Of weriKuwwfc
v19
'Je gaat met je hond
toch ook naar
de puppycursus'
PZC Zaterdag 13 oktober 2007
Een grote groep vaders en moeders wil dat de over
heid grenzen stelt.
Bij Motivaction duiden ze deze ouders aan als de
moderne burgerij: zij wonen veelal in de vinexwij-
ken, hebben met z'n tweeën anderhalve baan,
hechten grote waarde aan een mooi huis en een
mooie auto en vinden dat genieten van het leven
betekent dat je af en toe uit de band springt.
„Deze mensen zijn zeker niet calvinistisch inge
steld", verduidelijkt Martijn Lampert, onderzoeker
bij Motivaction. „Het ontbreekt hen aan plichtsbe
sef en ze hebben moeite om orde te houden in
hun gezin. Zorgen voor rust, reinheid en regel
maat, daar zijn zij niet zo goed in. Hun kinderen
zijn niet voor niets vaak veel te dik."
Een groeiende groep ouders tast flink in de buidel
om hun prinsjes en prinsesjes beter op te voeden.
Ze schakelen de hulp in van particuliere opvoedon-
dersteuners, zoals DeOpvoeddesk in Naarden. Via
telefonische consults, workshops of een huisbe
zoek door nanny's hopen de soms murw gebeukte
ouders hun kind weer aan het eten, naar bed of
zindelijk te krijgen.
Vijf dertigers zijn deze avond naar een de
solaat bedrijventerrein gekomen voor
de workshop 'Een betere kijk op de ba
sisschoolleeftijd'. Voor 45 euro ont
sluiert pedagoge Emmeliek Boost de geheimen
van de opvoeding. De moeders kaarten hun proble
men aan. De één heeft een hoogbegaafd kind dat
geen vriendjes kan maken en de ander ziet haar
jongste de baas spelen over de oudste. Er wordt be
gripvol geknikt als Sandra, moeder van drie kinde
ren, vertelt over het moment dat haar schatten
haar tot wanhoop dreven. „Ik ging brullend naar
boven, riep: 'Jullie maken me helemaal gek!' Daar
schrokken Tess en Max wel van."
De vrouwen leggen de lat hoog. „Je wilt toch de
perfecte ouder zijn", zegt Annuska, moeder van
twee zoons. „Ik wil mijn kinderen begeleiden.
Mijn moeder liet dingen gewoon gebeuren. Ik wil
het beter doen." Ze krijgt bijval van de anderen.
Ouders zijn bang om fouten te maken en dus zou
een opvoedcursus eigenlijk heel normaal moeten
zijn. „Je gaat met je hond toch ook naar de puppy
cursus?", roepen de dames verontwaardigd. Dat de
regering zich meer met de opvoeding bemoeit, vin
den de vrouwen terecht. Maar alleen bij gezinnen
waar het echt mis gaat, zoals in het geval-Savanna,
de vermoorde 3-jarige peuter uit Alphen aan den
Rijn. Annuska: „Als een kind te dik wordt, is dat
de verantwoordelijkheid van de ouders."
Rouvoets centra voor Jeugd en Gezin lijken aan dit
gezelschap voorlopig niet besteed. „Wat voor men
sen komen daar dan?", vraagt Yvette zich af. De
moeder van Floris en Emmelientje gaat liever naar
DeOpvoeddesk. „Dan weet ik tenminste wat ik
krijg." De Grote Afwezige in het hele opvoedcircus
is het grote gezin. Zowel in de centra van Rouvoet
als in het particuliere circuit, behoort dat niet tot
de clientèle. Het streven naar het perfecte kind
hebben ouders met vier of meer kinderen al lang
opgegeven.
Nell Coumans (55), moeder van acht kinderen:
„Bij de eerste denk je dat het kind maakbaar is. Als
ouder zit je er bovenop, je probeert er alles uit te
halen wat erin zit. Als dan nummer drie, vier en
de rest volgen, zie je dat kinderen niet maakbaar
zijn. Er zit er altijd een tussen die dwars ligt, zijn
huiswerk niet maakt of's avonds veel te laat thuis
komt." Al die aandacht voor opvoeding is overdre
ven, vindt Coumans, die ook voorzitter is van de
Vereniging Groot Gezin. „Dit is geen gezinsbeleid,
maar een controlepolitie. Ouders worden daar on
zeker van. Als ik vroeger met een gillende peuter
door de supermarkt liep en hem flink aanpakte,
dan nam niemand daar aanstoot aan. Moeders die
dat nu doen, worden minachtend bekeken en stie
kem beschuldigd van kindermishandeling. Laat je
die krijsende peuter in de winkel op de grond lig
gen, dan zeggen ze dat je je kind verwaarloost. Te
genwoordig doe je het nooit goed."
De overheidsbemoeienis met de opvoeding gaat
veel te ver, zegt Coumans. Temeer omdat het met
85 procent van de kinderen goed gaat, zo blijkt uit
cijfers van het Sociaal Cultureel Planbureau (SCP).
Van de overige kinderen zal een deel mogelijk
slachtoffer worden van gruwelijke gezinsdrama's,
maar die zijn niet te voorkomen, stelt hoogleraar
ontwikkelingspsychologie Willem Koops van de
Universiteit Utrecht. Ook hij vindt de opvoedcen-
tra een ineffectieve, bureaucratische maatregel
waar te veel geld naar toe gaat. Koops heeft wel al
ternatieven: „Zet op elke school een hulpverlener
van Bureau Jeugdzorg. Als het kind problemen
heeft, krijgt het boter bij de vis. Verder moeten al
le crèches gratis worden en van hoge kwaliteit
zijn. Goed opgeleide psychologen en pedagogen
kunnen daar signaleren of er iets met een kind aan
de hand is. Dan kun je ze echt goed helpen. En
vroeg."
In verband met de privacy is de naam van Marit gefingeerd.
