Cultuur
'Muziek heeft mij uit het dal gehaald'
De puzzelstukjes zullen nooit meer passen ÏSeXijXw
Freddy Jansen legt zijn
zielenroerselen vast op
debuut-cd Moonshine.
S3
PZC Dinsdag 9 oktober 2007 I 29
door Raymond de Frei
AXEL - Nee, Axelaar Freddy Jansen
maakt geen blues. Freddy Jansen is
blues, van zijn kleine teen tot aan
het bovenste stukje van zijn kale
klets. Bijgestaan door zijn vaste
muziekmakker Jan Leclou legde
hij de voorbije zes jaar al zijn zie
lenroerselen, variërend van ellen
de tot sprankjes vreugde, vast op
cd.
Het geluid van zijn alternatieve
poprockband Moonshine klinkt
vooral melancholisch. Maar vergis
je niet, Freddy Jansen (43) is weer
een gelukkig mens. Hij heeft de so
res achter zich gelaten, dankzij
vrouw, zoontje en de muziek.
Nadat zijn bands Coincedence
(eveneens samen met Leclou) en
Powerful Eyes ter ziele waren ge
gaan, liet Jansen de muziek vijf
tien jaar voor wat ze was. „Maar
door alle ellende van de voorbije
jaren heb ik mijn heil toch weer in
de muziekwereld gezocht. Echt,
het heeft mij troost gebracht, want
ik zat in een zware dip. De muziek
heeft mij uit het dal gehaald", ver
telt hij.
Freddy Jansen heeft naar eigen zeg
gen een meer dan wild leven ge
had. Het is mede daarom dat de
productie van de schijf High Hope
meer dan zes jaar duurde. „In die
'Ik heb er zo veel spijt
van, maar ja: berouw
komt altijd te laat, hè'
tijd zijn mijn vader, moeder en
zus overleden. En ik ben geschei
den en heb vijf jaar zonder werk
gezeten. Tel daarbij op dat ik tot
tien jaar geleden een stevige ge
bruiker van drank en drugs was.
Het was dus allesbehalve een vrolij
ke tijd."
„Ik weet zeker dat een volgend
werk veel positiever zal klinken.
Soms vind ik het jammer dat mijn
teksten zo negatief zijn, want dat
gevoel heb ik nu niet meer. Ik heb
Freddy Jansen (rechts), met muziekmakker Jan Leclou,
natuurlijk veel langer moeten zijn."
maakt een nieuwe start met de band Moonshine:
„Ik gebruik al tien jaar niet meer, maar dat had
foto Camile Schelstraete
dan ook wel eens overwogen om
aan mijn teksten te sleutelen. Maar
ja, dat werkt ook weer niet. Een
nummer blijft nou eenmaal een
nummer."
Het twaalf tracks tellende High Ho
pe is inderdaad geen opbeurende
plaat, maar dat doet niets af aan de
overtuiging die Moonshine in zijn
songs legt. Jan Leclou is het muzi
kale brein, bassist Peter Scholter
en drummer Hans van Hilst zor
gen voor een stevige ondersteu
ning en Jansen krijgt de vrijheid
om zijn ziel bloot te leggen.
Bijvoorbeeld in een regelrechte
spijtbetuiging aan zijn overleden
moeder in Distance en in het num
mer Little Girl. „Dat nummer gaat
over mijn dochter, die pas negen
tien is geworden. Ik heb haar al
meer dan achttien jaar niet gezien.
Althans, ik weet niet hoe ze er uit
ziet. Ik heb het wel geprobeerd,
maar zij wil niet. Dat heb ik te res
pecteren."
„En dan denk je weer: die klote-
drugs en drank", vervolgt Jansen.
„Ik heb er zo veel spijt van, maar
ja: berouw komt altijd te laat, hè.
Ik gebruik al tien jaar niet meer,
maar dat had natuurlijk veel lan
ger moeten zijn."
Moonshine is op zijn debuutal
bum vooral sterk in het 'kleine
liedje', de doorleefde stem van Jan
sen (die heel af en toe aan Stuart
Staples van Tindersticks doet den
ken) leent zich minder voor het
heftigere werk. Maar eigenlijk
maakt het niet eens zo veel uit of
alle noten worden gehaald. Wat
Jansen zingt, is echt. En daar gaat
het om.
De band Moonshine presenteert
het album High Hope op zaterdag
13 oktober in café Het Dorstige
Hert in Axel. In het voorprogramma
staat de Axelse band Justuz.
Het eerste optreden begint om
22.00 uur.
Maman weet inmiddels hoe het
werkt: „Bedelarij in de liefde, dat
werkt niet, dat ontroert niet. Dat
irriteert." Zij ontraadt het zoon
Henri dan ook ten enenmale ach
ter zijn vrouw Arlette aan te lopen
om met haar te gaan praten over
haar plotselinge vertrek. Dat Henri
ondanks dat advies toch gaat, mag
in elk geval voor even als een be
langrijke overwinning op zichzelf
worden beschouwd. Dat hij onver
richter zake terugkomt, betekent
echter weer een punt voor moe
der en een verdere ineenschrompe-
ling van zijn toch al minieme zelf
vertrouwen.
Het zit allemaal niet zo lekker tus
sen moeder, haar twee zoons, haar
dochter en haar schoondochter in
Familiepuzzel, de nieuwste toneel
productie van het Middelburgs
Theater die zaterdag in première is
gegaan.
Regisseur Carla Schroot weet
schrijnende situaties met goed in
zicht in humor, timing en tekstbe-
FAMILIEPUZZEL
Het Middelburgs Theater. Regie
Carla Schroot. Gezien: do 4/10
(try-out), Minitheater Middelburg
door Ali Pankow
handeling in licht verteerbare kost
voor te schotelen. De verhoudin
gen tussen die familieleden in café
La Rotonde daar op het Franse
platteland zijn in feite niet om te
lachen, maar als toeschouwer be
leef je er toch de grootste lol aan
bij het zien hoe moeilijk ze het el
kaar maken. Om vervolgens weer
even op je lip te moeten bijten bij
het besef dat de stukjes van deze
familiepuzzel nooit meer in één ge
heel kunnen passen.
De pogingen daartoe leveren ech
ter wel een kostelijk avondje to
neel op met verwoed geschuif van
stukjes pijn, haat, liefde, gek, bij
zonder, oneerlijk en dus ook stuk
jes lachen én herkenbaarheid. En
dat alles in een decor (van Gerard
van der Bliek) dat alle pluimen ver
dient.
Schroot heeft een cast tot haar be
schikking 'die ervoor gaat'. Dat het
speltalent wat wisselt van niveau,
is inherent aan het amateurthea
ter. De ene speler beschikt over ja
renlange ervaring, de ander beleeft
zijn debuut in een avondvullende
productie en wordt plotseling ge
confronteerd met de adem van het
publiek die je in een klein theater
tje letterlijk kunt voelen. Dat hoeft
geen probleem te zijn zolang de
oprechte inzet er maar is en aan
die voorwaarde wordt ruim
schoots voldaan.
Elke vrijdagavond komen ze bij el
kaar in het familiecafé. Niet omdat
ze het nog leuk vinden, maar om
dat het traditie is én vooral omdat
Maman (in een fraaie vertolking
van Marianne Sinke) het zo wil.
Zij vormt de spil van de familie.
Haar wil is wet, geen enkel verwijt
komt nog bij haar binnen, de fout
ligt altijd bij de ander. Marjan de
Bel verrast als schoondochter Yo-
lande, oftewel 'Yoyo'. Ze laat een
mooie ontwikkeling zien van een
verzenuwd kindvrouwtje dat door
invloed van de drank iets meer
moed begint te krijgen.
De broers Henri (Peter Boot) en
Philippe (Paul Clijnk) lijken de
strijd op verbetering van de situa
tie al te hebben gestaakt. In tegen
stelling tot zusje Betty (Simone
Adriaanse) die letterlijk nog overal
tegenaan schopt. De rol van bui
tenstaander wordt vertolkt door
Willem van der Ent. Als beschou
wende barkeeper geeft hij met
fraaie mimiek en perfecte timing
pittig commentaar op hetgeen hij
hoort en ziet.
Familiepuzzel is t/m 2 december elk
weekend te zien in het Minitheater
in Middelburg. Verdere informatie:
www.middelburgsminitheater.nl.
MIDDELBURG - CBK Zeeland, het
provinciale centrum voor beelden
de kunst, vormgeving en architec
tuur, houdt morgen voor de vier
de keer een 'architectencafé'.
De bijeenkomst, die openstaat
voor iedereen met interesse in ar
chitectuur, staat deze keer in het
teken van het zogeheten Bo-
Bol-project. Dat staat voor Boeren
Bouwen aan het Landschap. Doel
van het project is te komen tot
kwaliteitsvolle boerderijbouw
door goede voorbeelden van agra
rische architectuur te tonen en te
realiseren.
Jos Willemsen van stichting Het
Zeeuwse Gezicht, tevens projectlei
der van Boeren Bouwen aan het
Landschap, verzorgt een inleiding.
Andere sprekers presenteren ver
volgens concrete projecten, waar
na er ruimte is voor discussie.
De bijeenkomst is in het pand van
CBK Zeeland aan de Balans in
Middelburg en begint om 17.00
uur.
