Zeeland
Wekenlang gesteggel over
eigendom uitgebrande Jop
Nu is de kunst
Galerie Kos
met veelzijd
opent weer de deuren
ige verkoopexpositie
Elfen en kabouters in Bru
M- t
Gemeente wist niet wie
de eigenaar was: ze
blijken het zelf te zijn.
Vogelwerkgroep
Schouwen-Duiveland
telt iedere zondag.
Victoriaanse Kos toont
werk uit kasten
van galeriehouder.
14 I Maandag 8 oktober 2007 PZC
BRUINISSE - Met vrolijk gezang en hartverscheurend ge
huil is zaterdagochtend de kinderopvang Bruinisse geo
pend. De opvang zit in appartementencomplex Bruville.
De leidsters en ouders hadden het leuk bedacht: we vra
gen iedereen om verkleed te gaan als elf of kabouter en
dus kwamen de meisjes in roze elfenjurken en de lei-
door Melita Lanting
SCHarendijke - Tien weken gele
den brandde de Jongeren Ontmoe
tingsplek (Jop) in Scharendijke uit.
Al die tijd staat de hangplek bij de
tennisbaan er troosteloos bij en is
er nog niets gebeurd om de schade
te herstellen. „Ja, er is nogal gedoe
over wie nu de eigenaar van het
pandje is", zegt voorzitter H. Bo
mer van de dorpsraad. „Ik heb ge
hoord dat ze er nu uit zijn maar ik
weet nog steeds van niets. Ik heb
nog geen brief gehad."
Ook J. Portier, belast met jongeren
werk in het Welzijnshuis, heeft ge
hoord dat de gemeente niet weet
wie de eigenaar is en dat dat de re
den is dat er nog steeds niets ge
beurd is. „Maar ik heb begrepen
dat ze er nu uit zijn."
Navraag op het gemeentehuis
wijst uit dat er licht in de duister
nis is. De gemeente is eigenaar.
„Er was nogal onduidelijkheid om
dat er sprake van geweest is dat
het pandje zou overgaan naar de
tennisvereniging. Bij de notaris
bleek dat dit alleen nooit officieel
is gebeurd", geeft E. van Brumme-
len van de gemeente als verklaring
van de wekenlange zoektocht naar
de eigenaar. „Nu we weten wie de
eigenaar is kunnen we de verzeke
ring inschakelen en kijken wat er
allemaal moet gebeuren."
Hoe lang dat gaat duren, is nog
ding had kabouterpakken aan. Maar dat pakte minder
goed uit. Vreemde pakken en witte baarden jaagden de
peuters flink schrik aan. Sippe koppies, huilen en vast
klampen aan de benen van vader of moeder. Pas toen
de taartjes uitgedeeld werden, bedaarden de gemoede
ren. foto Dirk-Jan Gjeltema
niet bekend. Dat hangt niet alleen
van de verzekering af, maar ook
van de mogelijkheden om te her
stellen. Tot die tijd moeten de jon
geren van Scharendijke zich behel
pen op straat en bij elkaar thuis.
De dorpsraad heeft intussen de
Jop maar op de agenda van de
dorpsraadvergadering gezet. „Om
te informeren wat de jongeren nu
zelf willen want ik heb de afgelo
pen maanden niet de indruk gekre
gen dat de jongeren de plek erg
missen." Morgenavond kunnen de
jongeren hun zegje doen.
De afgebrande Jongeren Ontmoe-
tingsplek in Scharendijke is we
kenlang inzet geweest van discus
sie. Niemand wist wie de eige
naar was.
door Melita Lanting
burgh-haamstede - Kwart voor
acht zondagochtend. In een duin
pan op de punt van Westenschou-
wen staan een paar vogelaars. In
de verte zijn wat kreten te horen.
„Eén graspieper, vijf vinken",
roept een van de mannen.
De mist hangt in dikke wolken
over de duinen. De zee is niet te
zien en de meegebrachte kijkers
zijn nutteloos. Nu is het de kunst
om vogels te spotten op het ge
hoor en daar zijn de ervaren voge
laars goed in.
Terwijl de leek helemaal niets
hoort behalve dan wat auto's die
over de stormvloedkering rijden,
weten zij de ene na de andere vo
gel op te noemen. „Een wulp, nee
het is een zilverplevier." Het zal
wel kloppen, door de mist zijn de
beesten niet zien.
Het is weer najaarsvogeltrek. De
periode waarin de leden van de vo
gelwerkgroep Schouwen-Duive
land iedere zondagochtend vogels
tellen. Deze ochtend zijn Gabrielle
Gaiser, Ted Sluijter, Victor Krans,
Gijs van den Ende en Leo Trom-
per van de partij. Warme koffie en
broodjes mee en niet te vergeten
een opschrijfboekje waar alle waar
nemingen in opgeschreven wor
den. „Die zetten we straks op de si
te van trektellen.nl. Dat is een lan
delijke website waar iedereen de
waarnemingen op zet."
Na een half uur wordt de rust ver
stoord. De kustwandelmarathon
blijkt pal langs de vogelspotplaats
te lopen. „Heee, jullie kijken de
verkeerde kant op hoor!" Uitgela
ten roepen de wandelaars de ene
na de andere bijdehante opmer
king naar de spotters. Goed be
doeld, maar hinderlijk. Door al het
geklets en geroep wordt de aan
dacht van het eigenlijke werk afge-
Vogels spotten
Al twintig jaar tellen de leden van de vogelwerkgroep trouw tijdens de vo
geltrek. Dat tellen gebeurt met het oog en op het gehoor.
De meeste vogels trekken 's nachts, op grote hoogte en onbereikbaar
voor het oog en het gehoor. Dat is onderzocht door een vogelaar bij de
luchtmacht. Radarbeelden ondersteunen zijn waarnemingen.
Vogels maken speciale geluiden tijdens de trek. Dat zijn alleen korte con-
tactroepjes. Van deze trekgeluiden zijn speciale cd's gemaakt.
leid. We gaan naar rustiger plek,
een tiental meter verderop. Dat is
beter, een duin schermt het mees
te geroezemoes af en de vogels
zijn weer te horen. „Kijk nou eens
op onze kijkplaats", roept een van
de mannen plotseling uit. Achter
elkaar komen de wandelaars de
duinpan ingelopen. Broek naar be
neden en ledigen maar die blaas.
„Niet fotograferen hoor", roept
een vrouw terwijl ze vol in het
zicht door de knieën gaat.
De vogels laten zich ondertussen
maar amper zien of horen. Ieder
kwartier wordt geïnventariseerd
en het aantal blijft steken bij een
paar vinken en enkele graspiepers.
Waar zijn die hordes spreeuwen
die nu over moeten vliegen? „Ja,
het valt tegen. Vogels trekken het
liefst bij mooi weer en gisteren
was het natuurlijk prachtig. Het
'Vijf spreeuwen, en ik hoor
ganzen.... Grauwe ganzen
denk ik'
kan zijn dat alle vogels toen aan
het wieberen zijn gegaan."
Zaterdag was het ook Eurobird-
watch. Een dag waarop in heel Eu
ropa vogelaars gaan tellen. Was
het niet logischer geweest om met
de vogelwerkgroep op de zaterdag
te gaan? „Simpelweg tijdgebrek.
Wij zijn een klein clubje en ieder
een heeft op zaterdag wel andere
dingen te doen. Onze doorgaande
telling levert ook veel meer op.
Hee, een oeverpieper! Hoor je
hem?" Iedere vraag, ieder gesprek
wordt doorvlochten met waarne
mingen. „Vijf spreeuwen, en ik
hoor ganzenGrauwe ganzen
denk ik." Tegen tienen neemt de
kou bezit van het lichaam. Tijd om
op te breken, op naar de warme ka
chel. Eenmaal thuis zitten in de
tuin veel meer spreeuwen dan in
die twee uur in de duinen met het
blote oog zijn waargenomen.
door Melita Lanting
zierikzee - „Galerie Kos is weer
los." Eigenaar Chris Grinwis moet
er zelf om lachen. „Het heeft eigen
lijk een dubbele betekenis."
Een jaar geleden sloot de galerie in
Zierikzee tijdelijk de deuren.
Chris' vrouw Els was ongeneeslijk
ziek en inmiddels is zij overleden.
Na maanden van rouw en verdriet
is de tijd rijp om de deuren weer
te openen. Dat doet Chris Grinwis
met de verkoopexpositie Victo
riaanse Kos. „We hebben alles uit
de kast gehaald en op een Victo
riaanse manier opgehangen."
Het is een schot in de roos. De
sfeer van de galerie en de Victo
riaanse stijl van exposeren vullen
elkaar perfect aan. Het nodigt uit
om eens lekker onderuit op een
stoeltje neer te ploffen en te genie
ten van alles wat er hangt.
En dat is veel en kleurig werk.
Landschappen en natuur overheer
sen, maar dan wel in vele stijlen
en met vele gezichten. Schapen,
bloemen of dromerige foto's van
Leen Koper.
Bijzonder is de wand die helemaal
is ingeruimd met werk van Chris
zelf Vrijwel allemaal schilderijen
van Schouwen-Duivelandse ak
kers en landschappen. Herkenbaar
en sfeervol. Verder is er werk te
zien van onder meer Nicole
Schaap, Janneke Hengst, Ru van
Rossum tot en met een bijbelse
voorstelling van professor Jurres
en vazen van Tessa Braat.
Nieuw zijn de beelden van Carla
van Wersch. Deze - van oorsprong
Limburgse - kunstenaar hakt beel
den in natuursteen volgens de 'tail
le directe' methode. Een beeld ont
staat gedurende het hakken en is
niet het product van een vooropge
zet plan.
De expositie in de Verrenieuwstraat
in Zierikzee duurt tot en met 28 ok
tober en is open van vrij t/m zo van
11.00 tot 17.00 uur.
Chris Grinwis in zijn galerie die is ingericht in Victoriaanse stijl.
foto Dirk-Jan Gjeltema
