Cultuur
Jonge musici overtuigen in oude muziek
Danstalent
vergt goede
begeleiding
Gespierde manier van spelen pakt bij Tasmin Little niet altijd goed uit
Meer investeringen
nodig voor wie de top
kan en wil bereiken.
van
PZC Maandag 15 oktober 2007 17
Optreden van La Folata, met sopraan Ollalla Aleman. foto Wim Kooyman
Het Muzikaal Kerkenpad, vast on
derdeel van het Festival van
Zeeuwsch-Vlaanderen, was dit
jaar, wat de musici betreft, een
hoofdzakelijk Vlaamse aangelegen
heid. Het accent lag daarbij op
oude muziek, met als intermezzo
een romantisch uitstapje naar Ter
hole met muziek van Grieg en tijd
genoten door pianist Jean-Philip-
pe Collard-Neven en altviolist
Paul de Clerck.
De volgorde van deze namen is
niet toevallig. Het was inderdaad
een concert voor piano met alt
vioolbegeleiding. Enerzijds door
het toch wel magere aandeel van
de altviolist en anderzijds door de
akoestiek van de kerk, waardoor
de piano qua volume in het voor
deel was.
Een en ander neemt niet weg dat
er fraai werd gemusiceerd. In de
spil van het programma, de acht
Lyrische Stücke van Grieg voor pia
no solo, was een uitstekend gedis
poneerd pianist te horen die bij ie
der deel de juiste toon wist te tref
fen.
In SAarchenbilder voor altviool en
piano van Schumann bewees ook
MUZIKAAL KERKENPAD
Festival v. Zeeuwsch-Vlaanderen
Gezien: za 13/10, kerken Terhole,
Kloosterzande en Koewacht
door Jos Verpoorten
Paul de Clerck een geroutineerd
en kundig musicus te zijn. Zijn
toonvorming is zondermeer fraai
te noemen en zijn benadering is
smaakvol en beheerst. Toch had
zijn spel wel iets meer betrokken
heid en bezieling mogen uitstra
len. De pianist was in de, zoals ge
woonlijk bij Schumann, veeleisen
de pianopartij, volledig in zijn ele
ment.
Als het om virtuoze klavierspelers
gaat had de organisatie ook met
klavecinist Guy Penson een sterke
troef in handen. Deze beet met al-
tus Johan de Ceuster deze namid
dag in Kloosterzande het spits af
in een programma met liederen
en klavecimbelwerken uit de En
gelse vroegbarok.
Ook in liederen uit deze stijlperio
de wordt veel gesmacht en zelfs ge
huild. Johan de Ceuster zong ze
verzorgd en smaakvol. Zijn stem is
fraai en soepel en zijn adembeheer-
sing, behoudens een enkele nauw
merkbare rimpel in de eerste liede
ren, voortreffelijk. Waar nodig
werd een schitterend legato toege
past.
Voor een zanger is Johan de Ceus
ter nog erg jong en dat is in zijn in
terpretatie ook wel te merken.
Maar we zullen met het klimmen
der jaren nog veel van deze geta
lenteerde contratenor horen.
Eveneens omgekeerd evenredig
met de ouderdom van de muziek
die zij ten gehore brachten was de
gemiddelde leeftijd van de muzi
kanten 's avonds in Koewacht. Het
Spaans/Vlaamse ensemble La Fola
ta legt zich toe op de uitvoering
van muziek uit de late middeleeu
wen.
Het accent lag deze avond op mu
ziek van de veertiende-eeuwse
Francesco Landini. Men liet horen
dat kunstmuziek uit deze tijd en
dan vooral van deze componist
niet onderdoet voor die uit later
tijd. De zangeres wist de weemoed
die ook in deze liederen over
heerst met haar welluidende stem
perfect te vangen. Fraai en moeite
loos klonken de door haar toege
voegde coloraturen.
Naast de zangeres waren ook de
overige leden van La Folata volle
dig op hun muzikale taak bere
kend. Als vanzelfsprekend speel
den zij op blokfluit, luit, vedel, or
gel en klavecimbel op stijlvolle wij
ze hun' aandeel.
Vermeldenswaardig is het formaat
van het klavecimbel dat werd ge
bruikt. Er was sprake van een
soort baby-klavecimbel, dat dan
ook op schoot werd bespeeld,
maar onder de handen van toetse
nist David Catalunya, in één van
zijn soli, opvallend volwassen
klonk.
Bij deze mag nog wel eens de
akoestiek van de kerk in Koewacht
worden geroemd. Of het nu om
koren, volledig bezette symfonieor
kesten of ensembles voor oude
muziek gaat, het klinkt allemaal
even fraai. Het ongemak van de
ronduit sadistische banken wordt
er in ieder geval volledig door ver
goed.
door Rolf Bosboom
TERNEUZEN - Er moet meer wor
den geïnvesteerd in jong dansta
lent. Te veel kinderen die het in
zich hebben om uit te groeien tot
professioneel danser, bereiken uit-
eindelijk niet de vakopleidingen.
Dat bleek zaterdag in Terneuzen
tijdens een debat dat Scoop en
danskoepel DanZee hielden in het
kader van de Dansweek Zeeland.
Cisca van Dijk, voorzitter van Dan
Zee, zette met haar inleiding de
toon. Zij stelde dat aan profdan
sers tegenwoordig hoge eisen wor
den gesteld en dat de buitenlandse
concurrentie groot is, maar dat er
- zeker bij de Nederlandse over
heid - nog onvoldoende aandacht
is voor danstalent tussen to en 18
jaar. „Dat is juist de leeftijd waar-,
op het allemaal moet gebeuren."
Aan de discussie namen de artis
tiek directeuren van de vijf dans
vakopleidingen in Nederland deel,
evenals diverse vertegenwoordi
gers van dansscholen in Zeeland.
Zij constateerden gezamenlijk on
der meer dat er te weinig werk
wordt gemaakt van het tijdig 'scou
ten' van veelbelovende jonge dan
sers, zoals bijvoorbeeld wel in het
voetbal gebeurt. „We missen daar
door een belangrijk deel van het ta
lent", zei Samuel Wuersten van
Codarts Hogeschool voor de Kun
sten in Rotterdam.
Dansscholen zeiden niet altijd
goed zicht te hebben op de moge-
lijkheden voor danstalent. DanZee
gaat daarom kijken hoe het con
tact tussen de scholen en de vakop
leidingen kan worden versterkt.
Zeker Zeeuwse kinderen die duide
lijk de ambitie en het talent heb
ben om danser te worden, stuiten
ook op andere beperkingen. Zij
moeten naar opleidingen elders in
het land, maar de kosten (onder
meer van het reizen) zijn hoog.
Een beurssysteem ontbreekt.
Er werd geopperd om tot een re
gionale vooropleiding te komen of
in elk geval getalenteerde Zeeuwse
dansers bij elkaar te brengen, zo
dat ze zich dichter bij huis kunnen
ontwikkelen. De vakopleidingen
zien echter meer in internaten bij
hun instituten.
Het Festival van Zeeuwsch-Vlaan
deren had vrijdagavond in Water
landkerkje een avondvullend pro
gramma met werken voor viool so
lo op het menu staan. Het was
dan ook zeker geen lichte kost die
de Engelse violiste Tasmin Little
haar publiek voorschotelde.
Vooral de dertig minuten durende
sonate van Béla Bartók trekt een
zware wissel op de aandacht van
het publiek, dat deze compositie
echter wel degelijk op waarde wist
te schatten. Ook de uitvoerder
wordt in dit werk niet gespaard; er
worden hoge eisen gesteld aan de
technische vaardigheid en het con
centratievermogen. Want houd al
die noten, uit het hoofd spelend,
maar eens op een rijtje.
TASMIN LITTLE
Festival v. Zeeuwsch-Vlaanderen
Gezien: vr 12/10, Dorpskerk,
Waterlandkerkje.
door Jos Verpoorten
Welnu, wat betreft het boven de
noten staan en de techniek zit het
bij Tasmin Little wel goed. Er was
niet één moment van onzeker
heid, op welk vlak dan ook, te be
speuren. Op bovengenoemde pun
ten is zij zeker een meesterviolist.
Haar spel wordt gekenmerkt door
een vitale, om niet te zeggen 'ge
spierde' en behoorlijk extraverte
- iva
Zeeuwsch-Vlaanderen
aanpak. Een manier van spelen die
het inderdaad bij Bartók niet
slecht doet. Het moet mij wel van
het hart dat de klank die zij aan
haar achttiende-eeuwse instru
ment ontlokte, mij enigszins tegen
viel. Blijkbaar ligt haar prioriteit
niet bij de toonvorming.
In de eerste Sonate voor soloviool
van Bach was haar op traditionele
leest geschoeide, toch wel tamelijk
vierkante manier van spelen ech
ter volstrekt misplaatst. Zou zij de
afgelopen jaren nu werkelijk niets
hebben meegekregen van de in
ontroerende interpretaties resulte
rende inzichten van 'oude mu
ziek'- specialisten als bijvoorbeeld
violist Andrew Manze, nog wel
een landgenoot van haar? Hoe dan
ook, onder haar handen kwam
Bachs muziek absoluut niet tot le
ven. Bijna alle noten kregen even
veel gewicht en intensiteit, waar
door het spel van spanning en ont
spanning totaal geen recht werd
gedaan.
Waar Tasmin Little wel hoge ogen
mee gooit, is de ongedwongen om
gang met haar publiek. Dit bewees
zij met korte, met humor door
spekte, maar zeker ter zake doen
de toelichtingen, een en ander ge
lardeerd met muziekvoorbeelden.
Haar toch niet geringe kwaliteiten
kwamen ook aan het licht in een
variatiewerk van Paul Patterson.
Een soort concertetude, waarin
een staalkaart aan violistische tech
nieken gedemonstreerd wordt.
Hierin was Tasmin Little als een
vis in het water.
Resterend programma Festival van
Zeeuwsch-Vlaanderen: Vrijdag 19
oktober, NH Kerk, IJzendijke, 20.00
uur: duo Vrieswijk-Toxopeus. Zater
dag 20 oktober, RK Kerk, Vogel
waarde, 20,00 uur: Trio Grumiaux.
Zondag 21 oktober, Scheldethea-
ter, Terneuzen, 15.00 uur: Hermes
Ensemble met Pink Floyd-project.
