Buitengebied
Nieuwe raadkaart
De drukste straat van Tholen
Ore, zie en leze
s
1 8 I Zaterdag 13 oktober 2007 PZC
LU
O
Het beeld op de nieuwe raadkaart uit de collectie van Hans Linden-
bergh oogt niet zo 'stads'. Toch is de afgebeelde plek wel degelijk gelegen
in een stadje. De vraag is uiteraard: om welke plaats gaat het? Nadere bij
zonderheden zijn, als altijd, welkom.
Oplossingen kunnen tot en met uiterlijk donderdag 18 oktober worden
gezonden naar: Redactie PZC Buitengebied, postbus 31, 4460 AA Goes;
fax 0713-315669; e-mail redactie@pzc.nl.
Onder de inzenders van een goede oplossing worden drie waardebon
nen verdeeld.
rfairmt e» Brsümmr&L Tfeiïm.
door Rinus Antonisse
De oplossing van de raad
kaart van vorige week is
Tholen, Kerkstraat, weet
W. A. Meerman uit Tho-
len-stad. „De slager die links voor
aan staat was mijn grootvader Ma-
rinus Meerman."
Corrij van Elsacker-Schot uit Dom
burg en A. Deurloo-van de Velde
uit Tholen noemen een reeks an
dere neringdoenden: hoedenzaak
Van Splunter, tabakszaak Ko en
Geertje Quist-Geuze, viswinkel
Piet en Marina Schippers-Baay, da-
mes- en herenmode Ida en Niko
Quelhorst, snoepwinkel Mina
Deurloo; links fotograaf Cornelis-
sen, firma Contant, rijwiel- en olie
zaak Thijs Geuze, boek- en schrijf-
warenhandel Van Egmont en wat
verderop slagerij Van der Eyk.
„Na de oorlog mocht ik voor het
eerst een rondje rond de blok. Zo
werd dat genoemd. Een kwartje
zakgeld en om 9 uur thuiskomen.
Het rondje ging Markt, Stoofstraat,
Hoofdstraat, Kerkstraat. Geen dis
co's of andere toestanden", aldus
Van Elsacker.
Volgens M. J. Verkerke uit
Oost-Souburg verwerkte de smalle
Kerkstraat tot in de jaren vijftig
van de vorige eeuw al het (tweezij
dige) verkeer tussen West-Brabant
en het eiland Tholen.
Dat veranderde na aanleg van een
rondweg. Voor de in 1928 geo
pende brug over de Eendracht
werd de Kerkstraat verbonden
met een nieuwe straat, de Een-
drachtsbrug.
De werklui zijn bezig aan het
pand van hoedenzaak Van Splun
ter. Verkerke geeft nog andere on
dernemers: de bakkerij van Me-
rien Tazelaar, meubelzaak Laban
(op het eind), schildersbedrijf Sak-
ko en de lunchroom van Jo van
der Jagt, trefpunt van de jeugd op
zaterdagavond. Links met torentje
het kantoor van de waterleiding
maatschappij.
Op de kaart verbindt de Kerkstraat
nog de Markt met de Botermarkt,
meldt Kees Stevense uit Middel
burg.
Hij wijst op het Thoolse haakmuts-
je dat halverwege de foto te zien
is. Niet zichtbaar links stond café
H. van Dijk. „Het werd de Grot
van Han genoemd. Ter hoogte van
de mannen met de ladders lag in
de 14e eeuw een gasthuis. Toen
dat in 1631 werd verplaatst, werd
de bijbehorende kapel verbouwd
tot drie winkels.
Die werden in 1975 afgebroken en
omgevormd tot een zaalkerkje en
de kapel werd weer in ere her
steld."
Ook Kees Fase uit Sint-Annaland
wijst hierop. Hij vindt dat daar
mee de stad weer wat historisch
aanzien terug kreeg. „Thans is de
Kerkstraat een beschermd voetgan
gersgebied, waar de meeste win
kels van Tholen staan."
Jan Mosselman uit Zierikzee
merkt op dat het huis op de achter
grond op de Botermarkt staat. Het
werd afgebroken ten behoeve van
de aanleg van de Eendrachtweg.
De waardebonnen gaan naar: J. M.
Schot, W. A. Meerman, Tholen en C.
van Elsacker-Schot, Domburg.
door Frans van der Heijde
Om de drie weken mag ik een streekverhaaltje
schrieve vö deze krante. Eên blaedje vol Wal-
chers dialect stier ik op en 'zaeterdags lei m'n
verhaal in duzende uusouwens op de deurmat
te. Ze kunne leze...! Kunne...! Mè oevee mensen
zouwe onze dialectverhalen leze, vóda ze de vis
in de krante verpakke of dat de krante op een
staepel geleid oordt, wachtend totdat de vriewil-
ligers van de kèreke of de muziekverêniging
komme?
Ons drieën, van streektaal, bin natuurlijk hin
echte columnisten. Wan die staen d'r aoltied in
mee een foto van d'r eihen boven d'r verhaal en
de meeste schrieve op de twide bladzij van de
krante!
Ons zitte, mee z'n drieën, in 't zwart, op een
bankje uut te rusten, nae een zwaer leven! Je
ziet er mè tweê..? Jae, dat klopt, wan Rinus Wil-
lemse is net even weg, muzevallen han zette!
Noe liekt het mien ik spreke even alleen vö
m'n eihen) angenaemer mien biedraehen zon
der foto d'r boven te lezen. Da's nodeloze aflei
ding. Onze verhalen staen ook aoltied in 't leste
deel, echt vö de volouwers, wan 't lees nog rot
tig ook!
Kiek, da vee mensen uut m'n buurte d'r kennis
van neme, dat weet ik. En vee mensen, die a
m'n kenne laete m'n ore oe of ze 't verhaal ge
vonden ebbe. Ze vinde't leuk om 't te lezen om-
da ze achter 't verhaal een gezicht zie. Da's toch
wat anders dan een foto!
Ik wete ook da m'n verhaaltjes nè Sliedrecht hae
en soms nè Canada overgevlogen ore. Mè ik bin
eigenlijk kinderlijk benieuwd of t'r ook mensen
bin in Kattendieke, Staevenisse, Oösterland of
Westdurpe die 't leze. Of da ze di mien dialect
of d'inoud hlad niks vinde. Ier in de buurte
ouwe die leste soort, al dan nie wieselijk, d'r
mond! Misschien hae'k nog wè es nè zö'n durp
toe en dan doe'k net as bie „Man biet ond", dan
bel ik an en vraehe d'r nè'. Mè misschien kan'k
dat ook beter nie doe...!
Gelukkig krieg ik a naebie een jaer op gezette tie-
den brieven van een vrouwe uut Middelburg in
de noe a gezegende en ook vö mien ongevaerlij-
ke leeftied van 79 jaer. Ik wete wie 't is, mè in de
stad zou 'k ze zö vobielope! Ze schrieft in 't Wal-
chers en ze neemt iedere keer een paer van m'n
„streektalen" deu. Ze priest mien, wi a ze vindt
da zöies kan, mè as 't eur as nie zö geweldig over
komt, dan is ze eêl dudelijk en schrief ze gerust,
da ze d'r niks an vond. Ze geeft aoltied nog an-
vullingen uut d'r eihen ervaringen, tips vö een
volgende keer en een kleine illustratie tot slot.
Zukke mensen bin'k blie mee. Die voele nog
wat vö 't dialect en geve inspiratie om iedere
keer wi ies anders 'uut ons leven' te griepen.
En zö doen vee mensen d'r best om 't culturêle
erfgoed van onze taal in leven t'ouwen.
Op 20 oktober komme ze wi aol bie mekaore op
de dialectendag in Kapelle. Vrouwen uut Zoete-
lande spele di, mee plezier, (nog) een keertje
een töneelstikje in 't Walchers; 'Bie de dokter'.
Kom dat zie en kom dat ore!
En op 28 oktober komt er wi een boekje uut van
de vertelkring „Midden-Zeêland". In Ellesdiek
kao je die middeg komme luustere nè dialectver
halen. En 't klêderdrachtenkoor „Mooi Zeeland"
zingt d'r bie! Kan 't aol Zeêuwser? Ze kunne on
ze polders af wille pakke, mè onze dialecten blu-
ve bestae!
