ustmarathon
Net een dieseltje, in die witte broek
Klandizie EHBO-post
Westkaap beperkt
bij Wandelmarathon.
PZC Maandag 8 oktober 2007 29
dopr Jan van Damme
WESTKAPELLE - De Westkaap biedt
richting Domburg een mooi zicht
op de kustlijn. Daar komen ze, in
groepjes, als eenlingen, als duoo
tjes. Zeeuwse vlag in de rugzak,
fles water in de riemtas. Veel
Zeeuwen, maar ook Brabanders
en Limburgers, Duitsers, Belgen
en Fransen. Er zijn gele T-shirts
met een opdruk van de Wandel
marathon. Iedereen heeft promi
nent een startnummer opgespeld,
een getallenserie die gisteren tot in
de 2600 doorliep.
De stempelpost bij Westkapelle,
op de dijk bij paviljoen de West
kaap, is de laatste van de Wandel
marathon Burgh-Zoutelande. Van
daar wachten er nog zes van de in
totaal ruim 42 kilometer. Onge
veer een uur, als je niet te veel
spierpijn hebt.
Westkaap-eigenaar ]aco Duvekot
heeft zich dit jaar voor het eerst
met een stand op de kruin van de
dijk geposteerd. Water, veel water
en fris heeft hij in de aanbieding.
Als experiment serveert hij ook
Zeeuwse oesters tegen een con
sumptiebon. Hij is ruim voor tijd
door zijn voorraad van 150 schel
pen heen.
Vrolijk, niet echt uitgelaten. Uit ve
le ogen spreekt prestatiedrang. Dat
moet ook wel. De deelnemers lo
pen de eerste vijf a zes uur in de
mist. Pas na enen klaart het op,
maar de zon blijft dan nog tot vijf
uur slechts een wazige gele vlek
aan de hemel.
Er zat een verraderlijk zwaar stuk
in het strandparkoers, meteen na
de Veersegatdam. Iedereen heeft
het erover: het opkomende water,
het rulle zand. Ook Anjo Braamse
uit Goes: „Je denkt steeds dat ande-
'Je denkt steeds dat
anderen een harder stuk
strand hebben gevonden'
ren een harder stuk strand hebben
gevonden. Dat wil je ook en dan
ga je zwalken."
Op het moment dat ze dat vertelt,
ligt ze op een brancard van de EH
BO-post bij de Westkaap. Een
bloedblaar op haar hiel vraagt be
handeling. Tinus van Dommelen
uit West-Souburg komt haar gezel
schap houden. Al vijftien kilome
ter heeft hij last van brandende
blaren onder zijn voeten. „Toch
wissel ik heel vaak van sokken, om
de boel droog te houden. Het
mocht deze keer niet helpen." De
beide lopers hebben geen aanmoe
diging nodig, dat laatste stukje
gaan ze zeker halen.
Nog één of twee andere blarenpa-
tiënten, voor de rest heeft de EH-
BO-post weinig klandizie. Over de
megafoon wordt gesproken over
een man die onwel is geworden
op het strand. Tegen het advies
van de hulpverleners in wil hij
toch doorlopen.
Rond half vijf is het gros van de lo
pers gepasseerd. Bas Hamelink uit
Terneuzen staat nog op de uitkijk.
Hij heeft zaterdag zelf aan de mara
thon meegedaan. Nu zijn de ge
zinsleden aan de beurt; die willen
het iets rustiger aan doen. Olaf,
zijn vijftienjarige zoon, belde een
kwartiertje geleden dat hij in Zou-
telande was aangekomen. Echtge
note Fenny en drie schoonzussen
zitten even bij te komen in het res
taurantgedeelte van de Westkaap.
„Kijk, daar komt ze", wijst hij,
„net een dieseltje, in die witte
broek."
Dat dieseltje is Jacqueline, de vier
de schoonzus. Ze was zaterdag ja
rig, het startbewijs voor de Wan
delmarathon was een cadeautje
van Bas.
Bij de stempeltafel komt het er
spontaan uit: „De Zeeuwse Kust-
marathon." Maar ze vergeet de s in
het laatste woord.
In de EHBO-post bij Westkapelle wordt een man behandeld aan zijn blaren (rechtsboven). De Zeeuws vlaggen tierden dit weekeinde welig langs de Zeeuwse kust (rechtsboven). Op de Veerse
gatdam ziet een dame in klederdracht het wandelpeloton passeren (linksonder). De eerste uren van de Wandelmarathon werden in de mist afgelegd (rechtsonder). foto foto's Dirk-Jan Gjeltema
foto Peter Meijers foto Rob Swenne foto Dick Hoogesteger
