kwamen
onze vogels goed naar huis", aldus
Marcel van Beveren die samen
met zijn broer Al volgend seizoen
weer voor goud gaat.
